Niegolewski

Niegolewski h. Grzymała, rodzina wielkopolska, wzięła nazwisko od wsi Niegolewa w pow. poznańskim, którą to wieś posiadali już w r. 1389 (Akta grodzkie poznańskie). W XIX stuleciu dziedziczyli w Wielkopolsce m. in.: Włościejewki (Włościejówki), Komorze i Niegolewo.

Skirmunt

Skirmunt h. Dąb, vel Skirmuntt, Skirmont, na Litwie dom starożytny i możny.

Staszewicz-Świcki

Staszewicz-Świcki h. Paprzyca (in. Kuszaba), starodawna rodzina litewska, właściciele majątku Mejszagoła w pow. kowieńskim 1592 r.
W XIX stuleciu posiadali dobra ziemskie w pow. wiłkomirskim, upickim i pińskim.

Tworkowski

Tworkowski h. Osoria (in. Ossoria), na Podlasiu, używali przydomku Dąbrowski. Rodzina od kilku wieków osiadła w Białostockiem, w ziemi bielskiej, gdzie posiadali wsie Tworki i Sasiny, w parafiach Topczewo i Wyszki, obecnie powiat Bielsk Podlaski.

Wiśniowski

Wiśniowski h. Prus I, vel Wiszniowski, Wiśniewski, Wiszniewski, starodawna rodzina ruska, lecz wywodząca się z Małopolski; pisali się z Wiśniowca. Posiadali majątki ziemskie w Galicji, w okolicach Stanisławowa, Lwowa i Rzeszowa, m. in. należały do nich Dobrzany

Bochdan

Bochdan h. Bończa, vel Bohdan, dawna rodzina w ziemi przemyskiej, gdzie już w XVII stuleciu posiadali majątek Nehrybka. 

Bobaszyński

Bobaszyński h. Sas, w woj. witebskim; właściciele dóbr Sobolewszczyzna i Tołoczyńsk 1649 r.

Źródło: Bon.; Urus. I 243.

Boban

Boban h. Pobóg, w Inflantach 1793 r.; wylegitymowani w Cesarstwie 1837 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej.

Błoniewski

Błoniewski h. Hełm, v. Błoniowski, dziedziczyli w woj. kijowskim w 1713 r. Wylegitymowani w Cesarstwie 1837—1860 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. podolskiej.

Źródło: Urus. I 237.

Błoniewski h. Nałęcz, v. Błoniowski, w pow. radomskim 1751 r.

• ANTONI Błoniewski (ok. 1720-po 1752), s. Józefa, chorąży wojsk koronnych 1752; ż. Katarzyna Kromberk (ok. 1720-po 1750); dzieci: Jakub, Ignacy, Józef, Franciszek.

Źródło: Urus. I 237.

Błeszczyński

Błeszczyński h. Prus I, vel Błeszyński, jednego pochodzenia z Błeszyńskimi herbu Oksza i wspólnie z nimi pochodzą od Gelhornów in. Gielhornów, mieszczan krakowskich, którzy w XVI stuleciu, nabywszy majątek Błeszno pod Częstochową, rozdzielili się na dwie linie, jedną,