Winkler

Winkler h. Wilczewski (in. Trzy radła), rodzina pochodzenia austriackiego, przybyła do Polski w 1641 r. i osiadła w Wielkopolsce. Otrzymali indygenat na sejmie grodzieńskim 1726 r.

Źródło: Żych. I 74.

Wilkowski

Wilkowski h. Gryf, w województwie poznańskim; są jednego pochodzenia ze Studzińskimi vel Studzieńskimi i Ujejskimi herbu Gryf, a pochodzą zapewne od Jana herbu Gryf, kasztelana krakowskiego.

Źródła: Żych. t.1/70.

Chrzanowski

Chrzanowski h. Korab, z Chrzanowa Wielkiego i Małego w powiecie błońskim, dom licznie rozrodzony. Michał, Bartlomiej i Mikołaj, dziedzice Chrzanowa 1450 r. Adam, Hieronim, Salomon i Mikołaj, synowie Piotra, dziedzice na Chrzanowie 1533 roku (Zs. Gr. Czers.). Przedstawiciele

Niegolewski

Niegolewski h. Grzymała, rodzina wielkopolska, wzięła nazwisko od wsi Niegolewa w pow. poznańskim, którą to wieś posiadali już w r. 1389 (Akta grodzkie poznańskie). W XIX stuleciu dziedziczyli w Wielkopolsce m. in.: Włościejewki (Włościejówki), Komorze i Niegolewo.

Skirmunt

Skirmunt h. Dąb, vel Skirmuntt, Skirmont, na Litwie dom starożytny i możny.

Staszewicz-Świcki

Staszewicz-Świcki h. Paprzyca (in. Kuszaba), starodawna rodzina litewska, właściciele majątku Mejszagoła w pow. kowieńskim 1592 r.
W XIX stuleciu posiadali dobra ziemskie w pow. wiłkomirskim, upickim i pińskim.

Tworkowski

Tworkowski h. Osoria (in. Ossoria), na Podlasiu, używali przydomku Dąbrowski. Rodzina od kilku wieków osiadła w Białostockiem, w ziemi bielskiej, gdzie posiadali wsie Tworki i Sasiny, w parafiach Topczewo i Wyszki, obecnie powiat Bielsk Podlaski.

Wiśniowski

Wiśniowski h. Prus I, vel Wiszniowski, Wiśniewski, Wiszniewski, starodawna rodzina ruska, lecz wywodząca się z Małopolski; pisali się z Wiśniowca. Posiadali majątki ziemskie w Galicji, w okolicach Stanisławowa, Lwowa i Rzeszowa, m. in. należały do nich Dobrzany

Bochdan

Bochdan h. Bończa, vel Bohdan, dawna rodzina w ziemi przemyskiej, gdzie już w XVII stuleciu posiadali majątek Nehrybka. 

Bobaszyński

Bobaszyński h. Sas, w woj. witebskim; właściciele dóbr Sobolewszczyzna i Tołoczyńsk 1649 r.

Źródło: Bon.; Urus. I 243.