Kurcz h. Kurcz, stara rodzina wołyńska, jeszcze w XVII stuleciu używała tytułu książęcego (kniaź); byli na Ukrainie i Wołyniu, wywodzili się ze szczepu Ruryka, lecz bardzo być może że byli rodziną tatarską, tytuł książęcy zarzucili w XVII stuleciu; z niej 3 wojewodów i 1 kasztelan 1620—1702. 
Kunicki h. Bończa, dawniej także Kuniecki, Kunecki, licznie rozrodzona rodzina małopolska, pisała się „z Kunic”. Ich gniazdem jest wieś Kunice Wielkie, w powiecie opoczyńskim, siedziba parafii. Używali przydomków Chrościel in. Chróściel (Chruściel), Golian, etc.
Kuncewicz h. Łabędź, vel Kunczewicz, Koncewicz, na Litwie. Z nich: 1 wojewoda i 1 kasztelan w latach 1510 — 1670. Wielu Kuncewiczów herbu Łabędź przeszło do herbu Poraj (Róża).
Kucieński h. Ogończyk, vel Kuciński, stara rodzina z ziemi gostyńskiej, za czasów Piastów tytułowała się hrabiami (comes) z Kutna; z nich 3 wojewodów i 3 kasztelanów 1395-1690.
Krzywosądzki h. Niesobia, jedna z najstarszych istniejących naszych rodzin, tytułowała się za czasów piastowskich hrabiami (comes) z Krzywosąd; z niej 1 kasztelan 1253.
Krzeczowski h. Korczak, vel Korczak-Krzeczowski (w aktach czasem błędnie Koszak-Krzeczowski), Krzeczewski, podobno także Krzeczkowski, na Rusi Czerwonej. Wyszli ze wsi Krzeczowice, w ziemi przemyskiej (Bon.), obecnie pow. Przeworsk, gm. Kańczuga. Z nich: 1 kasztelan w 1438 r.
Początkowo pisali się „z Siennowa” Siennowskimi. Sieńko, podkomorzy przemyski, następnie kasztelan lwowski 1438 r., od majątku Krzeczowice, pisał się „z Krzeczowic”, a jego potomkowie Krzeczowskimi i Krzeczkowskimi. Jak pisze Uruski, ta zmiana nazwiska trwała jeszcze w początkach XVIII wieku (Urus.).
• BARBARA Justyna Krzeczowska h. Korczak (ok. 1844-po 1876), c. Andrzeja i Kunegundy Wierzbickiej (Wierzbięta); w aktach także Korczak-Krzeczowska, czasem błędnie Koszak-Krzeczowska; zamieszkała Lichwin, parafia Pleśna, pow. Tarnów; ur. Lichwin, parafia Pleśna (MK Pleśna); m. (6 VIII 1862 Pleśna) Jan Eustachy Rychter h. Pelikan (ok. 1829-po 1876), s. Józefa i Tekli Skulskiej (Skolskiej); zamieszkały Lichwin, parafia Pleśna, dom nr 48 (później nr 38); w aktach także: Eustachy Pelikańczyk-Rychter (ibid.); ślub w parafii Pleśna, pow. Tarnów, miejscowości: Pleśna, Lichwin, uwagi: on kawaler lat 33, ona panna lat 18 (ibid.); dzieci: 1/ Jadwiga Barbara (ur. 17 IV 1865 Lichwin), chrz. 21 I 1865 (ib.); 2/ Stefan Józef (ur. 8 VII 1866 Lichwin); 3/ Zygmunt Józef Andrzej (ur. 12 IV 1869 Lichwin); 4/ Mieczysław Henryk Andrzej (ur. 4 XII 1875 Lichwin), chrz. 16 IV 1876 (ib.) – Rychterowie.
• TEODOR Krzeczowski h. Korczak (ok. 1750-po 1790), s. Szymona Antoniego i Heleny Bieleckiej, ekonom w majątku Mokrsko Górne, parafia Mokrsko Dolne, pow. Jędrzejów, w latach 1780-1785 (MK Mokrsko Dolne); wylegitymowany ze szlachectwa w Wydziale Stanów galicyjskich 1787 r. z herbem Korczak; wspólnie z żoną, Anną Górską, sprzedali Dembińskiej 1788 r. Nieznamirowice, w pow. opoczyńskim (Bon.; Inscr. Ter. Opocz.); ż. (ok. 1780) Anna Górska (ok. 1760-po 1790); dzieci: Katarzyna, Błażej, Maciej, Ignacy.
Kryszpin h. Kirszensztein, v. Kryszpin-Kirszensztein, rodzina niemiecka, właściwe jej nazwisko „Kirschenstein", osiedliła się na Litwie w początkach XVII stulecia, wygasła w Polsce ok. r. 1750; z niej 1 biskup, 2 wojewodów, 1 minister i 1 kasztelan 1676—1728.
Kryski h. Prawdzic, znakomita rodzina mazowiecka, wygasła w początkach XVIII stulecia; pisali się z Drobnina na Krysku; z niej 3 wojewodów, 1 minister i 6 kasztelanów 1482 — 1674.
Kruszyński h. Pomian, vel Krusiński, dawniej czasem Kroszyński, Krosiński, rodzina kujawska, skąd mieli przesiedlić się także na Litwę. Są jednego pochodzenia z Pomianami Sicińskimi z Wielkiego Sitna, w pow. bydgoskim, gdzie także dziedziczyli. Wyszli ze wsi Kruszyn (Kroszyn), których tej nazwy jest wsi kilka w pow. bydgoskim.
Krośniewski h. Abdank, rodzina z ziemi gostyńskiej wygasła w XVI stuleciu, gn. Krośniewice w pow. łęczyckim (1386); z niej 1 kasztelan 1413-1420; posiadali Krośniewice w pow. łęczyckim (1386-1552), a ponadto Głaznowo, Kczewo, Mikołajczewice i Siemianice (1386-1399), Wierzbie i Brzezie (1538-1549), Krajewice (1552).
Królikowski h. Poraj, (in. Róża, Różyc), vel Krulikowski, Krolikowski, Królikoski, Krulikoski, stara rodzina wielkopolska, rozproszona po wielu województwach. Wyszli ze wsi Królikowo, w dawnym pow. kcyńskim (obecnie pow. Nakło), w której dziedziczyli od XIII wieku. Z nich: 1 kasztelan w 1422 r.
Kretkowski h. Dołęga, stara i znakomita rodzina kujawska; z niej 1 biskup, 7 wojewodów i 7 kasztelanów 1422 — 1820.
Koźmian h. Nałęcz, w woj. lubelskim, pisali się „de Rzeczyca”. Obecnie jest to wieś Rzeczyca Ziemiańska, w pow. lubelskim, parafia w miejscu, gdzie Koźmianowie dziedziczyli w 1531 r. Byli wówczas także właścicielami dóbr Trzydnik (Paw.).
Posty
Komentarze
