Staszewicz-Świcki

Staszewicz-Świcki h. Paprzyca (in. Kuszaba), starodawna rodzina litewska, właściciele majątku Mejszagoła w pow. kowieńskim 1592 r.
W XIX stuleciu posiadali dobra ziemskie w pow. wiłkomirskim, upickim i pińskim.

Tworkowski

Tworkowski h. Osoria (in. Ossoria), na Podlasiu, używali przydomku Dąbrowski. Rodzina od kilku wieków osiadła w Białostockiem, w ziemi bielskiej, gdzie posiadali wsie Tworki i Sasiny, w parafiach Topczewo i Wyszki, obecnie powiat Bielsk Podlaski.

Wiśniowski

Wiśniowski h. Prus I, vel Wiszniowski, Wiśniewski, Wiszniewski, starodawna rodzina ruska, lecz wywodząca się z Małopolski; pisali się z Wiśniowca. Posiadali majątki ziemskie w Galicji, w okolicach Stanisławowa, Lwowa i Rzeszowa, m. in. należały do nich Dobrzany

Bochdan

Bochdan h. Bończa, vel Bohdan, dawna rodzina w ziemi przemyskiej, gdzie już w XVII stuleciu posiadali majątek Nehrybka. 

Bobaszyński

Bobaszyński h. Sas, w woj. witebskim; właściciele dóbr Sobolewszczyzna i Tołoczyńsk 1649 r.

Źródło: Bon.; Urus. I 243.

Boban

Boban h. Pobóg, w W. Ks. Litewskim, dziedziczyli m.in. na Polanach-Biernaciszkach-Bobanowszczyznie, w pow. oszmiańskim, ale ich gniazdem był zapewne majątek Bobany, w pow. wileńskim, w parafii Ostrowiec. 

Błoniewski

Błoniewski h. Hełm, v. Błoniowski, dziedziczyli w woj. kijowskim w 1713 r. Wylegitymowani w Cesarstwie 1837—1860 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. podolskiej.

Źródło: Urus. I 237.

Błoniewski h. Nałęcz, v. Błoniowski, w pow. radomskim 1751 r.

• ANTONI Błoniewski (ok. 1720-po 1752), s. Józefa, chorąży wojsk koronnych 1752; ż. Katarzyna Kromberk (ok. 1720-po 1750); dzieci: Jakub, Ignacy, Józef, Franciszek.

Źródło: Urus. I 237.

Błeszczyński

Błeszczyński h. Prus I, vel Błeszyński, jednego pochodzenia z Błeszyńskimi herbu Oksza i wspólnie z nimi pochodzą od Gelhornów in. Gielhornów, mieszczan krakowskich, którzy w XVI stuleciu, nabywszy majątek Błeszno pod Częstochową, rozdzielili się na dwie linie, jedną,

Błażewicz

Błażewicz h. Trzaska, właściwym nazwiskiem tej rodziny ma być Błażejewski (Błażejowski), które zmienili na Błażewicz, przeniósłszy się z Korony na Litwę; licznie rozrodzeni, lecz mało zamożni.

Błażejewicz

Błażejewicz h. Nałęcz, udowodnili szlachectwo w gub. grodzieńskiej przed r. 1830.

Błaszkowski

Błaszkowski h. Abdank, rodzina małopolska; jej wieś gniazdowa to zapewne Błaszkowa w pow. pilzneńskim, parafia w Brzyskach.

Blum

Blum h. Blumberg, wg Wielądka rodzina niemiecka, osiedlona w Inflantach, z których przeniosła się do Polski.

Biwil

Biwil h. Białynia, rodzina litewska; podpisali elekcję Augusta II w 1697 r. z woj. trockim.
W 1799 r. zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej. W 1882 r. byli właścicielami dóbr Gojżewko-Postrunie, Taszewicze i Boguszyszki w gub. kowieńskiej.

Bitowt

Bitowt oraz Bitowtowicz h. Gryf, vel Bittowt, Bitofft, stara rodzina żmudzka, licznie rozrodzona w XIX stuleciu. U Niesieckiego pisani Butowt, co jest w istocie pierwotną wersją tego nazwiska. Później, niektórzy z nich nazwali się także Bitowtowiczami. 

Bitner

Bitner h. własnego (herb ten sam, co rodziny Bernowicz), vel Bittner, Bytner, rodzina litewska, pochodzenia niemieckiego; otrzymali indygenat 1676. Niekórzy jej członkowie zmienili nazwisko na Bernowicz. Udowodnili szlachectwo w gub. grodzieńskiej 1800.

• JAN Bitner (ok. 1640-po 1690), szlachcic niemiecki, kapitan wojsk litewskich, otrzymał indygenat polski 1676 r., walczył pod Wiedniem 1683 r. i w następnych wojnach za Jana III, jako major. Z jego potomków, jedni zostali przy nazwisku Bitner, inni, jak syn jego Jerzy, podpułkownik wojsk litewskich, wzięli nazwisko Bernowicz.

Źródła: Bon. I 171-172; Urus. I 146, 222.

 Bitner h. Leszczyc, vel Bittner, Bytner, wylegitymowani w Cesarstwie w 1847 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. mińskiej. 

Źródło: Urus. I 222.

Biszewski

Biszewski h. Abdank, vel Biszowski, Byszewski, Byszowski, rodzina pochodząca być może ze wsi Biszewo in. Bieżewo, w dawnym pow. świeckim, parafia Bysław. 

Birzyszko

Birzyszko h. Łabędź, vel Birżyszko, wylegitymowani w Cesarstwie 1849 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej. Byli właścicielami dóbr dóbr Strujki-Wojsznaryszki i Dziewgony w gub. kowieńskiej 1882 r.

Binbink

Binbink h. Rawicz, vel Bibink, Bibing, rodzina pochodzenia prawdopo- dobnie angielskiego, otrzymali nobilitację w Rzeczypospolitej 1662 r. 
W XVIII stuleciu zamieszkiwali w woj. ruskim i z tym województwem podpisali elekcję Augusta II w 1697 r.

Bilminowicz

Bilmin i Bilminowicz h. Poraj, v. Bilimin, Biligin?, Bilimowicz, rodzina litewska. Mikołaj Bilmin przyjął herb Poraj na sejmie horodelskim 1413 r., z jego potomków jedni brali jego imię za nazwisko, inni pisali się Bilminowicz lub Bilimowicz. Z pierwszych, szlachta małozamożna w W.

Bilański

Bilański h. Gryf, dowiedli szlachectwa w Galicji, w sądzie grodzkim bieckim 1782. Wylegitymowani zostali w Cesarstwie Rosyjskim 1850-1851 i zapisani do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej.

Źródło: Urus. I 212.