Bielawski

Bielawski h. Gozdawa. Świętosław i Krystyn z Bielaw, świadkowie przy wywodzie szlachectwa Marcina z Bąkowa 1415 roku w Radomiu (Akta radomskie).

Bieganowski

Bieganowski h. Grzymała, w Wielkopolsce, wyszli ze wsi Bieganów w pow. wschowskim. 

Bidziński

Bidziński h. Janina, rodzina małopolska, wiodąca się ze wsi Bidziny w powiecie opatowskim, od której wzięła nazwisko, wsi będącej już w XIV wieku siedzibą parafii - dziedziczyli tam w latach 1449-1578, 1720.

Białozor

Białozor h. Wieniawa, vel Monwid-Białozor, Białłozor, rodzina litewska, z Białozorowa w powiecie poniewieskim i Białozoryszek w pow. wiłkomierskim. Jej przodkiem według Kojałowicza miał być Saka, pan litewski, który na sejmie horodelskim w 1413 roku przyjął herb Pomian.

Białobrzeski

Białobrzeski h. Abdank (in. Habdank), vel Skarbek-Białobrzeski, licznie rozrodzona rodzina mazowiecka i małopolska. Gniazdem ich rodowym są Białobrzegi n/ Pilicą w powiecie opoczyńskim. Wieś tę nadał im w 1393 roku książę mazowiecki Jan, w nagrodę zasług rycerskich. Są wymieniani w aktach jako dziedzice tej wsi w latach 1411-1577. 

Białaczowski

Białaczowski h. Odrowąż, vel Strasz-Białaczowski, Białaczewski, jedna z najstarszych rodzin małopolskich, pochodząca od Prandoty Starego Odrowąża. Wzięła nazwisko od dóbr swych dziedzicznych Białaczów w powiecie opoczyńskim (Opoczno). 

Beski

Beski h. Jastrzębiec, vel Bęski, Bąski, w Małopolsce; z nich 1 kasztelan 1440.Wywodzą się ze wsi Bęchy w powiecie bielskim, woj. płockim, gdzie dziedziczyli jeszcze w 1578. Dziedzice Bęch wymienieni są w przywileju danym Jastrzębczykom (Boleścicom) przez ks. Ziemowita mazowieckiego

Berg

Berg h. własnego (na tarczy góra porosła brzozami), rodzina inflancka; z niej: 1 kasztelan 1688 — 1716. Teodor, namiestnik w Królestwie Polskim, otrzymał w 1856 r. tytuł hrabiego finlandzkiego. 

Bentkowski

Bentkowski h. Topór, vel Bętkowski, Bendkowski, rodzina małopolska, z Bętkowic pod Ojcowem, na których jeszcze dziedziczyli w XVI wieku; z nich 1 kasztelan 1759. Pisali się z woj. sandomierskim na elekcję Augusta II w 1697 r. Posiadali starostwo stężyckie (1776) i dobra Modliborzyce (1773). W Galicji udowodnili pochodzenie swoje szlacheckie w 1782 r. w sądzie grodzkim bieckim.

Benoe

Benoe h. Taczała, otrzymali szlachectwo na sejmie 1689 r. W XVIII w. sprawowali urzędy ziemskie w powiatach: podolskim, halickim i kołomyjskim. Posiadali starostwa: jabłonowskie, sołotwińskie, horodelskie, drohowiskie, a także m. in. dobra Ossala i Trzcianka (1785), Niegowić (ok. 1870).