Adamowicz

Adamowicz h. Leliwa, herb ich Boniecki nazywa Adamowicz i podaje jego opis. Przodkiem tej rozrodzonej rodziny litewskiej miał być niejaki Adam, wg heraldyków, dzielny wojownik przeciwko Tatarom i dwukrotnie poseł do nich, a którego Monwid adoptował i do swego herbu przypuścił,

Adamkowicz

Adamkowicz h. Wadwicz, w księstwie żmudzkim 1607 r.
Podpisali elekcję Władysława IV w 1632 r. Zostali wylegitymowani w Cesarstwie w latach 1835-1856 i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej.

Źródło: Urus. I 14.

Aczkiewicz

Aczkiewicz h. Pogoń (in. Pogonia II), na Wołyniu; dziedziczyli wieś Kaczyno w woj. wołyńskim 1720 r.
Wylegitymowani zostali w Cesarstwie 1849 i 1855 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. podolskiej, a kijowskiej 1802 r. Inni wylegitymowani w Galicji 1838.

Źródła: Urus. I 14.

Achramowicz

Achramowicz h. Nieczuja, rodzina na Litwie, pochodzenia prawdop. tatarskiego. Wylegitymowani zostali w Cesarstwie 1854 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej.

Abuniewicz

Abuniewicz h. Nieczuja, rodzina tatarska na Litwie. Wylegitymowani zostali w Cesarstwie 1859 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej.

Źródło: Urus. I 12.

Abrek

Abrek h. Lis, rodzina miejska lwowska, a jak się zdaje pochodzenia ormiańskiego. Nie wiadomo kiedy nobilitowana.

• MIKOŁAJ Abrek, poeta i muzyk 1586 r.
• ANDRZEJ Abrek, doktor filozofii, gramatyk i poeta, profesor Akademii Krakowskiej 1668 r.

Źródło: Urus. I 12.

Abietski

Abietski v. Abijetski, Abiecki, przydomku Froma, dziedziczyli dobra Medykany w powiecie upickim 1756 r., sprzedane później Sokołowskim. Zamieszkiwali w Awżgirach w 1859 r. i Bejnaryszkach 1862 r.

Źródła: Bon. I; Urus. I 2.

Abicht

Abicht h. Jastrzębiec, rodzina miejska wileńska, pochodzenia niemieckiego, wyznania ewangelicko-augsburgskiego. Adolf i Teodor, synowie Jana, profesora Uniwersytetu Wileńskiego, otrzymali wraz z synem Teodora, Henrykiem szlachectwo w Cesarstwie z zasady urzędu,

Abelewicz

Abelewicz, w powiecie wiłkomierskim, zamieszkiwali w parafii Onikszty 1821 r.

Źródło: PSB.

d'Abancourt

d'Abancourt de Franqueville h. własnego, rodzina francuska, osiadła w Polsce w I połowie XIX wieku. W czasie rewolucji francuskiej wyemigrowali do Lipska w Niemczech, a następnie do Polski. Byli właścicielami majątku Łówcza w Cieszanowskiem.
Genealogia
(6 osób)
 
• FRANCISZEK Ksawery d'Abancourt de Franqueville (1847-po 1865), s. Franciszka Ksawerego i NI. de Thullié, agronom, działacz społeczny i polityczny, powstaniec; jako 16-latek wziął udział w powstaniu 1863/64; ż. (ok. 1865) Józefina Müller (ok. 1845-po 1865); dzieci: Helena.

Źródło: PSB.