Biderman

Biderman h. własnego. Herb — na tarczy dwudzielnej w polu pierwszym czarnym i drugiem srebrnym, po róży czerwonej. Podpisali z woj. sandomierskim elekcję Augusta II w 1697 r. Jerzy Biderman otrzymał szlachectwo i herb powyższy na sejmie 1598 r., co potwierdziła

Biechowski

Biechowski h. Drużyna (in. Białąga, Białęga, tj. Szreniawa bez krzyża), z Biechowa w powiecie wiślickim. Długosz, a za nim późniejsi heraldycy, przypisali Biechowskim zamieszkującym województwa sandomierskie i krakowskie, herb Ogończyk, tymczasem zapiska sądowa radomska

Biedrzycki

Biedrzycki h. Gozdawa, pochodzą prawdopodobnie z tych samych Biedrzyc, co Biedrzyccy Rawiczowie. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie w 1856.

Bieczyński

Bieczyński h. Łodzia, stara rodzina wielkopolska, ze wsi Bieczyna (Bieczyny) w powiecie kościańskim, na której dziedziczyli już w 1397 r. Są jednego pochodzenia z Brodzkimi herbu Łodzia.

Biejkowski

Biejkowski h. Jastrzębiec, v. Bieykowski, Bejkowski; wg heraldyków, komes Stanko Jastrzębczyk, miał otrzymać od księcia mazowieckiego Trojdena wieś Biejków nad Pilicą w ziemi czerskiej, od której potomkowie jego wzięli swoje nazwisko. Części na Biejkowie posiadali jeszcze

Biegański

Biegański h. Leszczyc, z Bieganina w powiecie kaliskim, na którym dziedziczyli 1579 r. Podpisali elekcję 1697 r. z woj. poznańskim. Dziedziczyli dobra Potulice (1854) i Cyków (1876) w Poznańskiem. Tych ostatnich Boniecki zalicza do Prawdziców.

Bielecki

Bielecki h. Abdank. Długosz wspomina o Janie Bieleckim, właścicielu Bielczy w powiecie sandomierskim w drugiej połowie XV wieku. Podpisali konfederację korczyńską w 1438. Byli właścicielami m. in. Jaszczowa i Kozic w powiecie lubelskim 1531.

Biel

Biel h. Ostoja, zamożna rodzina, dziedzicząca między 1350 a 1450 w Błesznie i Białej pod Częstochową.
Byli właścicielami Błeszna 1350, Białej, Wilkojecka i Kamyka 1447, Białej Wielkiej pod Kłobuckiem 1432, Libidzy i Białej Małej 1447. Posiadali starostwo krzepickie 1390.
Z tych Bielów jedni wzięli nazwisko Kiedrzyński, od majątku Kiedrzyn k/ Częstochowy. Zdaje się, że istnieją do dziś. Inni od majątku Błeszna, leżącego także pod Częstochową, nazywali się Błeszyńskimi i wg Uruskiego wygaśli w XVI stuleciu.

• HENRYK Biel z Błeszna (ok. 1330-po 1382), kanonik krakowski i gnieźnieński, proboszcz częstochowski 1382; jak pisze Długosz, ustąpił kościoła Paulinom 1382.

Źródła: Bon. I 212; Urus. I 174.
 Bielowie inni. 

• STANISŁAW Biel z Nowego Miasta (ok. 1480-po 1527), doktor teologii, kanonik krakowski, którego pieczęć z 1527 przedstawia znak wyżej umieszczony.

• ANDRZEJ Biel (ok. 1470-po 1503), odźwierny dworu królewskiego 1503. 

Źródło: Bon. I 212.

Bielański

Bielański h. Bielański (in. herb własny), wywodzą się być może od Bielańskich herbu Szeliga. Otrzymali szlachectwo galicyjskie 1782 r. 

Bielanowski

Bielanowski h. Rogala, wywodzą się może ze wsi Bielany, w pow. wieluńskim, parafia Siemkowice, a osiedli m.in. w woj. wileńskim.