Chełkowski

Chełkowski h. Wczele vel Chełchowski, rodzina wielkopolska, używająca przydomku Kębłan, osiedliła się w Wielkopolsce w XVI wieku. 

Chotomski

Chotomski h. Prawdzic, rodzina mazowiecka, przydomku Dienheim albo Dingheim, pochodząca od Szczawińskich, nazwisko przyjęli od dóbr Chotomia w pow. zakroczymskim. 

Ciecierski

Ciecierski h. Rawicz, rodzina małopolska, pochodząca z Ciecierzyna pod Lublinem, z której jedna gałąź osiedliła się na Podlasiu, druga na Litwie. 

Grabianka

Grabianka h. Leszczyc, rodzina małopolska, pierwotnie zwana Grabionka, pisała się z Pankracewic w woj. lubelskim. 

Hłasko

Hłasko h. Leliwa, vel Chłasko, Łasko, rodzina rusko-litewska, z której Tychno Iwanowicz, właściciel Kniażyc 1585, Karol starosta szewiński 1720. Tadeusz (zm. 1756), starosta szmeltyński. W XVIII stuleciu należały do nich starostwa szewińskie i szmeltyńskie, a w XIX byli właścicielami

Hrebnicki

Hrebnicki h. Ostoja, rodzina litewska, z której Urban Antoni starosta miciuński 1753 r., a ks. Florian (zm. 1762), biskup greko-unicki witebski, mścisławski, orszański, mohilewski, arcybiskup grecko-unicki połocki, metropolita kijowski. W XVIII i XIX wieku byli właścicielami dóbr Obol

Januszkiewicz

Januszkiewicz h. Lubicz, vel Januszkowicz, rodzina żmudzka, cytowana w Metryce litewskiej od 1528 r. 

Jaruzelski

Jaruzelski h. Ślepowron, vel Jarużelski, Jaruzalski, Jeruzalski, rodzina podlaska pochodząca ze wsi Jaruzale (in. Jarużale, dzisiaj Jeruzale) w ziemi drohickiej, z której jedna gałąź osiedliła się na Rusi Czerwonej. Z tej rodziny Wacław chorąży bielski, poseł na sejm 1703. Tomasz cześnik

Ambroziewicz

Ambroziewicz h. Poraj, rodzina litewska, z której Stanisław i Marcin wylegitymowani ze szlachectwa w halickim sądzie grodzkim 1782 r.

Bełza

Bełza h. Jastrzębiec odm., stara mieszczańska rodzina krakowska, wymieniana w aktach krakowskich od r. 1456; nobilitowana przez króla Zygmunta III w 1591. Z tej rodziny: Marcin, konsul krakowski, przyjaciel Mikołaja Kopernika, ojca astronoma, ok. 1458 r.; Erazm, nobilitowany

Borejsza

Borejsza h. Wadwicz, vel Boreysza, rodzina białoruska w W. Ks. Litewskim, głównie w pow. starodubowskim. 

Borysławski

Borysławski h. Szreniawa, vel Borzysławski, rodzina małopolska, pisząca się z Miłkowic, pochodząca od Mierosława z Nakła; później osiedliła się na Rusi Czerwonej i na Podolu.

Choiński

Choiński h. Korczak, v. Chojeński, rodzina pochodząca z ziemi bielskiej, później przeniosła się do Wielkopolski. 

Chołodecki

Chołodecki h. Białynia, rodzina wołyńska, z której jedna linia osiedliła się na Rusi Czerwonej, wylegitymowana ze szlachectwa w sądzie ziemskim lwowskim 1783 r.

Darowski

Darowski h. Ślepowron, vel Weryha-Darowski, rodzina czerwonoruska, używająca przydomku Weryha. Podobno wywodzi się od Wojsiełka czyli Wasyla, syna Mendowsa, pochwyconego przez Tatarów, którego po powrocie z niewoli nazwano Weryhą. Z nich Zygmunt sławny rębacz za

Dolaczko

Dolaczko h. własnego, rodzina siedmiogrodzka, przybyła do Polski wraz z królem Stefanem Batorym. Polski indygenat, wraz z nadaną przez króla wsią Puszkarze w woj. grodzieńskim, otrzymała 9 II 1580 r. Nadania oraz indygeant potwierdził król Stanisław August 20 XII 1794 r.
Herb ich przedstawia — w polu czerwonym, zwróconego w lewo rycerza w bogatym płaszczu, opartego o działo, w prawej ręce lont zapalony trzymającego; w hełmie pięć piór strusich.

