Zieliński

Zieliński h. Ciołek, vel Zieleński, Żeliński, Żeleński, rodzina małopolska, pisząca się ze wsi Zielanka in. Żelanka (de Zelanka, Zelyanka), obecnie Zielonka k/ Zwolenia w ziemi radomskiej, dawnym woj. sandomierskim 1569 (Con.), 1528 (Nies.), a później z Zieliny. Notowana była także w
pobliskich Strykowicach, Grabowie i Woli Głuskowej. Wywodziła się ze słynnego rodu Ciołków, a dokładniej z jego linii żelechowskiej i używała przydomku Ciołków – Vittelius. Ich protoplastą jest Bogusz de Drzewica Drzewicki, piszący się de Zelanka (Żelanka) ok. 1400. Zielińscy są jednego pochodzenia z Żeleńskimi piszącymi się z Żelanki i Żelechow- skimi z Żelechowa. Według Bobrowicza (Nies. t.10), Zielińscy mają wywodzić się bezpośrednio od młodszego brata Stanisława Żeleńskiego, starosty stęźyckiego 1695, protoplasty hrabiów Żeleńskich – to jest od Władysława Zielińskiego, pułkownika wojsk koronnych. Jedna linia otrzymała tytuł hrabiowski austriacki 1801. Z tej rodziny: 1 kasztelan 1780.
Od Ciołków Zielińskich mają pochodzić Zielińscy i Żelęccy (Zielęccy) herbu Doliwa (Żern.).
Genealogia
(osób: 74)
 
• JÓZEFA Agnieszka Zielińska h. Ciołek (1795-3 V 1831), c. Marcina i Tekli Myszkowskiej; ur. Cieszęcin, chrz. 22 VI 1795, zm. Cieszęcin; zgon zgłosili: wielmożny Józef Gustaw, lat 38, opiekun i JP. Ignacy Kochcicki, lat 43, ekonom, obydwaj zamieszkali w Osieku (MK Cieszęcin); m. (1813 Cieszęcin) Andrzej Klemens Taczanowski h. Jastrzębiec (1786-11 X 1843), s. Grzegorza i 4ż. Marianny Wichlińskiej, urzędnik, kawaler wielu orderów, działacz społeczny; komisarz wydziału skarbu w Komisji województwa podlaskiego, komisarz skarbu Komisji województwa płockiego 1813; zm. Wieluń, poch. Ruda k/ Wielunia, gr. rodz. (Myszk.); dzieci: m. in. Włodzimierz (I), Bolesław, Włodzimierz (II), Mikołaj, Emma, Genowefa – Taczanowscy.

• WŁADYSŁAW Kornel Zieliński z Zieliny (1836-po 1870), s. Ludwika i Sabiny Łopuszewskiej, literat; porucznik w 12. pułku piechoty, kawaler medalu wojennego; 1ż. (ok. 1863 Warszawa) Józefa Piasecka h. Janina (ok. 1840-ok. 1870); dzieci: Stanisław, Ludwik, Maria; 2ż. NN. (ok. 1850-po 1880).

Źródła: Bork. Rocz. t.1/404-406; Nies. t.10/502.

Zieliński h. Doliwa, vel Zieleński, Zeleński, Zeliński, podobno także Zielecki, Zielęcki, Żelęcki, Zelęcki, w Wielkopolsce, później także w ziemi dobrzyńskiej 1784.  

Mają być jednego pochodzenia z Żelęckimi herbu Doliwa (Nies.) i podobno wywodzić się od Zielińskich h. Ciołek (Żern.). Pod Żelęckimi Niesiecki wymienia Teodora Zelińskiego herbu Doliwa „zmarłego w r. 1641, [któremu] wypisał nadgrobek Starowolski in Monum. fol. 538, który mu żona jego wystawiła, Jadwiga Tarnowska” (Nies.). 

Zielińscy herbu Doliwa zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862. 

Genealogia

(osób: 20)

 

• CECYLIA Zielińska h. Doliwa (ok. 1800-po 1819), c. Feliksa i Antoniny Bogdańskiej; zamieszkała Popowo Kościelne, 1819 (MK Popowo); m. (20 V 1819 Popowo) Wincenty Żelisławski (ok. 1790-po 1819), s. Tomasza i Weroniki Żelisławskiej; zamieszkały wieś Modła, parafia Chlebowo, 1819; ślub w parafii Popowo Kościelne, miejscowość: Popowo, świadkowie: GG. Antoni Miliński, Antoni Zieliński, i Jan Żelisławski (MK Popowo).

