Humnicki

Humnicki h. Gozdawa, pisali się „z Humnisk”. Ich majątkiem gniazdowym są Humniska, w ziemi sanockiej, na których dziedziczyli 1450 r. 

Humniccy herbu Gozdawa zostali wylegitymowani ze szlachectwa w sądzie grodzkim sanockim 1782 r. (Szl. Gal.) oraz w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zapisani zostali do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiejj, oddział kielecki. 

Michał, cześnik żydaczowski w 1790 r. oraz inny Michał w 1794 r., zostali hrabiami austriackimi z odmianą w herbie.

Genealogia
(osób: 78)

• ANNA Humnicka h. Gozdawa (1877-po 1918), c. Zygmunta i Teodory Błeszyńskiej; m. (1918 Kraków) Władysław Krzysztoforski (1887-po 1918), s. Franciszeka i Reginy Molenda; ślub w parafii św. Szczepana, miejscowość: Kraków (MK Kraków: św. Szczepan).

• IGNACY Błażej Andrzej Humnicki z Humnisk h. Gozdawa (5 II 1798-15 V 1864), s. Wincentego i Rozalii Barzykowskiej (Borzykowskiej), poeta, dramaturg; radca dyrekcji głównej Tow. Kredytowego Ziemskiego 1826-1830; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1838 r., z herbem Gozdawa, zapisany został do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiejj, oddział kielecki; dziedzic dóbr Tuczępy 1838 r.; dziedzic dóbr Lubania 1856 r.; ur. Mychów albo Czajęcice (Czajęczyce), w woj. sandomierskim, zm. Kraków, lat 66, poch. Cm. Rakowicki, kw. Lb, gr. rodz. Ciszewskich (PSB; Bon.; Sęcz.; Lit. Pol.; Cm. Rak.; Pam. Girt.); ż. (1828 Probołowice) Józefa Łuniewska h. Łukocz (ok. 1800-po 1835), c. Wiktoryna, cześnika smoleńskiego, i Anny Rupniewskiej h. Szreniawa odm.; w aktach także: Józefina Ł-ska, Plewa-Łuniewska; ślub w parafii Probołowice, pow. Pińczów (MK Probołowice); dzieci: Zygmunt, Adolf.

Źródła: Bon. t. 8/7-12; Kos. t. 1; Nies.; Szl. Gal.; Urus.