Bitowt oraz Bitowtowicz h. Gryf, vel Bittowt, Bitofft, stara rodzina żmudzka, licznie rozrodzona w XIX stuleciu. U Niesieckiego pisani Butowt, co jest w istocie pierwotną wersją tego nazwiska. Później, niektórzy z nich nazwali się także Bitowtowiczami.
Możliwe, że gniazdem ich jest wieś Bitowcie, w pow. rosieńskim, w parafii Kołtyniany, gdzie znajdują się także Butowty. Bitowtowie są wymienieni w tzw. Metryce Litewskiej w 1528 r. W XVII i XVIII w. zamieszkiwali przeważnie w pow. upickim i tam też piastowali rozmaite urzędy ziemskie i grodzkie. Stamtąd posłowali na sejmy i podpisali elekcje Wadysława IV w 1632 r. i Jana III w 1674 r.
Bitowtowie wylegitymowali się ze szlachectwa w latach 1838, 1845, 1841—1862 (osób 111) i 1856 (osób 37), zostali zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni kowieńskiej. W tej samej gub. kowieńskiej wylegitymowana została w 1833 i 1845 r. rodzina Andrzejkiewiczów (Andrzejkowiczów) h. Gryf, która używała przydomku Butowt (Butowd).
Niektórzy z Bitowtów herbu Gryf, pisali się Bitowtowicz. Bitowtowiczowie podpisali konfederację olkienicką 1700 r. z woj. trockim, a jeden z nich był plenipotentem wsi Biała, w pow. lelowskim 1637 r. W 1882 r. dziedziczyli dobra Petryki, Pogieszduce i Kąsy, Drabukszty, Berże-Ryciszki, Wirki i Balceryszki, w gub. kowieńskiej.
Genealogia
(osób: 25)
Posty
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz