Baczewski

Baczewski h. Dołęga, ze wsi Bacze Mokre, Bacze Suche i Bacze Zbrzeźnica w powiecie łomżyńskim. Jan, książę mazowiecki, wynagradzając zasługi Stanisława z Bacz i jego bratanka Pawła, nadał im 1398 r. dziesięć włók ziemi pod Nowogrodem. Akta łomżyńskie z 1462

Baczyński

Baczyński h. Sas, wywodzą się z Baczyna, w pow. samborskim, gdzie dziedziczyli w 1580 r. 

Badowski

Badowski h. Bończa, vel Badoski, prawdopodobnie wyszli z Badowa Mściszki, gdyż imię Mścisław w rodzie tym jest znane; dziedziczyli na tej wsi w 1579 r. 

Badyński

Badyński h. Jelita odm., dziedziczyli w ks. warmińskim 1712/54, piastowali urzędy w Wielkopolsce 1775/85.
Wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie w 1843.

Bajbuza

Bajbuza h. własnego, v. Baybuza, rodzina pochodzenia tatarskiego.
Jej przodek, Michał Hrybunowicz, za zasługi rycerskie, wobec ks. Michała Wiśniowieckiego, otrzymał od Stefana Batorego różne ziemie nad Sułą, Udajem, Sołonicą i Łużkiem, o czym wspomina konstytucja z 1590.
Posiadali m. in. dobra Rudewiec i Buszyniec 1622, Dubkowce, Ihrowice i Berezowicę 1718, starostwo rawskie 1721 i inne królewszczyzny.
W XVII i XVIII stuleciu sprawowali powiatowe urzędy grodzkie i ziemskie w powiatach: winnickim, bracławskim, latyczowskim i dźwinogrodzkim.
Pisali się z woj. bracławskim na elekcję Jana Kazimierza w 1648, z woj. ruskim na elekcję Augusta II w 1697.
Herb — w polu czerwonym, strzała żeleźcem na dół, utkwiona między trzema grzybami, przeszywająca głowę węża, wokoło niej skręconego. Nad hełmem korona.

Źródło: Bon. I 79-80.

Bajkowski

Bajkowski h. Lubicz, vel Baykowski, z ziemi bielskiej, gdzie leżą Bajki Stare, B. Zalesie, B. Starawieś etc. W XVI i XVII wieku rodzina licznie rozrodzona, wobec czego niektórzy jej członkowie używali przydomków, jak np. Chrzczonowicz. Oprócz Bajek byli właścicielami m. in. dóbr

Baka

Baka h. Massalski, v. Baha, w W. Ks. Litewskim.
Zamieszkiwali w pow. wołkowyskim i trockim, gdzie piastowali powiatowe urzędy ziemskie w XVI i XVII w.
Posiadali m. in. starostwo rohaczewskie 1556, krewskie 1565, oraz dobra Kurkliszki 1600/39 i Strawienniki Bakowskie w woj. trockim do 1637.
Pisali się z woj. trockim na elekcję Jana Kazimierza w 1648, z woj. mińskim na obiór Jana III w 1674, i także z woj. mińskim na elekcję Stanisława Augusta w 1764.

• WASYL Baka (ok. 1500-po 1546), władyka chełmski i bełski 1546.

Źródła: Bon. I 82-83; Nies.

Bakałowicz

Bakałowicz h. własnego (in. Bakałowicz), rodzina pochodzenia ormiańskiego, otrzymała szlachectwo na sejmie 2 IX 1775 r. i swój własny herb. 

Bakanowski

Bakanowski h. Lubicz, v. Bekanowski, wywodzą się z Bakan w woj. czernichowskim. Za króla Aleksandra Jagiellończyka przenieśli się na Litwę, gdzie nadano im dobra w woj. smoleńskim. W II połowie XVII wieku piastowali powiatowe urzędy ziemskie w pow. smoleńskim. W tym czasie

Bakowiecki

Bakowiecki h. Wukry, na Wołyniu, nazwisko swoje wzięli od wsi Bakowiec w pow. łuckim, gdzie dziedziczyli w 1569.
Rodzina ta wywodzi się od Deniska Mokosiejewicza i jest wspólnego pochodzenia z rodzinami Mokosiejów (Mokosiej, Makosiej) i Denisków (Denisko) tegoż herbu.

• JÓZEF Bakowiecki (ok. 1580-po 1632), archimandryta żydyczyński, został w 1632 r. władyką włodzimierskim i brzeskim (unickim), a 1646 roku prototronim metropolity kijowskiego.

Źródła: Bon. I 84; Nies.