Skotnicki

Skotnicki h. Bogoria, vel Bogoria-Skotnicki, Bogorya-S., stara rodzina w dawnym woj. sandomierskim, pisząca się „ze Skotnik”. Stanowią odgałęzienie średniowiecznego rodu rycerskiego Bogoriów. Są jednego pochodzenia z Kolanowskimi i Podłęskimi.

Skórkowski

Skórkowski h. Jelita v. Skorkowski, w Małopolsce; z nich 1 biskup 1830.

Źródła: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Skoraszewski

Skoraszewski h. Abdank, v. Skóraszewski, Skoroszewski, stara rodzina wielkopolska, jednego pochodzenia z Obornickimi herbu Abdank, i jak oni pisząca się w XV stuleciu Skórami (Skóra) z Gaju. Z tej rodziny: 1 wojewoda i 2 kasztelanów 1451 — 1729.

• PIOTR Skoraszewski, kasztelan kaliski 1451 r.
 
• WŁADYSŁAW Michał Skoraszewski, chorąży poznański, starosta bydgoski, marszałek sejmu 1677 r.

Źródła: Kos. I; Żych. I 83-84.

Skarszewski

Skarszewski h. Leszczyc, stara rodzina wielkopolska; z niej 1 arcybiskup warszawski i 4 kasztelanów 1380 — 1827.

Źródła: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Silnicki

Silnicki h. Doliwa, niegdyś też Sielnicki – dawne herbarze wymieniają ich w woj. krakowskim, ale wyszli ze wsi Silnica in. Wielka Silnica (Silnica Major), w parafii i gminie Żytno, pow. Radomsko.

Sierpski

Sierpski h. Prawdzic, stara rodzina mazowiecka, wg Kosińskiego wygasła w 17 stuleciu; z niej 1 wojewoda i 4 kasztelanów 1408 — 1590.

Sienieński

Sienieński h. Dębno, stara rodzina małopolska, w XV i XVI stuleciu magnacka, jednego pochodzenia z Oleśnickimi herbu Dębno; z niej 1 arcybiskup gnieźnieński prymas i 1 arcybiskup lwowski, 2 wojewodów i 12 kasztelanów 1421 — 1633.

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Sienicki

Sienicki h. Bończa, vel Siennicki, w ziemi chełmskiej, pisali się z Bończy (dawniej „z Bończe”), z Wojsowic i z Sienicy.

Siemianowski

Siemianowski h. Grzymała, w ziemi wieluńskiej; z nich 4 kasztelanów 1690 — 1768.

Siemaszko

Siemaszko h. Łabędź v. Dunin-Siemaszko, na Wołyniu; z nich 2 kasztelanów 1590 — 1618.

• ALEKSANDER Siemaszko, kasztelan bracławski 1596 r.
• MIKOŁAJ Siemaszko (zm. 1618), s. Aleksnadra, także kasztelan bracławski.
 
Źródła: Kos. I; Żych. I 131.

Sielski

Sielski h. Lubicz, vel Szelski, Selski, Silski, Szeliski?, na Mazowszu, w Wielkopolsce, w Prusach.

Sielicki

Sielicki h. Korczak, na Litwie; z nich 1 kasztelan 1784 — 1790.
 
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Sieklucki

Sieklucki h. Trzaska, na Mazowszu; z nich 1 kasztelan 1501 — 1512.

Siedlnicki

Siedlnicki h. Odrowąż, v. Sedlnicki, rodzina śląsko-morawska, otrzymała w 1695 r. tytuł hrabiów państwa rzymskiego. W Polsce osiedliła się w XVIII stuleciu, a ok. r. 1700 uzyskała indygenat polski. Z tej rodziny: 1 wojewoda, a zarazem minister 1738 — 1761.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Sieciński

Sieciński h. Rogala, vel Siciński, Syciński, w ziemi dobrzyńskiej; używali w XVII stuleciu tytułu hrabiów „na Murzynowie"; z nich 1 biskup i 2

Secygniowski

Secygniowski h. Jelita, wygasła rodzina wielkopolska wg Kosińskiego; z niej 1 biskup 1563 — 1569. Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Schömberg

Schömberg h. Lew, v. Schemberg, rodzina niemiecka, osiedlona w Polsce w początkach XVII stulecia; z niej 1 kasztelan 1661.
 
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Schlieben

Schlieben h. własnego, lub von Schlieben, stara hrabiowska rodzina niemiecka, jedna jej gałąź osiedliła się w Inflantach; z niej 1 wojewoda 1675 — 1681.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Scheve

 

Scheve h. Sternberg vel Schaeve, w Prusach Zachodnich i w Wielkopolsce; z nich 1 wojewoda 1454 — 1466.
 
Źródła: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Schenking

Schenking h. Trąby odmienne, rodzina inflancka; z niej 1 biskup 1593 — 1637. 

Źródła: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.