Gorzycki

Gorzycki h. Doliwa, rodzina wielkopolska, pisząca się z Gorzyc. W XIX stuleciu byli właścicielami dóbr Siemiginówka w Galicji.

Horodyski

Horodyski h. Korczak, licznie rozrodzona rodzina czerwonoruska, używająca przydomków: Abramowicz, Bratko, Jadwiszczak, Kamatiak, Maciejczak, Czobotowicz, Onańczyk, Prokopiak, Puhacz i Żurawel. 

W XIX stuleciu byli właścicielami następujących dóbr w Galicji: Żabińczyki, Krogulec, Kociubińce, Tłusteńkie, Babiniec i Wasylkowce, wszystkie w pow. husiatyńskim.

Genealogia
(osób: 47)

• TERESA Horodyska h. Korczak (7 IV 1899-1982), c. Antoniego i Józefy Rostworowskiej; m. (1924 Warszawa) Aleksander Szaszkiewicz h. wł. (1890-1961), s. Kazimierza i Tekli Łaźnińskiej h. Jelita; ślub w parafii św. Aleksandra (MK Warszawa: św. Aleksander); dzieci: 1/ Teresa (ur. 1934), 2/ Anna (ur. 1935) – Szaszkiewiczówny.

• TOMASZ Izydor Horodyski (ok. 1820-po 1880), s. Antoniego i Zofii Czernińskiej, poseł na sejmy galicyjskie i do Rady Państwa w Wiedniu; właściciel dóbr Krogulec w pow. husiatyńskim; ż. (1845) Anna Komarnicka (ok. 1820-po 1880); dzieci: Bronisław.

Źródła: Bon. t. 7/352-355; Bork. Rocz. t. 1/471-472; Nies.; Sęcz.; Urus.

Hoszowski

Hoszowski h. Sas, licznie rozrodzona rodzina czerwonoruska, pochodząca z Hoszowa w ziemi lwowskiej, wymieniana w aktach grodzkich lwowskich od 1464 r. Używali następujących przydomków: Hłochan, Hołdysz, Jurfiniec, Kubarycz, Markowicz, Misiewicz, Siarkowicz, Stasiewicz i Stecewicz.

Janicki

Janicki h. Rola, vel Janecki, pisali się „z Janic”, a wyszli ze wsi Janice, w pow. łęczyckim, parafia Witonia. Jedna ich gałąź osiadła w Wielkopolsce, inna na Rusi Czerwonej.

Janiszewski

Janiszewski h. Ostoja, vel Janiszowski, rodzina małopolska, z Janiszowa w pow. radomskim, parafia Radom. Z tego samego Janiszowa wyszli też Janiszewscy herbów Półkozic i Pobóg. 

Janowski

Janowski h. Janina, rodzina małopolska, z której jedna gałąź osiedliła się na Rusi Czerwonej. Pisała się z Byłutowic. 

Uleniecki

Uleniecki h. Przerowa, vel Uliniecki, Ulaniecki, Ulanicki, rodzina mazowiecka, wywodząca się ze wsi Uleniec, dawniej Ulinicz vel Ulenicz, w ziemi czerskiej, w parafii Worów, obecnie woj. mazowieckie, wymieniana w aktach czerskich od 1413 r. (AGZ Czersk).

Family genealogy of the Polish-Lithuanian Commonwealth

Polish

GENEALOGY of the Polish-Lithuanian Commonwealth families in pdf files

The genealogies here developed are part of a project aimed at creating Polish Biographical and Genealogical Dictionary (PSBG) - a set of structured, biographical and genealogical information on families of the Polish-Lithuanian Commonwealth - a kind of modern armorial.
Genealogies of individual families are preceded by an introduction on the name, its varieties, origin, places of settlement, family estates, offices held, etc.

Mitarnowski

Mitarnowski h. Prus II (in. Wilczekosy), rodzina litewska, o której wspomina Niesiecki, jakkolwiek Paprocki i Okolski jej nie wymieniają.

