Bies i Biesiecki h. Kornic, v. Biesicki, pierwotnie Bies, rodzina śląska, później osiedlona w Małopolsce, już w XV stuleciu wzięła nazwisko Biesicki v. Biesiecki. W XVII i XVIII stuleciu zamieszkiwali powiat oszmiański i brasławski. Byli właścicielami wsi Horodeczno 1619. Z powiatem oszmiańskim podpisali elekcję Jana III w 1674.
Bietkowski h. Półkozic, vel Biedkowski, rodzina pochodząca prawdopodobnie z Mazowsza, być może z Bietkowic, w dawnym pow. wyszogrodzkim.
Biezdrowski h. Leszczyc (in. Bróg), z Biezdrowa w powiecie poznańskim. Akta poznańskie z końca XIV-go wieku wspominają o Mikołaju, Przybigniewie i Jaśku B-ch. 
Bieździedzki h. Grzymała, z Bieździedzy w powiecie pilznieńskim. Helwig v. Alwig z Bieździedzy od 1398 r. na sądach w Krakowie. W Sanoku zjawia się w 1439 ten sam, czy inny Halwig, zwany czasem Halwigowskim v. Albigowskim z Bieździedzy. Zdaje się, iż wygaśli w XV stuleciu.
Bigoszewski h. Ślepowron, vel Biguszewski, Bieguszewski, wyszli zapewne z woj. mazowieckiego.
Bilewski h. Zaremba, z Bilewa w woj. sieradzkim; posiadali dobra Bielawa w 1740 r. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1848 r. 
Birecki h. Gozdawa, v. Bierecki, Berecki, Birlecki, nazwisko wzięli od wsi Bircza in. Biercza w ziemi przemyskiej, i stanowią jeden dom z Humnickimi. 
Birkowski h. Topór, z Birkowa w powiecie proszowskim w XIV w.; pierwotnie nosili nazwisko Kolczek. Od nich pochodzą Łowiniccy herbu Topór. Zob. też Bierkowski
Birula i Birula-Białynicki h. własnego, vel Bierula, Birul, stara rodzina osiadła na Białej Rusi, w woj. witebskim.
Blank h. własnego (in. Prus III odmienny), v. Blanc, rodzina bankierów warszawskich, otrzymali szlachectwo 1790. Od Grabińskiego nabyli dobra Gniewiewice 1781, a od Mikorskiego prawo emfiteutyczne do dóbr królewskich Brodnia i Brzeg 1791.
Bledzewski h. Lubicz, pochodzą z Bledzewa pod Sierpcem, w dawnym województwie płockim. Stanisław, Pietrasz, Jan, Andrzej i Jakusz z Bledzewa nabyli w 1409 Janczewo w powiecie wiskim i dali początek domowi Janczewskich, używających tegoż herbu. W wieku XVI i XVII 
Blęcki h. Drużyna, v. Blendzki, Blądzki, Bladzki, pochodzą ze wsi Blądna in. Blędna, Blendna, Błędna, leżącej w województwie brzeskiem-kujawskim, powiecie przedeckim. 
Blęcki h. Poraj. Mikołaj Blaczski, tegoż herbu, świadek przy wywodzie szlachectwa Stefana z Bodzanowa h. Samson w Brześciu Kujawskim 1413 r.
Blęcki h. Samson. Mieli być wg Niesieckiego w województwie kaliskim; pisali się z Kosiczyna. Samuel Watta z Kosiczyna Blęcki podpisał konfederację sandomierską 1704 r. Zob. też Belęcki.
Blinstrub h. Łabędź (oraz h. Wręby), vel Blinstrub-Towtwił (Towtwiłł), na Żmudzi oraz w pow. kowieńskim.
Bliskowski h. Rawicz, rodzina małopolska, wzięła nazwisko od wsi Bliskowice w woj. lubelskim, parafii Sieciechów. Długosz podaje, iż około 1470 r. wieś ta w połowie należała do Pakosza Bliskowskiego. W XVII stuleciu piszą się "na Bliskowicach i Kierzu". W 1663 otrzymali od Jana 
Bliziński h. Korczak, vel Blizieński, ich gniazdem była ziemia chełmska. Niektórzy przenieśli się później na Wołyń.
Posty
Komentarze
