Bobrownicki

Bobrownicki h. Doliwa, z Bobrownik leżących w powiecie chęcińskim, na których dziedziczyli 1540 roku. Niektórzy przenieśli się na Litwę, gdyż spotykamy ich w powiecie kowieńskim 1582 r.

Bocheński

Bocheński h. Rawicz odmienny, wyszli z Prus. Wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie 1838 i 1859 r. W 1849 r. otrzymali od cesarza Franciszka Józefa odmianę w herbie. W miejsce rycerza umieszczonego w szczycie hełmu, ubrano tarczę labrami blękitnymi, podbitymi złotem 

Bock

Bock h. własnego, otrzymali szlachectwo polskie od Zygmunta III w 1600 r. Udowodnili pochodzenie szlacheckie w Królestwie Polskim 1848 i 1850 r.
Herb ich przedstawia na tarczy dwudzielnej w polu pierwszym czerwonym, zielone winne grono z dwoma listkami, w drugim błękitnym — takież dwa winne grona, jedno nad drugiem. W szczycie hełmu pół czarnego kozła.
Źródło: Bon. I 316.

Boczarski

Boczarski h. Dębno, w województwie kijowskim. Udowodnili pochodzenie szlacheckie w Królestwie 1843 r.

Boczkowski

Boczkowski h. Dąbrowa, ze wsi Boczki w ziemi wiskiej, powiatu wąsoskiego, gdzie dziedziczyli na początku XVI stulecia.

Boczowski

Boczowski h. Drużyna, rodzina małopolska, z Boczowa w ziemi krakowskiej; dziedzice Grabi, Gdowa, Rybia, Wieruszyc, Ubrzeża, Lubomierza, Zbigniewa, Brzozowej i innych wsi w latach 1361 — 1382; ich gałęzią są Lubomirscy.
Źródło: Bon. I 319.

Boduszyński

Boduszyński h. Boduła, w powiecie opoczyńskim 1782 r., wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie 1854 r.
Źródło: Bon. I 320.

Bodurkiewicz

Bodurkiewicz h. Kościesza, otrzymali szlachectwo 1789 r., wylegitymowani w Królestwie 1843 r.

Bogdanowicz

Bogdanowicz h. Mogiła, vel Bohdanowicz, na Żmudzi; pochodzą od bojarów żmudzkich, właścicieli Czerenowa 1532 r. Z tej rodziny Józef, syn Seweryna i Stanisławy z Dederków, zaślubił w Wilnie 1898 r. Izę Raue, córkę Pawła i Marii.

Bogdaszewski

Bogdaszewski h. Jastrzębiec, w ziemi czerskiej 1765 r.  

Źródło: Bon. I 332.

Bogumił

Bogumił h. Starykoń, na Mazowszu; wyszli z Bogumił-Czernic w ziemi łomżyńskiej. Jan z Bogumił, wspominany w aktach wiskich w latach 1486 — 1495 r.
Źródło: Bon. I 343.

Bogurski

Bogurski h. Ogończyk, vel Bogórski, Bogorski, rodzina mazowiecka, z Bogurzyna i Bogurzynka w województwie płockim, powiecie szreńskim; pisali się też z Kościelca, są więc pewnie jednego pochodzenia z Kościeleckimi herbu Ogończyk. Udowodnili pochodzenie szlacheckie w Królestwie 1843 r.

Bogusławski

Bogusławski h. Jastrzębiec, z Bogusławic w województwie kaliskim, powiecie konińskim. Wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1838 i 1840 r.

Boguszewski

Boguszewski h. Juńczyk, v. Bohuszewski, na Wołyniu, Litwie i w województwie bełskim, pisali się z Hrebina.

Źródło: Bon. I 353.

Boguszewski h. Ostoja, pochodzą ze wsi Bogusze w ziemi drohickiej; dowiedli szlachectwa w grodzie warszawskim 1686.

Źródło: Bon. I 353.

Boguszkowski

Boguszkowski h. Rawicz, vel Boguskowski, rodzina mazowiecka, z Boguszkowa w ziemi czerskiej 1458; najpewniej pochodzą od Magierów herbu Rawicz, gdyż w XV stuleciu dziedziczyli na Magierowej Woli (Boniecki nie podaje ich herbu).

Bohomolec

Bohomolec h. Bogoria, rodzina wywodząca się od bojarów witebskich w W. Ks. Litewskim (1530).

• FRANCISZEK Bohomolec (1720–1784), pisarz, wydawca, publicysta i poeta, jezuita; ur. na Białorusi, zm. w Warszawie.
Źródło: Bon. I 360.

Bohowityn

Bohowityn h. Pelikan, w W. Ks. Litewskim i na Wołyniu. Protoplasta tego domu, Bohowityn, wymieniony jest pośród bojarów ruskich i litewskich, którzy poręczyli królowi Władysławowi Jagielle w 1431 r. za jeńców litewskich.

Źródło: Bon. I 361.

Bohuszewicz

Bohuszewicz h. Gozdawa, vel Bochuszewicz, Boguszewicz, rodzina rusko-litewska, w Wielkim Księstwie Litewskim i na Wołyniu, z przydomkiem Minkowski. Wojna i Iwan, ziemianie brzesko-litewscy, 1528 r. wzmiankowani w Metryce Litewskiej. Bohuszewiczowie podpisali

Bohusz

Bohusz h. Odyniec, w województwie kijowskim i na Litwie.  

Źródła: Bon. I 364.

Bokiej

Bokiej h. własnego, v. Bokiej-Pieczychwojski, Bokij, Bokiejewicz, rodzina ruska na Wołyniu. Herb ich przedstawiał w polu czerwonym topór biały, nad którym krzyż złoty. W szczycie hełmu pięć piór strusich.

• WASYL Iwanowicz Bokiej (ok. 1460-po 1508), otrzymał od Aleksandra Jagiellończyka wieś Pieczychwosty ze starostwa łuckiego, w zamian za ojcowiznę zabraną mu przez wielkiego księcia moskiewskiego; król Zygmunt potwierdził mu to nadanie w 1508 r.

Źródła: Bon. I 370-371.