Milowicz

Milowicz h. Mikuliński, rodzina żmudzka, której starożytności dowodzi fakt, iż jej przodek Milus, syn Ginejda, podpisał na sejmie w Horodle unię Litwy z Koroną, a na pamiątkę tego Milowicze używają dewizy w herbie: "Unia Litwy z Polską". Do czasów konfederacji barskiej posiadali dobra Melniszki, Oksztyny i Zabołoki na Żmudzi, w pow. wiłkomirskim. Później w ich posiadaniu był m. in. Modryń, Modryniec i Bereść w pow. hrubieszowskim, oraz Dymitrówka na Wołyniu.

Śmigielski

Śmigielski h. Łodzia, v. Szmigielski, Szmygielski, rodzina wielkopolska, pisała się ze Śmigla; jednego pochodzenia z Opalińskimi, Bnińskimi i Moszyńskimi herbu Łodzia.

Iwiński

Iwiński h. Łodzia, rodzina wielkopolska, jednego pochodzenia z Tomickimi herbu Łodzia, i dlatego pisali się z Tomic, a dziedziczyli na Iwnie. Gniazdem ich jest prawd. wieś Iwno k/ Kostrzyna i Pierzchna.

Horbowski

Horbowski h. Korczak, v. Zaranek-Horbowski, rodzina litewska z woj. brześciańskiego, ich właściwym nazwiskiem jest Zaranek, a Horbowski — przydomkiem.

Dobrzyński

Dobrzyński h. Jelita, pochodzą z woj. kaliskiego, w XIX wieku zamieszkiwali jednak głównie w Galicji. 

Kraszkowski

Kraszkowski h. Nałęcz, vel Kraskowski, jeszcze pod koniec XVII wieku pisali się „z Małyszyna”. Niesiecki pisze, że są oni jednego pochodzenia z Raczyńskimi i pierwotnie nosili nazwisko Małyski. Jeden z Małyskich miał dwóch synów, z których pierwszy ożenił się z dziedziczką Kraszkowa (sic!), dając początek rodzinie Kraszkowskich, a drugi z dziedziczką Raczyna, zostając protoplastą rodziny Raczyńskich.

Lekszycki

Lekszycki h. Warnia vel Leksicki, rodzina małopolska, pisali się z Lekszyc (Leksic) w pow. wiślickim, par. kościeleckiej, a w dokumentach urzędowych występują już 1388 r. Jedna gałąź przeniosła się do Wielkopolski, gdzie zamieszkiwała jeszcze w XIX wieku. Prócz Lekszyc posiadali dobra Bobin, Gruszów, Stradlice, Mozgawa (1576-1631) w woj. sandomierskim.

• FRANCISZEK Lekszycki (ok. 1600-XII 1668), s. Jana, dziedzica Mozgawy, i Anny Międzygórskiej, malarz; jego wysoko cenione obrazy znajdują się w klasztorze bernardyńskim w Krakowie, jak również w Kalwarii Zebrzydowskiej.

Źródła: Żych. I 136-137.

Średziński

Średziński h. Leliwa, vel Szredziński, Szredzieński, Śrzedziński, Srzedziński, Srzedzieński, pisali się z Leszna, lecz gniazdem ich ma być wieś Średno in. Srzedno (wg Niesieckiego: Średnie) w ziemi chełmskiej.

Pszonka

Pszonka h. Janina, vel Pszonka-Babiński, rodzina w woj. lubelskim starodawna, a głośna za króla Zygmunta Augusta przez Stanisława, założyciela sławnej Rzeczypospolitej babińskiej (Żych.).

Nieznański

Nieznański h. Topór, rodzina osiadła w woj. płockim, gdzie posiadali m.in. majątek Słupsk, należący do nich przez kilka wieków.

Schlichtyng

Schlichtyng h. własnego (in. Szlichtyngowa) v. Szlichtyng, właściwie Schlichting, rodzina pochodzenia niemieckiego zamieszkująca głównie na Śląsku i w Wielkopolsce; pisali się zawsze z Bukowca.

• JAN Andrzej Szlichtyng (Schlichting) z Bukowca, sędzia ziemski wschowski 1633, poseł na sejmy.

