Molski

Molski h. Nałęcz, w Wielkopolsce; z nich 2 kasztelanów 1728 — 1764.

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Mokrski

Mokrski h. Jelita, vel Saryusz-Mokrski, jak pisze Uruski, jest to „jedna z najdawniejszych i historycznie znanych naszych rodzin”. Używała za Piastów nazwiska Biesiad i tytułu hrabiów (comes). 

Mokronowski

Mokronowski h. Bogoria, w Wielkopolsce i na Mazowszu; z nich 1 wojewoda i 1 kasztelan 1659 — 1784.

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Modliszewski

Modliszewski h. Łabędź, wygasła rodzina małopolska; z niej 1 kasztelan 1566.

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Modlibowski

Modlibowski h. Dryja, na Kujawach; z nich 2 kasztelanów 1630 — 1754.

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Mniszewski

Mniszewski h. Lubicz, na Mazowszu; z nich 2 kasztelanów 1452 — 1609.

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Mniewski

Mniewski h. Ogończyk, na Kujawach i Mazowszu; z nich 4 kasztelanów 1649 — 1796.

Młodziejowski

Młodziejowski h. Korab, w Wielkopolsce; z nich 1 biskup a zarazem minister i 1 kasztelan 1766 - 1787.

Młocki

Młocki h. Prawdzic, na Mazowszu, później m.in. w Prusach, na Litwie i Wołyniu. Są jednego pochodzenia z Sarbiewskimi. Ich rodowym gniazdem są dobra Młock, parafia Malużyn, dawny pow. płocki, obecnie pow. Ciechanów.

Mleczko

herb Doliwa

 herb Korczak

 

Mleczko h. Korczak (oraz h. Doliwa), gałąź rodu Korczaków, przybyła na Podlasie w końcu XIV wieku z Rusi chełmsko-wołyńskiej, gdzie przedtem pod Chełmem i pod Łuckiem mieli posiadłości, o które jeszcze w 1469 roku prowadzą proces (Urus.). 

Missopad

Missopad h. Łabędź, rodzina małopolska; z niej 1 kasztelan 1505.

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Miłoński

Miłoński h. Sulima, rodzina kujawska; z niej 8 kasztelanów 1460 — 1648.

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Międzyleski

Międzyleski h. Jastrzębiec, rodzina mazowiecka; z niej 1 biskup 1519 — 1526.

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Mieleszko

Mieleszko h. Korczak, na Rusi Białej i Litwie; z nich 1 kasztelan 1609 — 1617.
W konstytucjach z 1601 r. czytamy, że Jarmoła Mieleszko 1570 r. na sejmie warszawskim przywilejem króla Zygmunta Augusta miał sobie nadaną na wieczne czasy miejscowość Omielińce w woj. bracławskim.

• JAN Mieleszko, s. Jana i Anastazji Tyszkiewicz, podkomorzy mozyrski, kasztelan mścisławski w 1609 r.
• JAN Mieleszko, wg Niesieckiego był kasztelanem mścisławskim w 1652 r.

Źródła: Nies.; Żych. I 210.

Mielecki

Mielecki h. Gryf, stara rodzina małopolska wywodząca się od zapiastowskich hrabiów z Ruszczy; z tej familii 1 kasztelan krakowski, 1 hetman, 2 wojewodów, 1 minister i 1 kasztelan 1530 — 1585.

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Mieczkowski

Mieczkowski h. Bończa, na Mazowszu, w ziemi łomżyńskiej 1759. Jedna gałąź osiedliła się w Wielkopolsce. 

Mścisławski

Mścisławski h. Pogoń litewska, Lingwienis a na chrzcie Szymon, syn wielkiego księcia Olgierda otrzymawszy na udział Mścisław, tytułował się od niego księciem, jego potomstwo zgasło po mieczu 1490, lecz Michał syn Iwana, księcia Zasławskiego ze szczepu Gedymina, mąż Julianny ostatniej z Lingwieniczów Mścisławskich, otrzymawszy za nią w posagu Mścisław, wziął nazwisko księcia mścisławskiego, lecz już jego synowie wyemigrowali do państw moskiewskich, a ich potomkowie zgaśli w XVII stuleciu.