 

• FAUSTYN Tytus Leopold Zieliński h. Doliwa (18 IX 1802-8 IX 1848), s. Feliksa i Antoniny Bogdańskiej, posesor wsi Zrzenica, 1834, dziedzic dóbr Jarosławiec k/ Środy Wielkopolskiej; ur. Pigłowice Dwór, parafia Mądre, na chrzcie otrzymał imiona: Tytus Leopold Faustyn; chrz. „z wody” 19 IX 1802, świadkowie lub chrzestni: Marceli de Rozdrażewska (!!!) Matre, Bogdański (!!) ze wsi Chocicza, M. Magdalena Skaławska, posesorka Zrzenicy par. Środa; ceremonia chrz.: 24 XI 1802, świadkowie lub chrzestni: JMD. Jan Korytowski, generał i JMD. Nepomucena Korytowska, z Węgierek, małżonkowie (MK Mądre); zm. Jarosławiec, parafia Środa, lat 46 (MK Środa); ż. (14 IX 1834 Środa) Izabella Jaxa-Żeromska de Kępno h. Gryf (ok. 1794-16 XII 1871), c. Wojciecha, dziedzica Kępna, i Marianny Obarzankowskiej h. Radwan (według Żychlińskiego: Marianny z Kempistych), dziedziczka dóbr Jarosławiec; ur. prawd. Kobylniki in. Kobelniki, parafia Obrzycko, zm. Poznań, lat 76, poch. Środa, gr. rodz. (Dz. Pozn.; MK Obrzycko, Poznań, Środa); ślub w parafii Środa, miejscowość: Jarosławiec, uwagi: on lat 32, ona lat 40, świadkowie: G. Henryk Poniński, dziedzic dóbr Tulce, Roman Zieliński z Markowic (MK Środa); 1v. żona Kazimierza Zabłockiego h. Łada, dziedzica Jarosławca, 2v. Antoniego Auloka-Mielęckiego z Wargowa h. Ciołek odm.; dzieci: Joanna.

 

Źródła: Bork. Sp. 541; Dw. Teki; Nies. t. 10/152; Szl. Król.; Żern. t. 2/581; Żych. Kron. 531.

Zieliński h. Grzymała, vel Zieleński, z Zielony, w ziemi płockiej 1545.  

Mają być gałęzią rodziny Łagunów (Łaguna) vel Łagonów herbu Grzymała odm. Herbarze wymieniają także Zieleńskich h. Grzymała z Zieleniec w pow. pyzdrskim 1618 (R. P. K. 178). 

Zielińscy herbu Grzymała zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.

Genealogia
(osób: 23)

• LEOPOLD Zieliński h. Grzymała (ok. 1800-po 1852), s. Bartłomieja i Konstancji Sobolewskiej, majster piwowarski; zamieszkały Warszawa 1826, później Płock, pow. Płock, obecnie woj. mazowieckie 1836; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862 z herbem Grzymała (Szl. Król.); ur. Łomianki pod Warszawą (MK Warszawa: św. Andrzej); 1ż. (11 VII 1826 Warszawa) Marianna Dekert (ok. 1804-ok. 1835), c. Samuela i Marianny Kalinowskiej; ślub w parafii św. Andrzeja, uwagi: on kawaler lat 25, ona panna lat 22, świadkowie: Jan Moll, majster piwowarski, lat 40, Augustyn Kułakowski, właściciel domu przy ul. Chmielnej, lat 34, obaj zamieszkali w Warszawie (MK Warszawa: św. Andrzej); dzieci: Maksymilian, Paulina, Michał; 2ż. (1836 Płock) Augustyna Emilia Szumska (ok. 1815-po 1836), c. Tomasza i Marianny Świderskiej; ślub w parafii Płock, miejscowość: Płock (MK Płock); dzieci: Władysław, Narcyz, Michał, Jan, Anastazja, Franciszek, Karolina, Józefa, Helena.

• PAULINA Dorota Zielińska h. Grzymała (1829-1918), c. Leopolda i 1ż. Marianny Dekert; ur. Warszawa, chrz. 1829, zm. Płock, poch. tamże, lat 89 (MK Warszawa: św. Andrzej, MK Płock); m. (1850 Płock) Ksawery Szumski (ok. 1820-1864), s. Tomasza i Marianny Świderskiej, brat macochy Pauliny; zm. Płock, poch. tamże, lat 44 (MK Płock); ślub w parafii Płock, miejscowość: Płock (MK Płock); dzieci: Izabela, Hipolit, Antonina, Stefan, Walentyna, Zofia, Wiktor – Szumscy. 

