Olędzki

Olędzki h. Rawicz, vel Olęndzki, Olendzki, Olendski, Olęcki, Olencki, Oleński, licznie rozrodzeni w woj. podlaskim, mazowieckim i lubelskim, oraz w W. Ks. Litewskim. 

Okuń

Okuń h. Belina, stara rodzina mazowiecka; z niej 4 kasztelanów 1350 — 1545.

Okęcki

Okęcki h. Radwan, na Mazowszu; z nich 1 biskup a zarazem minister 1771 — 1796.
 
Źródła: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Odrzywolski

Odrzywolski h. Nałęcz, w woj. sandomierskim; z nich 1 kasztelan 1646 — 1652.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Odrowąż

Odrowąż h. Odrowąż, znakomita i jedna z najstarszych naszych rodzin, wygasła w głównej gałęzi w 1546. Za Piastów tytułowała się hrabiami (comes). Z niej: 1 arcybiskup gnieźnieński, 1 arcybiskup lwowski, 6 wojewodów i 6 kasztelanów 1329 — 1546.
 
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Ocieski

Ocieski h. Jastrzębiec, rodzina małopolska, wygasła w 1620 r.; z niej 1 minister i 2 kasztelanów 1548 — 1620.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Obuchowicz

Obuchowicz h. własnego (in. Jasieńczyk odmienny), na Wołyniu i Litwie; z nich 1 wojewoda i 2 kasztelanów 1653 — 1746.

Obryński

Obryński h. Charyton, rodzina litewska; z niej 1 kasztelan 1638.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Oborski

Oborski h. Pierzchała (in. Kolumna, Roch II), vel Kolumna-Oborski, na Mazowszu, Podlasiu i Litwie. Są jednego pochodzenia m. in. z Cieciszowskimi,  Czosnowski, Leśniowolskimi i Żaboklickimi, tegoż herbu.

Obornicki

Obornicki h. Abdank, wygasła rodzina wielkopolska, pisała się za Piastów Skórami (Skóra) z Gaju, a od dzierżawy króleskiej Oborniki, która stale do nich należała, przyjęli nazwisko Obornicki. Z nich: 1 wojewoda i 1 kasztelan 1454 — 1512.

Źródła: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Objezierski

Objezierski h. Nałęcz, v. Obiezierski, z Objezierza w Wielkopolsce, rodzina ta wygasła po mieczu w 1877 r. ; z nich 1 kasztelan 1499.

Źródło: Kos. I; Żych. I 144.

Obichowski

Obichowski h. Wieniawa vel Obiechowski, stara rodzina wielkopolska, wygasła w początkach XVI stulecia, jednego pochodzenia z Leszczyńskimi herbu Wieniawa. Z nich: 2 kasztelanów 1400 — 1470.

Olelkowicz

Olelkowicz h. Pogoń litewska, ich protoplastą był Włodzimierz książę kijowski, starszy brat króla Władysława Jagełły a syn wielkiego księcia Olgierda, z jego dwóch synów Iwan był protoplastą książąt Bielskich, a Aleksander w ruskiej przemianie tego imienia Olelko dał początek rodzinie Olelkowiczów, piszących się od swego działu książętami Słuckimi a niekiedy Kopylskimi; była to można i wielce aż do swego wygaśnięcia w 1593 r. poważana rodzina, miała dziedziczne miejsce w senacie litewskim, dawano jej członkom tytuł „Oświeconych", a niekiedy „Najjaśniejszych", i dwóch z nich było w XV stuleciu kandydatami do tronu litewskiego.