Baum

Baum h. Bem, w pow. chełmińskim. Jeden z nich był cześnikiem chełmińskim 1717 r. Rodzina ta wylegitymowała się ze szlachectwa w Królestwie w 1861 r. Zob. Bem h. własnego
Źródło: Bon. I 132.

Baum von Appelshofen, otrzymali w 1777 r. szlachectwo galicyjskie, a z nich Antoni syn Józefa, został baronem austriackim 1811 r.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Zedlitz

Zedlitz h. własnego, rodzina niemiecka, miała indygenat w Prusach Zachodnich, hrabiowie pruscy od r. 1740. 

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Willamowitz

Willamowitz h. Ogończyk odmienny, v. Wilamowitz, Wilamowicz, rodzina polskiego pochodzenia na Śląsku, otrzymała w r. 1857 tytuł hrabiowski pruski z nazwiskiem Willamowitz-Möllendorff na prawie pierworodztwa i posiadania majoratu Cumlosen i Freyhan. 

Węgierski

Węgierski h. Belina (odm.), vel Wengierski, rodzina wielkopolska, wymieniona przez Paprockiego 1584 r. Wyszli ze wsi Węgierki (Wengierki), pierwotnie Węgry, parafia Gozdowo, dawny pow. pyzdrski, woj. kaliskie, obecnie pow. Września.

Wedel

Wedel h. własnego (in. Tuczyński), później pisali się także Wedelskimi, Wedelickimi, rodzina nowomarchijska, dziedzicząca w Polsce już w 1380 r. 

Waldstein

Waldstein h. własnego, rodzina czeska, z której pochodził słynny z wojny trzydziestoletniej wojownik Wallenstein, książę fridlandzki; hrabiowie czescy 1619 r., a państwa rzymskiego 1628 r., indygenowani w Polsce 1768 r. 

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

de Vecchio

de Vecchio, Gabriel, pułkownik wojsk cesarskich, otrzymał w 1673 r. tytuł hrabiowski z odmianą w herbie od króla Michała Wiśniowieckiego. 

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

von Truchsess

von Truchsess, hrabiowie państwa rzymskiego w r. 1686; jedna linia dziedziczyła w Prusach Zachodnich w XVII stuleciu. Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Taafé

Taafé, rodzina irlandzka, mianowana w 1622 r. hrabiami z tytułem of Carlingford. Z niej: Ludwik, tajny radca, gubernator galicyjski, otrzymał w 1823 r. indygenat galicyjski. 

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Sternberg

Sternberg h. własnego, rodzina czeska, już w XVI stuleciu otrzymała tytuł hrabiowski państwa rzymskiego; jedna jej gałąź osiedliwszy się w Prusach Zachodnich, używała przydomku Kuchmeister; w r. 1840 otrzymała tytuł hrabiowski pruski, przeniesiony po jej wygaśnięciu w r. 1860 na Henryka von Wulfen, rotmistrza wojsk pruskich, ożenionego z ostatnią dziedziczką tego domu.
 
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.