Wołowski

Bawół II

Czerwony

Wołowski h. Bawół II (oraz h. Czerwony, h. Nakaskach vel Na Kaskach), licznie rozrodzona i zasłużona dla kraju rodzina frankistowska, nobilitowana na Sejmie Czteroletnim 1791 r. z herbem „Czerwony” (w polu błękitnym głowa woła przodem, w połowie prawej czerwona, a w lewej czarna, na hełmie w koronie trzy pióra strusie).
Nobilitacja ta, którą otrzymał Franciszek Wołowski, sekretarz królewski, została unieważniona przez nieprzychylną mu Konfederację Targowicką w 1793 r. Synowie Franciszka, Jan i Teodor, otrzymali w 1839 r. od cara Mikołaja I-go nobilitację z prawami nowego szlachectwa i herbem nazwanym „Bawół” (Bawół II). Franciszek, syn Michała, otrzymał w 1823 r. od cara Aleksandra I-go nobilitację z herbem „Czerwony” i przydomkiem „na Kaskach” (na tarczy ze złotą obwódką w polu błękitnym, głowa woła szara, nieco w prawo zwrócona; nad tarczą złota korona szlachecka, przy której po obu stronach hełm na zewnątrz zwrócony, na każdym trzy pióra strusie, dwa boczne czerwone, środkowe niebieskie). Z tej rodziny: 1 kasztelan Królestwa Polskiego — 1831 r.
Herb Bawół II — tarcza dzielona na cztery, w 1. i 4. części w polu srebrnym bawół szary w prawo, w 2. i 3. części w polu czerwonym krzyż biały; na hełmie w koronie pół bawołu w prawo. Pod tarczą dewiza: „Deum eole regem serva” (Boga czcij, państwu służ).
Genealogia
(osób: 129)

• FELIKS Franciszek Wołowski h. Na Kaskach (1816-1893), s. Franciszka i Tekli Wołowskiej, oficer w powstaniu listopadowym 1830/31, następnie oficer armii carskiej, ziemianin; właściciel dóbr Osuchów (Ossuchów), w gub. warszawskiej, obecnie pow. Żyrardów; członek Tow. Rolniczego okręg błoński 1861; zm. Osuchów, poch. tamże (Sęcz.; Kos.; MK Osuchów); ż. (ok. 1840) Leokadia Słubicka (1819-24 XI 1887), c. prawd. Hipolita i Anieli Górskiej; ta zapewne Leokadia, ochrzczona 1819 r. w parafii Suserz, pow. Gostynin, jako Florentyna Flora Leokadia, córka Hipolita i Anieli z Górskich Słubickich (MK Suserz); zm. Osuchów, poch. tamże, lat 67 (MK Osuchów); dzieci: Jadwiga, Franciszka.

• JADWIGA Aniela Aleksandra Wołowska h. Na Kaskach (1840-1937), c. Feliksa i Leokadii Słubickiej; ur. Warszawa, chrz. 1840 (Sęcz.; Kos.; MK Warszawa: św. Jan); m. (ok. 1860) Zdzisław Józef Onufry Jasieński h. Dołęga (1837-1906), s. Ksawerego i Aleksandry Baczyńskiej, właściciel ziemski w Królestwie Polskim; dziedzic dóbr Grzegorzewice, pow. Opatów, obecnie woj. świętokrzyskie (Kos.); dzieci: Aleksandra (ur. 1860), Feliks Aleksander Jan (1861-1929), Jadwiga Maria (ur. 1867), Zdzisław (1868-1893) – Jasieńscy.

Źródła: Bork. Sp. 509, 510; Kos. t.1, t.4/615-623; Ostr.; Sęcz.; Żern. t.2; Żych. t.1/124; T. Gajl, Herbarz polski online.


Wołowski h. Prus II (in. Wilczekosy), pisali się „z Wołowy”, za czasów Paprockiego (1584) byli w ziemi wyszogrodzkiej (Pap.). Ich gniazdem rodowym jest wieś Wołowa, w pow. płockim, parafia Blichowo. W 1578 r. wieś ta należała do parafii Święcieniec, składała się z 5 działów szlacheckich. Trzy miały po 1/2 łana kmiecego, czwarty cały łan, piąty 1 1/6 łana, prócz tego 1 łan na folwarku zajęty i 2 zagrodników bez roli. Siedzą tu Dziedziccy, Sieliscy, Blichowski i Wołowscy (Pawiń., Mazowsze s. 16). Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. 
Genealogia
(osób: 28)

• FLORENTYNA Wołowska (1841-po 1874), c. Wojciecha i Konstancji Witkowskiej; zamieszkała Miedniewice, parafia Szymanów, pow. Sochaczew 1862-1874; ur. Borzęcin, obecnie pow. Warszawa Zachód, chrz. 1841 (MK Borzęcin); m. (20 VII 1862 Szymanów) Aleksander Cybulski (ok. 1835-po 1874); ślub w parafii Szymanów, pow. Sochaczew, miejscowość Miedniewice, uwagi: kawaler, panna (MK Szymanów); dzieci: Józef (ok. 1870-1905), zm. Wiskitki; Wojciech (23 V 1874-1899), ur. Miedniewice, zm. Wiskitki (MK Szymanów, Wiskitki) – Cybulscy.

• WALENTY Piotr Mikołaj Wołowski z Wołowy h. Prus II (ok. 1800-1843/88), s. Ignacego i Józefy NN.; zamieszkały Borzęcin, obecnie pow. Warszawa Zachód ok. 1835-1841, następnie Jaktorów, parafia Grodzisk Mazowiecki 1841-1843 (MK Borzęcin, Grodzisk); ż. (1831 Warszawa) Karolina Strzałka (ok. 1815-9 III 1888), c. Benedykta i Agaty Barankiewicz; zm. Rusiec, obecnie pow. Bełchatów, lat 73, wdowa (MK Rusiec); ślub w parafii św. Andrzeja (MK Warszawa: św. Andrzej); dzieci: Kazimiera, Karol, Władysław, Józefa, Jan, Natalia, Michalina.

Źródła: Bork. Sp. 509; Nies.; Pap.; SGKP t.13/906; Szl. Król.; Żern. t.2/531.