Ulanowski

Ulanowski h. Sulima, vel Ulanoski, Ułanowski, stara rodzina wielko-polska, biorąca nazwisko od wsi Ułanowo in. Ulanowo, w parafii i gminie Kłecko, pow. Gniezno, gdzie dziedziczyli w XV wieku i w czasach Paprockiego w 1584 r. (Pap.).
Ułanowo przeszło później w ręce Skrzetuskich. Piotr Ulanowski, ceduje 1629 r. swoje prawa do wsi Ułanowo i Charbowo, w pow. gnieźnieńskim, małżonkom Janowi Bronowskiemu i Annie Kozielskiej (AGZ Gniezno). Wawrzyniec, kasztelan ostrowski. Jan, kasztelan rogoziński, podpisał pokój brzeski w 1436 r. (Nies.). Niesiecki wymienia ponadto Pawła Ułanowskiego (zm. 1666), jezuitę, który umarł odbywając misję w Jassach, na Wołoszczyźnie, oraz Wojciecha, w ziemi chełmińskiej 1697 (Nies.). Ulanowscy są notowani w aktach pow. pyzdrskiego 1618. Niektórzy przenieśli się do woj. brzeskiego litewskiego (Żych.). Z nich: 2 kasztelanów w latach 1397 — 1444.
Według Wittyga, w pow. konińskim byli Ulanowscy herbu Ogończyk. Jest też szlachta tego nazwiska w woj. sandomierskim – ci należą do herbu Nieczuja (Syrokomla?).
Genealogia
(osób: 32)

 prof. Bolesław Ulanowski

(1860-1919)

• BOLESŁAW Ulanowski h. Sulima (1 VIII 1860-27 IX 1919), s. Józefa i Aleksandry Borkowskiej, prawnik i historyk prawa, profesor i dziekan wydziału prawa Uniw. Jagiellońskiego, sekretarz generalny AU, wydawca źródeł; członek Tow. Historycznego we Lwowie; bliski przyjaciel Sienkiewicza; w młodości stracił nogę, podobno wskutek pojedynku; miał przybraną córkę Wandę, którą przygarnęli wspólnie z matką Aleksandrą z Borkowskich; Wanda Ulanowska, była pierwowzorem Nell z powieści „W pustyni i w puszczy”; ur. Brześć n/ Bugiem, zm. Kraków, lat 59, bezżenny, poch. Cm. Rakowicki, kw. U (Biogramy uczonych polskich, Ossolineum, Wrocław 1983; Cm. Rak.).

• ZOFIA Ulanowska h. Sulima (ok. 1800-1881), c. Szymona i Franciszki Jesman, dziedziczka rozległych dóbr w Witebskiem, Siebieskiem i Połockiem, jak Zaranowa, Trypolia itd.; ur. Zofiówka k/ Tulczyna? (Bork.; Żych.); m. (ok. 1820) Józef Maciej Zabiełło h. Topór (17 VI 1789-24 XII 1852), s. Szymona, kasztelana mińskiego, i Barbary Zawisza h. Zadora, chorąży upicki, dziedzic Orzechowny i innych; dzieci: Maria, Michalina, Henryk, Stanisław – Zabiełłowie.

Źródła: Bork. Sp. 475; Dw. Teki; Kos. t.1; Nies. t. 9/199, 11/457; Pap.; Sęcz.; Stup. t. 3/160, 161; Szl. Król.; Żern. t. 2/475.