Źródła: Bon. t.15/364; Bork. Sp. 541; Nies.; Szl. Król.; Żern. t.2/581.

Zieliński h. Jastrzębczyk, dziedziczne szlachectwo wraz z herbem zostało nadane w 1841 r. Janowi Zielińskiemu, synowi Ignacego, sekretarzowi komisji instrukcyjnej przy Radzie Stanu i komisji emerytalnej w Królestwie Polskim.

Herb — na tarczy dwudzielnej w polu prawym błękitnym, w środku złotej podkowy ocelami do góry – krzyż kawalerski złoty; w lewym czerwonym pod sześciopromienną srebrną gwiazdą – pęk liktorski złoty z toporem, otoczony wieńcem wawrzynowym. Nad hełmem w koronie jastrząb z dzwonkiem u lewej nogi, w prawej szponie trzymający snop liktorski z wieńcem jak na tarczy. Labry z prawej czerwone, z lewej błękitne podbite złotem. 

Źródła: Ostr. t.1/205 nr 1160, t.2/121; Szl. Król.

Zieliński h. Jelita, vel Saryusz-Zieliński, Zieleński, przydomku Saryusz, pisali się z Zieleńca in. Zielińca w Wielkopolsce, wsi od której wzięli także nazwisko i gdzie dziedziczyli w XV-XVII wieku. Obecnie wieś nosi nazwę Zieliniec, znajduje się w gminie Kołaczkowo, pow. Września. 

Zielińscy są wymieniani w aktach urzędowych w latach 1585, 1617 (Nies.), 1570, 1589, 1600, 1664, 1678 (A. C. Poznańskie). Wojciech Zieliński, kanonik kujawski, deputat na Trybunał koronny 1728. Antoni (zm. ok. 1766), podczaszy łęczycki. 

W XVIII wieku Zielińscy byli dziedzicami dóbr Kłoniszewo i Zaborowo w ziemi sieradzkiej. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862. 

Jedna linia otrzymała potwierdzenie szlachectwa w Prusach 1868. Zielińscy tego herbu są prawdopodobnie jednego pochodzenia z Tarnowskimi herbu Jelita.

Genealogia
(osób: 135)

• ANTONINA Zielińska (1843-1912), c. Jana i Katarzyny Czerwińskiej; ur. Jaksice, pow. proszowicki, zm. w Warszawie; m. Konstanty Mikołaj Zieliński h. Jelita (1838-1907), s. Stanisława i Julianny Malinowskiej; ur. Sarnaki, zm. Warszawa.

ppor. Zbigniew Zieliński

(1913-1940)

• IGNACY Zieliński (ok. 1800-1854), ziemianin, od 1848 właściciel dóbr Szczurowa w dawnym woj. krakowskim, obecnie siedziba gminy; wieś ta od 1827 należała do Jerzego Popowicha, komornika sądu szlacheckiego, który majątek zapisał swemu siostrzeńcowi Janowi Truskawskiemu; po śmierci Zielińskiego, dobra przeszły na jego żonę, Anastazję z Chwalibogów (MK Szczurowa; Dzieje parafii Szczurowa, Szczurowa.pl); ż. Anastazja Chwalibóg h. Strzemię (ok. 1810-po 1854); 2v. żona (XII 1854) Jana Kępińskiego h. Niesobia, wyznania kalwińskiego. 

Źródła: Bork. Sp. 541; Dw. Teki; Nejm.; Nies. t.10/164-166; Szl. Król.; Żern. t.2/581; Katyń. Księga cmentarna, Warszawa 2000, cz. 3, s. 733.



Zieliński h. Prus III, vel Zieleński, niektóre opracowania podają, iż wyszli z Zielonek w ziemi sądeckiej. Niesiecki pisze w Herbarzu, że ich „dla zasług wojennych w komput rycerstwa polskiego wpisała Konstytucja 1661 r. i na pewnych dobrach lenne prawo przyznała”. W takim razie są chyba identyczni z Zielińskimi herbu Prus II. Jako Zielińscy herbu Prus III, zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Galicji 1782 r., zaś w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. 

