Bakałowicz

Bakałowicz h. własnego (in. Bakałowicz), rodzina pochodzenia ormiańskiego, otrzymała szlachectwo na sejmie 2 IX 1775 r. i swój własny herb. 

W 1774 roku otrzymali konsens królewski na wykupienie Głuska, Małej Wsi i Grocholi w pow. sochaczewskim, a w 1777 otrzymali Pęcław, Grobice i inne wsie w pow. grójeckim. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w 1841 r.

Nie wiadomo, czy ten sam herb co poprzednich otrzymał, wraz ze szlachectwem, na sejmie 1790 r. Mikołaj Bakałowicz. Jego potomkowie wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie w 1853 i 1855 r. Z tej rodziny znakomici artyści malarze, Władysław i Stefan.

Herb — przedstawia w polu czerwonym, księżyc złoty rogami w górę, nad nim na krzyż, strzała żeleźcem na dół, a bułat ostrzem do góry. 
W szczycie hełmu ręka zbrojna, z szablą do cięcia w prawo.

• HELENA Bakałowicz h. wł., voto Przygodzka (ok. 1780-1833); zm. Grobice, parafia Sobików, obecnie pow. Piaseczno, gmina Góra Kalwaria (MK Sobików); m. (ok. 1800) Feliks Eustachy Przygodzki h. Radwan (ok. 1770-po 1805); w aktach także: Eustachy Feliks P-dzki, Przygocki; dzieci: Maria Józefa Przygodzka (ok. 1807-1855), ur. Złoczówka, pow. Łuck, gubernia wołyńska, zm. Starogród, parafia Latowicz, pow. Mińsk Mazowiecki, lat 48 (MK Latowicz); voto: (1827 Sobików) Józef Karol Horodyński z Horodnian h. Ślepowron (ok. 1800-po 1855), s. Franciszka i Katarzyny Chrzanowskiej 1v. Otockiej, ślub w parafii Sobików, miejscowość: Grobice, uwagi: kawaler ur. Dąbrowa, pow. Rzeszów (MK Sobików).

Stefan Aleksander Bakałowicz

(1857-1947)

• JAN Bakałowicz h. wł. (1740-4 XI 1794), s. Stefana i Urszuli Sadowińskiej, inżynier, pisarz wojskowy, kartograf, geometra Stanisława Augusta, major, następnie pułkownik wojsk koronnych; nobilitowany 2 IX 1775 r.; zginął w czasie szturmu Pragi; był synem burmistrza Kamieńca Podolskiego; jego ysn został wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1841 r. z herbem Bakałowicz; ur. Kamieniec Podolski, zm. Praga pod Warszawą, lat 54 (PSB; Bon.; Urus.; Con.); ż. (ok. 1780) Ludwika Czaki de Kerestszegh h. wł. (ok. 1760-po 1780), c. Franciszka Floriana i 1ż. Elżbiety Nowodworskiej; dzieci: Dominik.

Źródła: Bon. t.1/83; Con.; Szl. Król.; Urus. t.1/71; Wikipedia: 1, 2, 3, 4.