Aderkass h. własnego, v. Aderkas, baronowie i szlachta.
Rodzina duńska, z której jedna gałąź osiedliła się w Inflantach. Służąc Rzeczypospolitej wojskowo, w nagrodę zasług otrzymali m. in. wójtostwo wileńskie w 1649 r.
W XIX stuleciu kilku członków tej rodziny służyło w różnych stopniach w armii rosyjskiej i pruskiej, a niektórzy używali tytułu baronów, który został im przyznany w Cesarstwie Rosyjskim.
Herb — orzeł czarny ze wzniesionymi do lotu skrzydłami, stojący na zielonym pagórku.
Źródło: Kos. I; Urus. I 17.
piątek, 26 września 2008
czwartek, 25 września 2008
Zachert
Zachert h. Runicki, nobilitowany 1840, otrzymał ok. r. 1860 tytuł baronowski Królestwa Polskiego.
Wyszyński
Wyszyński h. Pierzchała (in. Roch), rodzina podlaska, ze wsi Wyszonki in. Wysząnki, w ziemi bielskiej.
Wielowiejski
Soldenhoff
Soldenhoff h. własnego, baronowie państwa rzymskiego 1646, indygenowani w Polsce 1775, otrzymali w 1824 przyznanie tytułu baronowskiego w Królestwie Polskim.
Źródła: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.
Źródła: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.
Romaszkan
Romaszkan h. własnego, licznie rozrodzona rodzina ormiańska w Galicji, której jedna z wygasłych linii otrzymała tytuł baronowski austriacki 1856 (Freiherrstand). Posiadała stare szlachectwo mołdawskie, indygenowana na Bukowinie; wyznanie ormiańsko-katolickie. Romaszkanowie zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Galicji, w urzędzie stanu we Lwowie 1789 i 1792.Źródła: Kos. I; Ostr. 320, 533 (nr 3132); Szl. gal. 312; PSB XXXI 618-620; Urus. XV 239.
środa, 24 września 2008
Rastawiecki
Niemyski
Niemyski h. Jastrzębiec odm. (in. Białynia odm.), właściwie Niemyjski, rodzina podlaska, licznie rozrodzona, pisali się „z Niemyja” (Niemyju). Niektórzy przenieśli się na Litwę i do Małopolski.
Subskrybuj:
Komentarze (Atom)





