Żelisławski

Żelisławski h. Dąb (odm.), vel Żelsławski, Żelesławski, Zelisławski, w Prusach Zachodnich; odgałęzienie rodziny Sisslau, nazywali się też początkowo „Sisslawski”. Ich gniazdem rodzinnym były Żelisławki albo Żenisławki, niem. Senslau, dobra w pow. tczewskim, parafia katolicka Miłobądz (SGKP). Z nich: 1 biskup w latach 1562 — 1571. Stanisław Żelisławski, opat pelpliński 1557-1562 a potem biskup chełmiński 1562-1571.
Herb — „z tą jednak różnicą jako go opisuje MS. o Familiach Pruskich, że dąb jest z wierzchołkiem odciętym, bez żadnego liścia, żołędzie dwie z jednej strony, z drugiej takież dwie, na hełmie nad koroną dwie trąby myśliwe” (Nies.).

Źródła: Bork. Sp. 538; Kos. I; Nies. t.10/154-155; SGKP t.14/771; Żern. t.2/576.


Żelisławski h. Pilawa, vel Zelisławski, Zielisławski, w dawnym powiecie chęcińskim 1584 (Pap.). Nazwisko wzięli od wsi Żelisławice, w parafii Czarnca, gmina Secemin, obecnie pow. Włoszczowa, woj. świętokrzyskie. Według regestów poborowych powiatu chęcińskiego z roku 1540 wieś Żelisławice, w parafii Czarnca, miała 8 dworów szlacheckich z folwarkami (Paw.). Są jednego pochodzenia z Kamienieckimi i Potockimi. „N. Żeli- sławski, mąż wielkiej odwagi, w wielu okazjach zasłużony tej ojczyźnie, przetoż ta nagradzając mu krwawe jego zasługi, wójtostwo krzczonowskie puściła mu do śmierci jego, po której potomstwo jego miało go trzymać lat piętnaście jure emphiteutico” (Nies.; Con. 1662, fol. 29). Józef, wiceregent lubelski, podpisał elekcję Augusta II w 1697 r. Żelisławscy herbu Pilawa zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. 
Genealogia
(osób: 48)

• FRANCISZEK Żelisławski (ok. 1710-po 1745), s. Stanisława i Katarzyny Grodzickiej, dziedzic części dóbr Nacesławice albo Naczesławice „Zelisławszczyzna” (obecnie Necesławice), parafia Chlewo, pow. Sieradz, 1742; na ½ swych dóbr zapisuje 1737 r. posag 2.000 zł żonie swej Katarzynie Miniszewskiej (Dw. Teki; AGZ Kalisz; Nejm.); ż. (1737) Katarzyna Miniszewska h. Topór (ok. 1720-ok. 1776), c. Andrzeja i Zofii Cywińskiej; 2v. wyszła za NN.; dzieci: Anna, Jakub, Franciszek, Bogumiła.

• LUDWIKA Antonina Michalina Żelisławska (3 X 1823-po 1845), c. Wincentego i Cecylii Zielińskiej, dziedziczka dóbr Modła, pow. Sieradz, obecnie woj. łódzkie; ur. Necesławice, parafia Chlewo, pow. Sieradz (MK Chlewo; Nejm.); m. (1845 Łask) Leon Dionizy Kowalski (9 IV 1815-po 1845), s. Feliksa i Teresy Długosz, posesor folwarku Praszka; ur. Myśliczów, parafia Wielgomłyny.

Źródła: Bork. Sp. 538; Nejm.; Nies. t.10/153; Pap.; SGKP t.14/771; Szl. Król.; Żern. t.2/576.