SERWIS GENEALOGICZNY - GENEALOGICAL RESEARCH
gromadzenie oraz analiza danych
dostęp do aktualnej bazy - kontakt
pobierz pliki za darmo
- download files for free



Materiały do Polskiego Słownika Biograficzno-Genealogicznego

Materials for Polish Biographical and Genealogical Dictionary


niedziela, 14 grudnia 2008

Białoskórski

Białoskórski h. własnego, wg Uruskiego jeden z Białoskórskich herbu Abdank, pochodzący z woj. płockiego, osiadłszy w końcu XVI stulecia w Prusach Zachodnich i poślubiwszy bogatą dziedziczkę z rodziny Łążyńskich, przyjął jej herb.
Herb ich przedstawia w polu błękitnym szpon orli czarny w środku podkowy srebrnej, na której barku krzyż kawalerski złoty; w szczycie hełmu trzy pióra strusie, błękitne, zielone i czerwone.

Źródła: Bon. t.1/191; Urus. t.1/161.

 Białoskórski h. Abdank, gniazdem tej rodziny jest wieś Białoskóry w woj. płockim, powiecie sierpskim, skąd jedna gałąź przesiedliła się na Ruś Czerwoną. W XVI wieku byli licznie rozrodzeni. W 1578 r. posiadają Białoskóry, lecz tylko w części, na Rusi - wieś Lipicę i Świersznię w powiecie halickim 1534, Duszanów, który zamienili na królewszczyznę Dworzyszcze 1576, część wsi Sulatycze 1612, wójtostwo rodatyckie 1701 i gródeckie 1768, dzierżawę ustrzycką w woj. ruskim 1764; ponadto Michalczę w woj. kaliskim 1730, Lengniszewo 1741, Tarnowy w pow. konińskim 1837, Sędzimirowice w pow. kaliskim 1838, części szlacheckie we wsi Starczewo w pow. płockim 1843. Pisali się z województwem ruskim na elekcję Augusta II w 1697 r., i Stanisława Augusta w 1764 r. W Galicji udowodnili pochodzenie szlacheckie w sądzie ziemskim i grodzkim lwowskim w 1782, 1829 i 1839 roku. W Królestwie Polskim legitymowali się ze szlachectwa 1837, 1838 i 1843 r., w Cesarstwie w 1804 r., w gub. kijowskiej. 

• JAN Białoskórski, cześnik halicki, rotmistrz, a ostatecznie pisarz polny koronny, dzielny wojownik przeciw Wołoszy, podpisał Unię z Litwą 1569 r.
 

• JAN Białoskórski, rotmistrz, przyłączył się do związku wojskowego 1611 r.; jego brat jako dziecko wzięty do niewoli na Krym, pozyskawszy względy chana, został jego namiestnikiem wojskowym; w 1616 r. przewodniczył napadowi Tatarów na Ruś Czerwoną i Podole.
 

• EDWARD Białoskórski, s. Kiliana, z pułkownika wojsk ros. rzeczywisty radca stanu, prezes Towarzystwa Kredytowego w Królestwie 1856 r. 

Źródła: Bon. t.1/190; Urus. t.1/160.

 

Białoskórscy różni. 

• FRANCISZEK Białoskórski, sztabskapitan żandarmerii wojsk ros., otrzymał w 1838 r. przyznanie praw szlachectwa w Królestwie, na podstawie posiadanego stopnia oficerskiego. 

Źródła: Urus. t.1/161.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz