Zawisza

Jastrzębiec

Sas

Zawisza h. Jastrzębiec, vel Zawisza-Kroczowski, rzadko Kroczewski, zawołania Nagóra, z Kroczowa w powiecie radomskim. Ich gniazdem jest wieś Kroczów, należąca w 1569 r. do parafii Kazanów, później Tczów, w obecnym podziale administracyjnym pow. Zwoleń.
Ci Zawiszowie – o których Boniecki pisze pod Kroczowskimi – często przyjmowali nazwisko Kroczowski, ale wielu z nich pozostało przy swym pierwotnym. Należący niewątpliwie do tej rodziny, Leopold Hipolit Zawisza, z guberni radomskiej, wylegitymował się ze szlachectwa w Królestwie Polskim w 1852 r. z herbem Sas, dowodząc przy tym swoje pochodzenie od niejakiego Cherubina, dziedzica dóbr Branijcza(?) w r. 1562. Doszło do tej pomyłki najpewniej za sprawą Niesieckiego, który w swoim Herbarzu wymienia tychże Zawiszów w artykule o Zawiszach herbu Sas, m. in. Elżbietę Zawiszankę z Niedrzwicy Mniejszej, pow. Lublin, która była za Marcinem Borzęckim.
Genealogia
(osób: 25)

• FRANCISZKA Zawisza h. Jastrzębiec (ok. 1828-po 1845), c. Pawła i Tekli Kurosz; ur. prawd. Chomentów Szczygieł, parafia Skaryszew, pow. Radom, gdzie ojciec był dziedzicem części tych dóbr (MK Skaryszew); m. (2 II 1845 Tczów) Jan Kierzkowski (ok. 1818-po 1845), s. Józefa i Agnieszki Zawisza; ślub w parafii Tczów, obecnie pow. Zwoleń, miejscowość: Bartodzieje, uwagi: kawaler lat 27, panna lat 17 (MK Tczów).

• JÓZEF Grzegorz Zawisza h. Jastrzębiec (ok. 1785-po 1820), s. Tomasza i Krystyny Laskowskiej, dziedzic części dóbr Chomentów Szczygieł, parafia Skaryszew, pow. Radom; zamieszkały Iłża, pow. Radom 1813, następnie Chomentów Szczygieł 1816-1820; w aktach także: Grzegorz Józef; jego syn wylegitymował się ze szlachectwa w Królestwie Polskim w 1852 r. z herbem Sas, dowodząc przy tym swoje pochodzenie od niejakiego Cherubina, dziedzica dóbr Branijcza(?) w r. 1562 (Szl. Król.; Sęcz.); ż. (1811 Iłża) Aniela Angela Strońska (ok. 1790-po 1820), c. Jana Kantego i Marianny Kossowicz; ślub w parafii Iłża, zapowiedź w 1811 r. w alegacie imiona kawalera: Grzegorz Józef (MK Iłża); dzieci: Ludwika, Franciszka, Leopold.

Źródła: Bon. t.12/288-289; Bork. Sp. 532; Elekt. t.1; Krzep.; Nies. t.5/383-384; Pap. 304; Szl. Gal.; Szl. Król.; Żern. t.2/567.


Zawisza h. Łabędź, vel Zawisza-Kieżgajłło, Kieżgaiłło, na Rusi Białej, używali tytułu hrabiów na Baksztach. Wywodzą się od Kieżgajłłów. Z nich: 5 wojewodów, 6 ministrów i 2 kasztelanów 1596 — 1738.

Źródła: Kos. t.1.


Zawisza h. Przerowa, vel Zawisza-Czarny, na Mazowszu, z przydom- kiem Czarny. Pisali się z Budziszyna i Zawad, w parafii Drwalew, pow. Grójec. Są jednego pochodzenia z Drwalewskimi z Drwalewa. Często myleni z Zawiszami herbu Sulima, z których wywodził się słynny rycerz z czasów Władysława Jagiełły – Zawisza Czarny. Byli właścicielami m. in. dóbr Sobota z przyległościami, pow. Łowicz, obecnie woj. łódzkie (MK Sobota). Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. 
Genealogia
(osób: 32)

• AUGUST Władysław Emil Zawisza-Czarny z Soboty h. Przerowa (4 VI 1814-1899), s. Cypriana i Marianny Karnkowskiej, ziemianin, dziedzic dóbr Sobota, pow. Łowicz, obecnie woj. łódzkie (MK Sobota); członek Tow. Rolniczego w Królestwie Polskim, zamieszkały Sobota, poczta Plecka Dąbrowa, pow. Łowicz; ur. Kopiec k/ Soboty, zm. Kraków, poch. Cm. Rakowicki, kw. Ł, gr. rodz. Mieroszewskich; wg innych źródeł zm. 1900 (Cm. Rak.); ż. (1853 Warszawa) Honorata Zalewska h. Dołęga (1826-po 1860), c. Tomasza i Heleny Borzęckiej; ślub w parafii św. Krzyża (MK Warszawa: św. Krzyż); dzieci: Maria, Jadwiga, Helena, Artur.

Artur Zawisza-Czarny

(1808-1833)

• JADWIGA Antonina Zawisza z Soboty (1859-po 1895), c. Augusta i Honoraty Zalewskiej; ur. Sobota, pow. Łowicz, obecnie woj. łódzkie (MK Sobota); m. (1884 Zgierz) Jan Pius Ziemięcki h. Nieczuja (1844-po 1895), s. Andrzeja i Anny Grabskiej, prawd. właściciel dóbr Maleszowa, parafia Lisów, pow. Kielce, obecnie woj. świętokrzyskie (MK Lisów); ślub w parafii Zgierz, obecnie pow. Zgierz, woj. łódzkie, miejscowość: Łagiewniki (MK Zgierz); dzieci: Marianna Maria Jadwiga Ziemięcka (ur. 1893 Maleszowa par. Lisów).

Źródła: Bork. Sp. 532; Nies. t.10/112; Pap.; Szl. Król.; Żern. t.2/567.


Zawisza h. Zadora, vel Zawisza-Dowgiałło, na Litwie. Jednego pochodzenia z Dowgiałłami tego herbu. Z nich: 1 biskup 1655 — 1661.

• BARBARA Zawisza h. Zadora (ok. 1760-po 1791); 1791 fundowała kościół w Świsłoczy; 1m. Jan Niezabytowski h. Lubicz (ok. 1750-p. 1791); 2m. Szymon Zabiełło h. Topór (14 II 1750-30 VIII 1824), s. Antoniego i Zofii Szczytt-Niemirowicz, kasztelan miński po stryju swym, także Szymonie, kawaler orderów Orła Białego i św. Stanisława; założyciel linii kasztelańskiej, na Orzechownie, Cielakowie, Zaranowie itd.; surrogator ziemi kowieńskiej, wicebrygadier kawalerii narodowej, w końcu generał-lejtnant wojsk litewskich; 1791 zaprzysiągł Konstytucję 3 Maja; odziedziczył dobra Orzechownę, Pojeziory i inne; ur. Czerwony Dwór (Czerwonydwór); dzieci: Antoni, Michał, Józef - Zabiełłowie.

• WŁADYSŁAW Zawisza-Dowgiałło h. Zadora (ok. 1850-po 1879); ż. (1879 Warszawa) Melania Chlewicka (ok. 1860-po 1879); ślub w parafii św. Antoniego (MK Warszawa: św. Antoni).

Źródła: Kos. t.1.