Bałuczyński h. Leliwa, z Bałuczyna w województwie ruskim. Piastowali powiatowe urzędy ziemskie w pow. lwowskim w XV w. Uczestniczyli na sądach we Lwowie w 1476. Jeden z nich był posłem ziem ruskich w 1504.Poza Bałuczynem posiadali m. in. dom we Lwowie w 1491.
Bandinelli h. własnego, vel Bandynelli, Bandyneli, rodzina w W. Ks. Litewskim, pochodzenia włoskiego. Indygenat polski otrzymali na sejmie grodzieńskim w 1726 roku.
Będlewski h. Łodzia, v. Bendlewski, Bandlewski, wywodzili się z Bandlewa (dzisiaj Będlew) w powiecie poznańskim. W XIV i XV wieku piastowali w tymże powiecie urzędy grodzkie i ziemskie. 
Bandrowski h. Rawicz, udowodnili pochodzenie szlacheckie w 1782 r. w sądzie ziemskim halickim.
Bańkowski h. Junosza, udowodnili pochodzenie szlacheckie w 1782 roku w sądzie ziemskim lwowskim. Kilku z nich zamieszkiwało w Sanoku w połowie XIX stulecia.
Banowski h. Gryf, z Banowic w woj. krakowskim. Klemens z Branic nabył Banowice w 1347. Wnukowie jego, Birowo z Łąki i Sezema z Grodźca, sprzedali 1364 r. połowę Banowic i Trzemeszny. Właścicielem Banowic za Długosza był Jan Stojowski herbu Gryf.
Baraniecki h. Sas, licznie rozrodzeni na Rusi Czerwonej i Podolu. Nazwisko wzięli od wsi Barańczyce w ziemi przemyskiej. Dziedzicem tej wsi w 1558 r. był Kosta (Konstanty). Stanisław około 1550 r., dziedzic, po żonie Katarzynie Stańkowskiej, majątków Stańków, Faliszów i Strzałków. 
Barcicki h. Lubicz, jeden z nich był subdelegatem grodzkim łukowskim w 1750 roku. Wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie 1862. Mikołaj w 1422 r., a Piotr 1436 r., synowie Adama z Barcic, na uniwersytecie krakowskim.
Barcikowski h. Jasieńczyk, vel Barczykowski, Bardzikowski, Barszczykowski, z Barcikowa in. Bardzikowa, Barszczykowa w powiecie płockim, gdzie dziedziczyli w 1531 r. i posiadali tę wieś jeszcze w połowie XVIII wieku.
Barczkowski h. Kopaszyna (in. Kopasina), z Barczkowa w pow. szczerzeckim, gdzie dziedziczyli już II połowie XIV wieku - są tam jeszcze w II połowie XV w.
Bardziński h. Abdank, pochodzą z Bardzinina w województwie łęczyckim, którego w 1578 r. byli właścicielami.
Bartkowski h. Leliwa, z Bartkowa w ziemi lwowskiej, w XV stuleciu. Pierwotnym nazwiskiem tej rodziny było Rpiszka. Krzczon (albo Krystyn) Rpiszka Bartkowski, na sądach we Lwowie 1430 r. Jego pewnie synami byli Janota i Rafał z Bartkowa, którzy byli na sądach we Lwowie 1442.
Bartkowski h. Ostoja, wywodzą się ze wsi Bartkowce (dzisiaj Bartkowice) w woj. sieradzkim. Niesiecki przypisuje Bartkowskim z województwa bełskiego herb Przeginię, a Paprocki zamieszcza Bartkowskich w województwie sieradzkim, powiecie radomskowskim (Radomsko), i podaje, że są h. Taczała. Tymczasem Zygmunt Bartkowski, alias Bartoszewski, syn Marcina i Doroty Ostrołęckiej, podstarości lwowski, wywodził 1518 r. pochodzenie swoje szlacheckie i udowodnił, że pochodzi ze wsi Bartkowce w woj. sieradzkim i jest h. Ostoja.
Bartliński h. wasnego, v. Walbach-Bartliński, z przydomkiem de Walenbach in. Walbach, z Bartlina. Wsią gniazdową tej rodziny jest Bartlin w pow. gdańskim.
Bartodziejski h. Doliwa, wyszli z Bartodziei w powiecie radomskim, gdyż na tej wsi dziedziczyli już w XV wieku. Jan Droboth herbu Doliwa z Bartodziei, procesował się w Radomiu w 1419 r. ze swoim współherbownikiem Dzikiem, o Błotnicę (z tej Błotnicy wywodzili się 
Bartold h. Grzymała, v. Bartolt, Bartołd, Bartołt, Bartółt, Bartułt, z Bartoldów; wieś gniazdowa tej rodziny to Bartoldy in. Bartołdy, Bartułty (m. in. B. Maciejowe, B. Wojciechowe) w ziemi ciechanowskiej, na których dziedziczyli już w 1470. Podpisali z ziemią ciechanowską elekcję Augusta 
Bartoszewicz h. Jastrzębiec, vel Bartoszewicz-Lemnicki, na Litwie, m. in. w pow. wiłkomierskim. Używali przydomku Lemnicki.
Bartoszewski h. Bończa, w ziemi chełmskiej. Jeden z nich udowodnił pochodzenie szlacheckie jako członek stanów galicyjskich w 1782 roku w sądzie ziemskim czechowskim, a inni zostali wylegitymowani w sądzie ziemskim przemyskim.Barwikowski h. Bończa, na Mazowszu, pochodzą z Barwik w powiecie wiskim. Protoplastą rodu jest Kusson z Przytuł herbu Bończa, który nabył w 1437 r. od ks. Władysława mazowieckiego dwadzieścia łanów zwanych Barwik, w powiecie wiskim. Ów Kusson nazwał się Barwikowskim już w 1454 roku. 
Posty
Komentarze