Źródła: Bork. Spis 541; Kur.; Nies. t.10/163; Szl. Gal.; Szl. Król.; Żern. t.2/580.

Zieliński h. Radosz, z nich: Jan Zieliński otrzymał prawo nowego szlachectwa oraz herb Radosz w Królestwie Polskim w 1842 r. z racji posiadania Orderu Św. Stanisława 3 klasy (Sęcz.). Opisu herbu nie przedstawiono. 

• ANTONINA Zielińska (ok. 1805-po 1829), c. Tomasza i Kunegundy Janus; ur. Kaliga, parafia Radoszyce, pow. Końskie, obecnie woj. świętokrzyskie (MK Radoszyce); m. (1826 Radoszyce) Karol Jan Kanty Rozmus (ok. 1800-po 1829), s. Wojciecha i Katarzyny Świercz; ślub w parafii Radoszyce, miejscowość: Kaliga (MK Radoszyce); dzieci: Wiktoria (ur. 1826 Kaliga), Łukasz (ur. 1828 Kaliga), Balbina (ur. 1829 Kaliga) – Rozmus.

• TOMASZ Zieliński (ok. 1770-po 1805); zamieszkały wieś Kaliga, parafia Radoszyce, pow. Końskie, obecnie woj. świętokrzyskie; jego syn otrzymał prawo nowego szlachectwa oraz herb Radosz w Królestwie Polskim w 1842 r. z racji posiadania Orderu Św. Stanisława 3 klasy (Sęcz.); ż. Kunegunda Janus (ok. 1776-1829), c. Łukasza i Agaty Rudna; w aktach także: Januska; zm. Kaliga, parafia Radoszyce, lat 53, mąż Tomasz (MK Radoszyce); dzieci: Jan, Antonina.

Źródła: Bork. Sp. 541; Sęcz.; Szl. Król.; Żern. t.2/581.


Zieliński h. Świnka, jedna z najmożniejszych i najbardziej wpływowych rodzin mazowieckich, gałąź rodu Świnków. Pisała się z Zielonej w woj. płockim (Papr.). Posiadali liczne majątki ziemskie w ziemi dobrzyńskiej i województwie płockim, m. in. Markowice, Wola, Rostkowo, Laski, Wąsewo, Kowalewo Wielkie, Szyszki, Koźniewo, Przetycz, Glinojeck k/ Gołymina, Chrotków, Skępe, Gościszki. Z nich: 9 senatorów w latach 1572—1796. — Grzegorz (zm. 1595), wojewoda płocki 1582. – Walenty (zm. 1646), wojewoda płocki 1640. – Ludwik (zm. 1678), kasztelan sierpski 1674. – Konstanty (zm. 1709), arcybiskup lwowski 1700. – Jakub (zm. p. 1772), kasztelan raciążski 1760. – Szymon (zm. 1784), kasztelan rypiński 1782. – Ignacy Rufin (zm. 1802), kasztelan wyszogrodzki 1785. – Ludwik (zm. 1806), kasztelan rypiński 1786.
Genealogia
(osób: 320)

• ALEKSANDRA Leonia Zielińska (1822-13 XII 1880), c. Karola i 2ż. Heleny Ludwiki Wołłowicz; zm. Gzy; m. (1844 Glinojeck k/ Gołymina) Leon Bolesta-Koziebrodzki h. Jastrzębiec (24 II 1809-30 III 1852); ur. Kamienica, zm. Brzozowo, parafia Dzierzgowo; 1v. żonaty (1827) z Ludwiką Górską h. Boża Wola (1810-po 1842); dzieci: Zofia Elżbieta Koziebrodzka (1844-1883).

Gustaw Zieliński

 (1809-1881)

