Ciekliński

Ciekliński h. Abdank, w Małopolsce; z nich 1 kasztelan 1645—1653.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik Heraldyczny, T.1.

Cieciszowski

Cieciszowski h. Pierzchała (in. Kolumna, albo Roch II), vel Cieciszewski, rodzina mazowiecka, jak wiele rodzin herbu Pierzchała, używali przydomku Colonna (Kolumna). Pisali się z Gojsca na Mazowszu. Z nich: 1 biskup i 4 kasztelanów w latach 1649 — 1796.

Ich gniazdem jest Cieciszew (Cieciszewo) in. Cieciszów, w dawnym pow. warszawskim, obecnie pow. Piaseczno, gm. Konstancin-Jeziorna. W 1353 r. wieś ta była własnością Stanisława Pierzchały, którego potomkowie przyjęli nazwisko Cieciszowskich vel Cieciszewskich. Pierwotnie Cieciszew był siedzibą parafii i przez jakiś czas nosił nazwę Cieciszewo Kościelne. Kościół był kilkakrotnie odbudowywany po pożarach i zniszczeniach powodziowych oraz podczas wojen szwedzkich. Na skutek powodzi w latach 1710-1715, zniszczona została część wsi, a kościół parafialny, przeniesiony i odbudowany w sąsiedniej wsi Słomczyn.

Senatorowie w rodzinie: Stanisław (zm. 1663), kasztelan liwski 1649 r. Józef Gabriel, kasztelan liwski 1703 r., a od 1716 r. kasztelan czerski. Wojciech (zm. 1723), kasztelan liwski 1716 r. Adam (zm. 1737), kasztelan liwski 1724 r. Antoni (zm. 1792), kasztelan połaniecki 1783 r. Kacper (zm. 1831), biskup kijowski 1784 r., biskup łucko-żytomierski 1798 r., a arcybiskup metropolita mohylowski 1827 r.

Genealogia
(osób: 40)

• KAZIMIERZ Edward Cieciszowski h. Pierzchała (ok. 1810-po 1839), s. Jana Chryzostoma i Ewy Orsetti; razem z bratem, udowodnili pochodzenie swoje szlacheckie w Królestwie (Bon.); ż. (ok. 1835) Magdalena Bystrzańska (ok. 1810-po 1839); dzieci: Maria.

• STEFANIA Cieciszowska h. Pierzchała (ok. 1820-po 1850), c. Adama i Felicjanny Rostworowskiej h. Nałęcz, matka pisarza Henryka Sienkiewicza; w aktach także: Kolumna-Cieciszowska (Bon.); m. (ok. 1840) Józef Sienkiewicz h. Oszyk (1813-1896), s. Józefa i 1ż. Anny Oborskiej h. Pierzchała, właściciel dóbr Grotki; zm. Warszawa, poch. Cm. Powązkowski, kw. 26-III-13/14 (Cm. Pow.); dzieci: Henryk, Helena, Maria.

Źródła: Bon. t. 3/164-170; Kos. t. 1; Nies.; Sęcz.; Urus. t. 2/301-304; Wikipedia.

Ciechanowiecki

Ciechanowiecki h. Dąbrowa, rodzina mazowiecka, osiedlona na Białej Rusi. Jedna z najstarszych rodzin północnego Mazowsza, już w XIV stuleciu posiadała znaczne majątki i piastowała wysokie urzędy w ziemiach ciechanowskiej, wiskiej i nurskiej. Tradycja i dawne genealogie rodziny wywodzą ją od Boruty, wojewody mazowieckiego 1227—1232 i dają jej wspólne pochodzenie z Rostkowskimi i Kostkami, gdyż rodziny te miały ten sam herb, a ich majątki gniazdowe prawie ze sobą sąsiadowały. Jeszcze w XIV wieku Ciechanowieccy używali nazwiska Dąbrowa i dopiero na początku XV w. rozdzielili się na dwie gałęzie, o przydomkach Świejko i Kiszka. Od Świejków pochodzi kilka rodzin, m.in. Świejkowscy herbu Dąbrowa. Kiszkowie zaś rozdzielili się na dwie linie; jedną, która osiedliwszy się na Podlasiu od majątku Ciechanowca, pisała się Kiszkami z Ciechanowca i drugą dziedziczącą na Zegrzu na Mazowszu, od której przyjęła nazwisko Zgierski. Nikodem Kiszka z Ciechanowca, wnuk marszałka i hetmana litewskiego, starosta mielnicki i drohicki, poseł do Moskwy w 1543 r., odziedziczywszy po ojcu Ciechanowiec, pierwszy pisał się od tego majątku Ciechanowieckim, a to nazwisko przyjęli jego potomkowie. Z tej rodziny 2 wojewodów 1653—1670.

• IGNACY Ciechanowiecki (1815-1881), s. Feliksa i Elżbiety Żukowskiej, ziemianin, dziedzic dóbr Lisowo w gub. smoleńskiej, kurator gimnazjum witebskiego; zesłany za udział w powstaniu 1863; ż. Izabela bar. Kobylińska, c. Floriana, generała wojsk pol.; dzieci: Stanisław, Karol.

Źródła: Bon.; Kos. t.3/45-49, t.4/42-68; Nies.

Ciechomski

Ciechomski h. Wąż, na Mazowszu; z nich 1 wojewoda 1424—1446. Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik Heraldyczny, T.1.

Chwalibóg

Chwalibóg h. Strzemię, stara rodzina małopolska. Wyszli z Janowic, leżących w powiece sądeckim, parafii Zakliczyn, które już w XIV wieku były w posiadaniu licznie rozrodzonych Strzemieńczyków (Bon.). Nazwisko wzięli od staropolskiego imienia swego protoplasty Faliboga,

Chwalczewski

Chwalczewski h. Trąby, v. Chwalczowski, Falczewski, rodzina mazowiecka; z niej 1 biskup, i 1 kasztelan, 1535 — 1550. 
Źródła: A.A. Kosiński, Przewodnik Heraldyczny, T.1.

Chrząstowski

Chrząstowski h. Kościesza (in. Strzegomia, Strzegonia), stara rodzina małopolska. Z niej: dwóch senatorów, 1 biskup i 1 kasztelan w latach 1435 — 1656.

Chreptowicz

Chreptowicz h. Odrowąż, przydomku Litawor, stara rodzina rusko-litewska, jedna jej gałąź otrzymała zatwierdzenie tytułu hrabiowskiego w Cesarstwie Rosyjskim; z tej familii 1 wojewoda, 2 ministrów i 1 kasztelan 1492 — 1793.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Chrapowicki

Chrapowicki h. Gozdawa, rodzina rusińsko-bojarska występująca w metrykach litewskich już od 1525, jako tzw. ziemianie królewscy. Nazwisko wzięli prawd. od dóbr Chrapowicze w pow. oszmiańskim. W XVII stuleciu rozdzielili się na trzy gałęzie. Jedna z nich używała przydomku Danielewicz. Z tej rodziny 1 wojewoda, i 2 kasztelanów 1670—1792.

Chrapicki

Chrapicki h. Rola, w Prusach Zachodnich; z nich 1 biskup 1495—1514. Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik Heraldyczny, T.1.