Sielski

Sielski h. Lubicz, vel Szelski, Selski, Silski, Szeliski?, na Mazowszu, w Wielkopolsce, w Prusach.

Sielicki

Sielicki h. Korczak, na Litwie; z nich 1 kasztelan 1784 — 1790.
 
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Sieklucki

Sieklucki h. Trzaska, na Mazowszu; z nich 1 kasztelan 1501 — 1512.

Siedlnicki

Siedlnicki h. Odrowąż, v. Sedlnicki, rodzina śląsko-morawska, otrzymała w 1695 r. tytuł hrabiów państwa rzymskiego. W Polsce osiedliła się w XVIII stuleciu, a ok. r. 1700 uzyskała indygenat polski. Z tej rodziny: 1 wojewoda, a zarazem minister 1738 — 1761.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Sieciński

Sieciński h. Rogala, vel Siciński, Syciński, w ziemi dobrzyńskiej; używali w XVII stuleciu tytułu hrabiów „na Murzynowie"; z nich 1 biskup i 2

Secygniowski

Secygniowski h. Jelita, wygasła rodzina wielkopolska wg Kosińskiego; z niej 1 biskup 1563 — 1569. Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Ścibor

Ścibor h. Ostoja, rodzina wielkopolska, pisali się „ze Ściborzyc"; z niej 1 kasztelan 1442. 

Źródła: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Schömberg

Schömberg h. Lew, v. Schemberg, rodzina niemiecka, osiedlona w Polsce w początkach XVII stulecia; z niej 1 kasztelan 1661.
 
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Schlieben

Schlieben h. własnego, lub von Schlieben, stara hrabiowska rodzina niemiecka, jedna jej gałąź osiedliła się w Inflantach; z niej 1 wojewoda 1675 — 1681.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Scheve

 

Scheve h. Sternberg vel Schaeve, w Prusach Zachodnich i w Wielkopolsce; z nich 1 wojewoda 1454 — 1466.
 
Źródła: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.