• GUSTAW Zieliński (1 I 1809-23 XI 1881), s. Norberta i Kazimiery Zielińskiej, pisarz i poeta okresu romantyzmu, uczestnik powstania listopadowego, zesłaniec syberyjski; zaliczany do tzw. „ukraińskiej szkoły poetów”; uczęszczał do szkół w Toruniu, Warszawie i Płocku, ukończył wydział prawa i administracji Uniwersytetu Warszawskiego 1830; w powstaniu listopadowym brał udział jako szeregowiec, po bitwie pod Warszawą otrzymał stopień oficerski; uniknął represji, uchodząc z korpusem generała Rybińskiego do Prus; wrócił do kraju 1832, korzystając z amnestii; związał się z ówczesnym literackim środowiskiem warszawskim; 1833 został mimowolnie zaangażowany w tzw. „sprawę Zaliwskiego”, za co został uwięziony i zesłany na Syberię; przebywał w Tobolsku i Iszymiu, gdzie wszedł w środowisko filomatów i dekabrystów; wrócił do kraju 1842 i zajął się gospodarką; po 1848 współredagował „Bibliotekę Warszawską”; protestując przeciwko planom wywołania powstania styczniowego wyjechał za granicę i nie brał udziału w powstaniu; zgromadził duży księgozbiór, który stał się podstawą obecnej Biblioteki Towarzystwa Naukowego w Płocku; jest patronem Szkoły Podstawowej w Skępem; ur. Markowice, obecnie woj. kujawsko-pomorskie, zm. Skępe, poch. tamże (Wikipedia); 1ż. (ok. 1845) Urszula Romocka h. Ślepowron (ok. 1825-9 I 1852); zm. Łożyn; dzieci: Józef, Stanisław (I), Maria; 2ż. Aniela Romocka h. Ślepowron (ok. 1820-1870); dzieci: Zofia, Karol, Władysław, Ludwik, Jan, Ignacy, Adolf, Stanisław (II), Stefan, Kazimiera, Konstanty.

Źródła: Nies. t.10/166-167; Papr.; Żych. t.31/74-76; Gustaw i Jan Zielińscy, Wiadomość historyczna o rodzie Świnków oraz rodowód pochodzącej od nich rodziny Zielińskich herbu Świnka, Toruń 1880-1881.

Zieliński h. Zadziełło, vel Zadziełło-Zieliński, rodzina osiadła w Warszawie, przeszła na wyznanie katolickie w końcu XVIII stulecia (Kos.). Wydała kilku znanych adwokatów warszawskich. Z niej: Józef Jan (1785-po 1847), profesor Liceum Warszawskiego i Akademii Duchownej; właściciel domu w Warszawie; w uznaniu zasług nagrodzony szlachectwem 1847, z herbem nazwanym Zadziełło. – Dominik Władysław (1818-p. 1881), znany adwokat w Warszawie. 
Genealogia
(osób: 21)

• JULIA Aurelia Zielińska (2 V 1853-13 IV 1902), c. Dominika i Teofili Brzezińskiej; ur. Warszawa; m. (26 II 1876 Warszawa, Wszystkich Świętych) Aleksander Wieniawski (23 V 1837-8 XII 1916), s. Tadeusza, doktora medycyny i 2ż. Reginy Wolff, urzędnik ministerstwa spraw zagranicznych, przydzielony do kancelarii generał-gubernatora warszawskiego, urzędnik do szczególnych poruczeń przy tymże, naczelnik wydziału w kancelarii generał-gubernatora; członek rady Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej; otrzymał szlachectwo dziedziczne Cesarstwa Rosyjskiego, ukazem senatu 31 I 1881; dzieci: Adam Wieniawski (ur. 27 XI 1876). 

• MARCELI Józef Bazyli Zieliński (14 VI 1816-po 1881), s. Józefa i Julianny Krysińskiej, rejent w Warszawie; ur. Warszawa; ż. (1841 Warszawa, Nawiedzenia NMP) Aniela Jasińska (ok. 1820-p. 1881), c. Piotra Eliasza i Barbary Piotrowskiej; dzieci: Stefania, Henryka (Henrietta), Aleksandra, Maurycy.

Źródła: Kos. t.3/662-663; K. Reychman, Szkice genealogiczne. 


Popularne nazwisko wielu rodzin w Polsce. Było co najmniej kilkanaście - jeśli nie kilkadziesiąt - rodzin szlacheckich używających tego nazwiska. Często zapisywano je w rozmaitych wariantach, nie wspominając już o zepsutych, błędnych wersjach. Dla przykładu, Zielińscy Ciołkowie z Zielanki (Żelanki) k/ Zwolenia pisali się Zielińskimi, Żelańskimi, Zielańskimi, Żeleńskimi, Zieleńskimi itd. W herbarzach wymieniani są ponadto Zielińscy h. Brochwicz II z Zieleńca w ziemi przemyskiej 1613 (Uniw. Pobor); Zielińscy h. Jastrzębiec (Szl. Pol.); Zielińscy h. Sas na Rusi 1815 (Sz. Gal.); Zielińscy h. nieznanego, nobilitowani 1790 (Con.).