Romaszkan h. własnego, licznie rozrodzona rodzina ormiańska w Galicji, której jedna z wygasłych linii otrzymała tytuł baronowski austriacki 1856 (Freiherrstand). Posiadała stare szlachectwo mołdawskie, indygenowana na Bukowinie; wyznanie ormiańsko-katolickie. Romaszkanowie zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Galicji, w urzędzie stanu we Lwowie 1789 i 1792.
Rastawiecki h. Sas, vel Rastawicki, Rastowiecki, rodzina czerwonoruska, mieszkająca także w woj. bełskim i na Podlasiu.
Niemyski h. Jastrzębiec odm. (in. Białynia odm.), właściwie Niemyjski, rodzina podlaska, licznie rozrodzona, pisali się „z Niemyja” (Niemyju). Niektórzy przenieśli się na Litwę i do Małopolski.
Klicki h. Prus I (in. Turzyna), vel Klecki, rodzina mazowiecka, której gniazdowym majątkiem jest wieś Klice, w parafii Lekowo, pow. Ciechanów. Później, majątek ten rozpadł się na Klice Duże i Klice Małe (inaczej Kliczki).
Jerzmanowski h. Dołęga, dawniej Irzmanowski, rodzina kujawska, ze wsi Jerzmanowo (niegdyś Irzmanowo), w parafii Kłobia, w dawnym pow. brzeskim kujawskim, obecnie pow. Włocławek.
Jakubowski h. własnego (in. Jakubowski III, Topór odm.), otrzymali szlachectwo na sejmie koronacyjnym 1764 r. Dyplom z herbem wydano im dnia 24 XII 1764 r. Wywodzą się z neofitów. Używali przydomku „Starża”, chociaż ze średniowiecznym rodem Starżów-Toporczyków nie mieli nic wspólnego.
Heydel h. własnego, stara rodzina saska; z niej Jan, major wojsk polskich, otrzymał w roku 1772 od króla Stanisława Augusta tytuł baronowski z odmianą w herbie; ten tytuł przyznany został jego potomkom w Królestwie Polskim r. 1820, a w Cesarstwie Austriackim 1826.
Hadziewicz h. Wieniawa, rodzina ormiańska pochodząca z Grecji, a osiadła w Polsce; nobilitowani w 1654 r. Podpisali elekcję Stanisława Augusta w 1764 r.
Posty
Komentarze