• SAMUEL Szlichtyng (Schlichting) z Bukowca, rotmistrz królewski, z sejmu 1683 r. komisarz do rozgraniczenia Śląska.

Źródła: Stup. III 46.

Rożen

Rożen h. Gryf, później także Rożnowski, gniazdem tego rodu jest miasteczko Rożnów w pow. sądeckim, który posiadali już w latach 1370-1428, ale pisali się też Rożnami na Gródku.

Gładysz

Gładysz h. Gryf, stara rodzina małopolska; niegdyś pisali się z Brześcia w pow. bieckim. Czasem zmieniali nazwisko na Gładyszewski vel Gładyszowski.

Moczarski

Moczarski h. Łada, vel Mocarski, jak pisze Niesiecki, ród ten „kwitnął w ziemi wiskiej, nazwisko swoje brali od wsi Moczary” (Nies.). Pierwotnie nazywali się Moczarz. Byli dziedzicami wsi Moczarze in. Mocarze, wcześniej zwanej Moczarzewo in. Mocarzewo, w pow. kolneńskim, parafia Burzyn. 

Klepaczewski

Klepaczewski h. Jastrzębiec, jak pisze Żychliński: "rodzina skromna i niezbyt darami fortuny uposażona". 

Gruja

Gruja h. Prawdzic, rodzina przez kilka wieków osiedlona na Wołyniu. Wywodzą się od Stefana Gruji, który za panowania Zygmunta III otrzymał indygenat.

Winkler

Winkler h. Wilczewski (in. Trzy radła), rodzina pochodzenia austriackiego, przybyła do Polski w 1641 r. i osiadła w Wielkopolsce. Otrzymali indygenat na sejmie grodzieńskim 1726 r.

Źródło: Żych. I 74.

Wilkowski

Wilkowski h. Gryf, w województwie poznańskim; są jednego pochodzenia ze Studzińskimi vel Studzieńskimi i Ujejskimi herbu Gryf, a pochodzą zapewne od Jana herbu Gryf, kasztelana krakowskiego.

Źródła: Żych. t.1/70.

Chrzanowski

Chrzanowski h. Korab, z Chrzanowa Wielkiego i Małego w powiecie błońskim, dom licznie rozrodzony. Michał, Bartlomiej i Mikołaj, dziedzice Chrzanowa 1450 r. Adam, Hieronim, Salomon i Mikołaj, synowie Piotra, dziedzice na Chrzanowie 1533 roku (Zs. Gr. Czers.). Przedstawiciele

Niegolewski

Niegolewski h. Grzymała, rodzina wielkopolska, zasłużona wielce dla tego regionu, zwłaszcza w XIX wieku, kiedy to Niegolewscy dawali wzór patriotyzmu i aktywności obywatelskiej. 

Skirmunt

Skirmunt h. Dąb, vel Skirmuntt, Skirmont, na Litwie dom starożytny i możny.

Staszewicz-Świcki

Staszewicz-Świcki h. Paprzyca (in. Kuszaba), starodawna rodzina litewska, właściciele majątku Mejszagoła w pow. kowieńskim 1592 r.
W XIX stuleciu posiadali dobra ziemskie w pow. wiłkomirskim, upickim i pińskim.

Tworkowski

Tworkowski h. Osoria (in. Ossoria), na Podlasiu, używali przydomku Dąbrowski. Rodzina od kilku wieków osiadła w Białostockiem, w ziemi bielskiej, gdzie posiadali wsie Tworki i Sasiny, w parafiach Topczewo i Wyszki, obecnie powiat Bielsk Podlaski.

Wiśniowski

Wiśniowski h. Prus I, vel Wiszniowski, Wiśniewski, Wiszniewski, starodawna rodzina ruska, lecz wywodząca się z Małopolski; pisali się z Wiśniowca. Posiadali majątki ziemskie w Galicji, w okolicach Stanisławowa, Lwowa i Rzeszowa, m. in. należały do nich Dobrzany

Bochdan

Bochdan h. Bończa, vel Bohdan, dawna rodzina w ziemi przemyskiej, gdzie już w XVII stuleciu posiadali majątek Nehrybka.