Wydżga

Wydżga h. Jastrzębiec, rodzina mazowiecka, z woj. płockiego przeniosła się w Bełskie, na Ruś Czerwoną i dalej, na Podole. Zostali wylegitymo-wani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.
Z nich: 1 arcybiskup gnieźnieński, prymas, a wcześniej minister i 2 kasztelanów w latach 1256 — 1686.
Genealogia
(osób: 30)

• MARCELI Jerzy Wydżga (1830-20 X 1894), s. Jana Nepomucena i Joanny Teodozji Wapińskiej, ziemianin; ur. w Wożuczynie, zm. tamże, poch. tamże, w kościele parafialnym; ż. (15 VIII 1871 Oszczów) Teresa Joanna Wojciechowska h. Rawicz (ur. 1840), c. Tytusa Sylwestra i Alojzy Marii hr. Poletyło h. Trzywdar; dzieci: Józef.

• MARIANNA Wydżga h. Jastrzębiec, voto Papieska (ok. 1830-28 II 1887), c. Józefa i Marianny Tutasiewicz (Tutasewicz); w aktach także: Wydzga; jej brat został wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1860 r. z herbem Jastrzębiec, zapisany do ksiąg szlachty guberni lubelskiej, oddział podlaski (Szl. Król.; Sęcz.); ur. prawd. Mierzwice, parafia Sarnaki, obecnie pow. Łosice, zm. Rybno, parafia Rybno, obecnie pow. Sochaczew (MK Sarnaki, Rybno); m. (ok. 1850) Teofil Papieski (ok. 1820-po 1887).
 
Źródła: Bork. Sp. 516; Kos. t.1; Nies. t.9/451-454, t.11/481-482; Sęcz.; Szl. Król; Żern. t.2/542.