Bobrowski

Bobrowski h. Jastrzębiec, ze wsi Bobrowo, w pow. sierpskim, na której jeszcze w 1578 r. dziedziczyli. 

Niektórzy z nich przenieśli się na Ukrainę, gdzie posiadali rozległe majątki, m.in. Kazimirówka, w pow. lipowieckim, gub. kijowskiej (700 dziesięcin) oraz miasto Oratów. Jedna gałąź otrzymała tytuł hrabiowski austriacki w Galicji 19 VI 1800 r., a jego potwierdzenie w Rosji 28 VI 1844 r. Tytuł ten uzyskał, piszący się z Bobrówki (!) – Ignacy Bobrowski, wojski większy oświęcimski i zatorski 1765 r., łowczy 1770 r., w końcu cześnik 1772 r. Ten Ignacy otrzymał także Order św. Stanisława 1792 r.

Bobrowscy herbu Jastrzębiec wylegitymowali się ze szlachectwa w Galicji, w sądzie ziemskim lwowskim i grodzkim oświęcimskim 1782 r., a w Wydziale Stanów we Lwowie 1834 r. Wylegitymowali się także w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zostali zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej oraz radomskiej, oddział kielecki.

Genealogia
(osób: 65)

Ewelina Bobrowska
(1832-1865)

• EWELINA Bobrowska h. Jastrzębiec (1832-18 IV 1865), c. Józefa i Teofili (Bogumiły) Pilchowskiej, siostra rodzona Tadeusza i Stefana, naczelnika miasta Warszawy, matka pisarza Josepha Conrada; towarzysząc mężowi porwanemu z domu i skazanemu na Sybir w 1861 roku, gdy z Wołogdy jechała do Czernichowa, w drodze życie zakończyła, zostawiając męża i 7-letniego synka; ci Bobrowscy pisali się ze wsi Bobrowo (L. Bazylow, Polacy w Petersburgu); zm. Czernichów, lat 33; m. (ok. 1850) Apollo Korzeniowski h. Nałęcz (1819-23 V 1869), s. Teodora i Julianny Diakiewicz (Dyakiewicz), poeta, dramatopisarz, zarządca majątku ziemskiego, działacz konspiracyjny, od wiosny 1861 organizator obozu czerwonych w Warszawie, kapitan wojsk polskich, zesłaniec, ojciec pisarza Josepha Conrada; studiował prawo i orientalistykę na uniw. petersburskim 1840-1846; zesłany 1863 r. z Ukrainy do Wołogdy, następnie do Czernichowa, gdzie stracił żonę; ur. Honoratka, parafia Janów, pow. Winnica, chrz. 21 II 1820 i 1832, zm. Kraków, lat 49, poch. Cm. Rakowicki, pas Ad; w aktach także: Apollon, Apolinary lub Apoloniusz Nałęcz-Korzeniowski (Bon.; PSB t. 14/167; MK Janów; Pam. Rogiń.; Cm. Rak.); dzieci: m. in. sławny pisarz Józef Konrad Teodor (Joseph Conrad), oraz najmłodsza córka Henryka (zm. 7 III 1887 w Kielcach, zamężna Malczewska) – Korzeniowscy.

• KONSTANTY hr. Bobrowski h. Jastrzębiec (ok. 1770-8 IV 1828), s. Ignacego i Marianny Starowieyskiej h. Biberstein, właściciel dóbr Andrychów, Inwałd (Bork.); ż. (ok. 1799) Barbara Maria Siemońska h. Ostoja (ok. 1780-po 1803), c. Michała i 3ż. Anny Szylkra-Trzebińskiej; dzieci: m. in. Karol, Roman, Napoleon.

Źródła: Bon. t. 1/310-313; Dw. Teki; Kos. t. 1; Nejm.; Nies.; Urus. t. 1/250-253; Żych.

Bobrowski h. Nałęcz, wyszli z Wielkopolski, według Dworzaczka, zapewne ze wsi Bobry, w pow. kaliskim. 

Być może do tego rodu należeli: Jan z Bobrów, procesujący się z Przybkiem z Grabowy w Pyzdrach 1393 r. i Jan Bobrowski, wymieniony w aktach gnieźnieńskich z 1397 r. (Leksz.).

W XVII wieku są w woj. krakowskim. Paweł Bobrowski, dziedzic dóbr Zawadka, w pow. wielickim, 1701 r.

Czy nie oni dziedziczą we wsi Bobrowe, w pow. krasnostawskim. Wiadomo, że Bobrowscy są w XVIII wieku dziedzicami części wsi Skomorochy Małe, gniazda Skomorowskich herbu Nałęcz.

Potomkowie wspomnianego wyżej Pawła, dziedzica dóbr Zawadka, wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zostali zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział kielecki.

• MICHALINA Salomea Bobrowska h. Nałęcz (28 X 1841-8 X 1930), c. Teofila i 1ż. Marianny Marcjanny Świerczewskiej, zakonnica, siostra Miłosierdzia; zamieszkała Warszawa, ul. Tamka 2858; razem z ojcem wylegitymowana ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1842 r. z herbem Nałęcz, zapisana do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział kielecki; ur. Białogon, parafia Kielce, zm. Warszawa, lat 88, panna; zgon zgłaszają: Stanisława Jarnecka, siostra Miłosierdzia i Jan Podraza, dozorca domu (Sęcz.; MK Warszawa: św. Trójca).

• TEOFIL Bobrowski h. Nałęcz (24 V 1806-po 1847), s. Kacpra i Ewy Pietrzakowskiej (Piotrowskiej, Piotrkowskiej), magazynier przy zakładach rządowych górniczych w Białogonie, obecnie część miasta Kielce; razem z dziećmi wylegitymował się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1842 r. z herbem Nałęcz, został zapisany do ksiąg generalnych oraz do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział kielecki; wylegitymował się, jako pochodzący od Pawła, dziedzica dóbr Zawadka, w woj. krakowskim; ur. Mszczonów, dawny pow. warszawski, obecnie pow. Żyrardów (Sęcz.); 1ż. (1 III 1832 Warszawa) Marianna Marcjanna Świerczewska (ok. 1815-13 VIII 1845), c. Błażeja i Salomei Popowskiej; ur. Brodowo, woj. płockie, zm. Białogon; ślub w parafii Nawiedzenia NMP, w Warszawie (MK Warszawa: Nawiedzenie NMP); dzieci: Henryk, Eugeniusz, Roman, Michalina; 2ż. (20 I 1846 Świętomarz) Judyta Waleria Kantorska (ok. 1823), c. Michała i Domiceli Pawłowskiej; ślub w parafii Świętomarz, pow. opatowski; dzieci: Wacław, Walery.

Źródła: Bon. t. 1/313; Dw. Teki (Monografie); Urus. t. 1/253.

Bobrowski, ze wsi Bobrowe, w powiecie krasnostawskim, gdzie dziedziczyli 1564 r. 

Zamieszkiwali woj. bełskie 1521 r., woj. podolskie 1764 r.; z ziemią chełmską podpisali elekcję Augusta II-go 1697 r. Udowodnili swoje szlacheckie pochodzenie 1782 r. w sądzie grodzkim lwowskim.

Źródła: Bon. t. 1/313.