Boczarski

Boczarski h. Dębno, vel Bociarski, w woj. brzeskim kujawskim, skąd przenosili się do innych województw, m.in. do woj. kijowskiego.

Z nich: Maciej Boczarski otrzymał 1621 r. od króla Zygmunta III wsie Chociszewice i Bobkowice. Jan, syn Andrzeja (Jędrzeja), dziedzic wsi Toczki, w woj. brzeskim kujawskim, 1700 r.

Boczarscy herbu Dębno wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zostali zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej.

Herbarze wymieniają ponadto Bociarskich herbu własnego i Bociarskich herbu Ostoja.

Genealogia
(osób: 37)

• KORNELIA Balbina Boczarska h. Dębno (ok. 1830-po 1862), c. Stanisława i Karoliny Godlewskiej (MK Warszawa św. Andrzej); 1m. (1851 Warszawa) Henryk Jacenty Antoni Śliwowski (ok. 1825-po 1862); ślub w parafii św. Krzyża, w Warszawie (MK Warszawa: św. Krzyż); 2m. (1 VII 1862 Warszawa) Jan Janiszowski (ok. 1820-po 1862), s. Wojciecha i Anny Wychowskiej; ślub w parafii św. Andrzeja, w Warszawie (MK Warszawa: św. Andrzej).

• STANISŁAW Kostka Feliks Józef Boczarski h. Dębno (ok. 1810-po 1843), s. Kazimierza i Rozalii Piotrowskiej; wylegitymował się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1843 r. z herbem Dębno (Sęcz.); ż. (ok. 1830) Karolina Godlewska (ok. 1810-po 1840); dzieci: Kornelia, Julian.

Źródła: Bon. t. 1/316; Sęcz.; Urus. t. 1/257-258.