Czuryło

Czuryło h. Korczak, zamożna w XVI stuleciu rodzina czerwonoruska; z niej 1 kasztelan 1510—1524.
 
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik Heraldyczny, T.1.

Czosnowski

Czosnowski h. Roch II (in. Kolumna, Pierzchała), rodzina mazowiecka, pisali się z Obór i są jednego pochodzenia z Oborskimi; z nich: 1 wojewoda i 2 kasztelanów 1493—1745.

• ANDRZEJ Czosnowski, wojewoda rawski 1493 r.
• STANISŁAW Czosnowski, kasztelan warszawski 1703 r.
• ANTONI Czosnowski, kasztelan wyszogrodzki.
Źródło: Kos. I; Żych. I 139.

Czerski

Czerski h. Ogończyk, vel Czyrski, rodzina senatorska w ziemi dobrzyńskiej i Prusach Zachodnich, pochodząca od rodu Ogonów na Radzikowie. Niektórzy używali w XVI wieku przydomku Sochel. 

Czerny

Czerny h. Nowina, vel Czerny-Szwarcenberg (Schwarzenberg), rodzina mieszczańska krakowska, nobilitowana w Polsce 1442 r. Pierwotnie nazywali się Schwarz (Schwartz), używali przydomku Szwarcenberg (Szwarcemberg).

„Przodkowie domu tego przybyli z Niemiec, gdyż zwali się pierwotnie Szwarcami, a po polsku Czarnymi. Osiedleni w Krakowie z czasem na Czernych nazwisko zmienili. W XVIII wieku przybrali przydomek Szwarcenberg. Pisali się z Witowic” (Bon.).

Spośród wielu mieszczan w XIV i XV wieku w Krakowie noszących nazwisko Szwarc (Niger, Czarny), do większego znaczenia doszedł dopiero Jerzy, rajca w latach 1419-1450, nobilitowany 1442 r. w Budzie przez króla Władysława Warneńczyka. Wraz ze szlachectwem otrzymał herb Bożezdarz (tzw. Pogonia polska), przedstawiający przez całą tarczę błękitną szeroki krzyż biały, w którego każdym końcu lilia podwójna (Dług.).

Według Bonieckiego, wkrótce ten Jerzy, lub któryś z jego potomków, został przyjęty do rodu Nowinów i Długosz już w drugiej połowie XV wieku wymienia Stanisława Czarnego herbu Nowina, dziedzica Wielkich Strzelec (Lib. Ben.). Według Uruskiego, były to dwie, odrębne rodziny, dla odróżnienia, Nowinowie nazwali się Czernymi (zamiast Czarny), a część z nich pozostała przy nazwisku Szwarc. Żernicki pisze, że była w Prusach w 1748 r. rodzina o nazwisku Schwartz de Schwartzenfeld, która używała herbu Nowina odmienna (na tarczy, po prawej stronie Nowina, po lewej czarne skrzydło orle w polu srebrnym).

Z nich: 4 kasztelanów w latach 1585 — 1760. Piotr, kasztelan lubelski 1585 r. Michał (zm. 1697), kasztelan oświęcimski 1685 r., sądecki 1694 r. Stanisław (zm. 1720), kasztelan sądecki 1702 r., oświęcimski 1715 r. Franciszek, kasztelan oświęcimski 1739-1746, wojnicki 1746 r., ustąpił 1760 r.

Czerni-Szwarcenberg herbu Nowina wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zostali zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział kielecki. 

Genealogia
(osób: 40)

• KONSTANCJA Czerny z Witowic h. Nowina (ok. 1680-po 1710), c. Stefana i Agnieszki Gołuchowskiej h. Leliwa (Dw. Teki; AGZ Kalisz); m. (1699) Władysław Rey z Nagłowic h. Oksza (ok. 1670-po 1710), s. Bogusława i 1ż. Zofii Kossowskiej, podczaszy grabowiecki, dziedzic dóbr Przenosza, Gliniec, Karczma; według zapisków urzędowych jego matką była Maria Konstancja Herszter vel Herster (AGZ Kościan); dzieci: Olbracht, Józef, Marianna, Teresa, Zofia – Rejowie.

• WINCENTY Szwarcenberg-Czerny h. Nowina (1832-1903) s. Antoniego i Marianny Schultz, dzierżawca Ilkowic, a od 1866 r. dzierżawca Sadowia i Górki; zięć Kazimierza Girtlera, ożeniony z jego córką Kazimierą (Pam. Girt.); ż. Kazimiera Girtler (1838-1911), c. Kazimierza i Eleonory Janowskiej (Pam. Girt.); dzieci: Edward.

Źródła: Bon. t. 3/374-379; Bork. Sp. 452; Kos. t. 1; Krzep. Małop.; Nies., Piek.; Sęcz.; Urus. t. 3/13-15; Żern. t. 2/431.

Czerniejewski

Czerniejewski h. Korczak, vel Czerniejowski, rzadko Czerniewski, rodzina czerwonoruska, pochodzenia węgierskiego lub wołoskiego, pisała się z Czerniejowa. Wedle Bonieckiego, nazwisko wzięli od dóbr Czerniejów w ziemi lwowskiej, a protoplastą ich ma być Benedykt, Węgier, kasztelan halicki 1387. Istnieje też kilka osad tej nazwy w woj. lubelskim, m. in. Czerniejów, dawniej w parafii Wola Wołoska, gmina Turno, pow. Włodawa (SGKP), obecnie powiat Parczew. Mikołaj z Czerniejowa 1459 r. kupił Załuże, a z braćmi swymi, Janem i Marcinem, był dziedzicem Kamieńca, Czerniejowa, Hołobutowa i Kłodnicy (Bon.). Antoni, podstoli halicki 1475. Jan, podczaszy lwowski 1613, podkomorzy lwowski 1615. Jan, skarbnik parnawski, poseł ziemi liwskiej na sejm 1783. Czerniejewscy byli właścicielami m. in. dóbr Czarnowiec w pow. ostrołęckim, gminie Rzekuń. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.

Czerwiński

Czerwiński h. Wieniawa, w Małopolsce; z nich 5 kasztelanów 1661—1729.

Czarnocki

Czarnocki h. Lis, Czarnocki h. Lis (in. Mzura), rodzina małopolska, pisząca się „z Czarnocina”. 

Czarnkowski

Czarnkowski h. Nałęcz, jedna z najstarszych magnackich rodzin wielkopolskich, wygasła 1727 r., używała tytułu hrabiów (comes), a niekiedy i książąt Dierżykrajów na Człopie; z tej rodziny 1 arcybiskup gnieźnieński, 2 biskupów, 8 wojewodów, 2 ministrów, i 17 kasztelanów 1192—1662. Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik Heraldyczny, T.1.

Czarnecki

Czarnecki h. Czarnecki (in. herb własny), vel Czarnecki de Leiligen, rodzina hrabiowska niemiecka, właściwe jej nazwisko było de Leiligen. 

Czarniecki

Czarniecki h. Łodzia, vel Czarnecki, rodzina małopolska, pisała się z Czarncy. Ich gniazdem jest wieś parafialna Czarnca niegdyś w powiecie chęcińskim, obecnie powiat Włoszczowa. Wymienieni w aktach chęcińskich już w 1425 roku. Jakub był właścicielem Czarncy 1508 r., a