SERWIS GENEALOGICZNY - GENEALOGICAL RESEARCH
gromadzenie oraz analiza danych
dostęp do aktualnej bazy - kontakt
pobierz pliki za darmo
- download files for free



Materiały do Polskiego Słownika Biograficzno-Genealogicznego

Materials for Polish Biographical and Genealogical Dictionary


poniedziałek, 13 kwietnia 2009

Adamowicz

Adamowicz h. Leliwa, herb ich Boniecki nazywa Adamowicz i podaje jego opis. Przodkiem tej rozrodzonej rodziny litewskiej miał być niejaki Adam, wg heraldyków, dzielny wojownik przeciwko Tatarom i dwukrotnie poseł do nich, a którego Monwid adoptował i do swego herbu przypuścił,
tę zaś adopcję osobnym dyplomem król Władysław Jagiełło zatwierdził.
Potomkowie owego Adama wzięli po swym protoplaście na zwyczaj rusko-litewski nazwisko Adamowicz, a w XVI stuleciu rozdzielili się na 4 gałęzie biorące od majątków przydomki: Pokrzywnicki, Mutykalski, Rakowiecki i Starowolski (od wsi Stara Wola w woj. brzesko-litewskim). Z tych gałęzi trzy pierwsze zmieniły swoje przydomki na nazwiska, czwarta tylko zachowała nazwisko Adamowicz, dodając do niej niekiedy przydomek Starowolski, jako odróżnienie familijne.
Zamieszkiwali i pełnili urzędy ziemskie w ks. żmudzkim w XVII-XVIII w. Podpisali elekcję Augusta II 1697 r. i pospolite ruszenie 1698 r., elekcję 1733 r. Dziedziczyli m. in. dobra Ożeliszki 1775 r. (V. L.). Zostali wylegitymowani w Królestwie 1848 r., w Cesarstwie w 1856 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej, kowieńskiej 1845-1866, mińskiej 1840-1857.
Są także na Białej Rusi Adamowicze z przydomkiem Gowarkowski, którzy wylegitymowali się w Cesarstwie 1846 r. i zostali zapisani do ksiąg szlachty gub. mińskiej.

Źródło: Urus. I 14-15.

 Adamowicz h. Lubicz, zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1804 r. 

Źródło: Urus. I 15.
 

Adamowiczowie różni.
Nie wiadomo, którego herbu Adamowiczowie zostali zapisani do ksiąg szlachty gub. kijowskiej 1808 r.

• ADAM Ferdynand Adamowicz (ok. 1790-po 1849), s. Józefa, doktor medycyny, profesor Uniwersytetu Wileńskiego, prezes Tow. Lekarskiego Wileńskiego, członek wielu towarzystw naukowych, radca stanu rosyjski, otrzymał przyznanie szlachectwa w Cesarstwie 1849 r. i zapisany został wraz z synem do ksiąg szlachty gub. wileńskiej.
 

Źródła: Bon.; Urus. I 15-16.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz