Dobrzyński h. Jelita, pochodzą z woj. kaliskiego, w XIX wieku zamieszkiwali jednak głównie w Galicji.
W ich posiadaniu były m.in. następujące majątki ziemskie: Chwałowice, w pow. proszowskim, Jastrzębie, Rożnów i Zagórza, w pow. sądeckim, Klecie i Bukowina, w pow. jasielskim.
Dobrzyńscy herbu Jelita uzyskali austriacki tytuł hrabiowski pod koniec XVIII stulecia.
Genealogia
(osób: 34)
• ANTONI Aleksander Dobrzyński h. Jelita (1783-15 VIII 1872), s. Walentego i Agnieszki Świderskiej, szambelan austriacki, ziemianin; właściciel dóbr Rożnów, w pow. sądeckim, Klecie, w pow. jasielskim, Partyń k/ Tarnowa (obecnie część wsi Łęg Tarnowski), od ok. 1850; ur. Rożnów, zm. Partyń, poch. w kaplicy grobowej w Łęgu (M. Czosnyka, Partyń); ż. (p. 1830) Wiktoria Świderska (1809-1885), c. Józefa i Barbary Perlikowskiej; ojciec jej był wujem męża, bratem Agnieszki Świderskiej; dzieci: Adolf, Władysław, Helena.
• HELENA Maria Dobrzyńska h. Jelita (1845-1906), c. Antoniego i Wiktorii Świderskiej; ur. Rożnów, poch. Partyń k. Tarnowa, parafia Łęg Tarnowski (M. Czosnyka, Partyń); m. (14 X 1865) Józef Gabriel Męciński (ok. 1830-po 1865), powstaniec 1863; w czasie powstania walczył u boku M. Langiewicza, potem D. Czachowskiego; jako rotmistrz w bitwie pod Kępą 6 XI 1863 w obronie D. Czachowskiego stracił rękę i odniósł wiele ran.
Dobrzyński h. Kandor, wywodzą się z neofitów litewskich, których pierwotnym nazwiskiem było bodajże Kandor.
Franciszek, Maciej i Antoni, bracia Dobrzyńscy, otrzymali szlachectwo na sejmie 1764 r., z herbem opisanym niżej.
Dobrzyńscy herbu Kandor wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zostali zapisani do ksiąg szlachty ówczesnych guberni warszawskiej oraz radomskiej, oddział sandomierski.
Herb — w polu czerwonym, dwie srebrne lilie rzędem. Nad koroną pałasz ostrzem na dół, końcem w prawo (Ostr.).
• WŁADYSŁAW Ludwik Dobrzyński h. Kandor (1828-po 1855), s. Dominika i 2ż. Apolonii Staniszewskiej, artysta dramatyczny; student szkoły dramatycznej w Warszawie 1850 r.; zamieszkały 1850 r. w Warszawie, ul. Podwale; wylegitymował się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1855 r. z herbem Kandor, został zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni warszawskiej; wylegitymował się, jako wnuk Macieja, nobilitowanego w 1765 r.; ur. Warszawa, chrz. 1829 (Bon.; Sęcz.; MK Warszawa: św. Krzyż); ż. (4 VI 1850 Warszawa) Marianna Wolska (ok. 1825-po 1850), c. Faustyna, piwowara, i Katarzyny Knefler; ur. Warszawa; ślub w parafii św. Jana, uwagi: on kawaler lat 21, ojciec nie żyje, matka zamieszkała we wsi Czechy, w gub. warszawskiej, ona wdowa lat 24, 1v. Ignacy Fischer (zm. 15 IV 1849), podpisała się jako Marianna Fiszer, świadkowie: Franciszek Kowalski, budowniczy, oraz Mikołaj Terlecki, urzędnik rządu gubernialnego warszawskiego, obaj pełnoletni, w Warszawie zamieszkali (MK Warszawa: św. Jan).
Źródła: Bon. t. 4/345; Ostr.; Sęcz.; Urus. t. 3/203; Wikipedia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz