poniedziałek, 15 września 2008
de Tempi
de Tempi, Włoch z Florencji otrzymał 1672 r. tytuł margrabiowski od króla Michała Wiśniowieckiego. Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.
de Ripanti
de Ripanti, Gabriel szlachcic włoski, na zalecenie kardynała Accaramboni biskupa tuskulańskiego, mianowany margrabią przez króla Augusta III w 1743.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.
Honoratis
de Honoratis, Honorat otrzymał w 1673 r. od króla Michała Wiśniowieckiego tytuł margrabiego z odmianą w herbie i dodaniem do nazwiska tytułu „Marchese de Aquila Alba".
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.
Montalbano
Montalbano, Marek Antoniusz rodem z Bononii, syn hrabiego Jana Baptysty, w nagrodę usług oddanych Rzeczypospolitej, mianowany margrabią przez króla Jana Kazimierza w 1659 r.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.
Gordon
Gordon h. własnego (in. Bydant), margrabiowie de Huntley (vel Huntly), hrabiowie Enzie, stara rodzina szkocka, spokrewniona z panującą rodziną Stuartów. Otrzymali indygenat polski 1658 r., zatwierdzony 1673 r. Używali także herbów Gordon oraz Brochwicz.
de Fabris
de Fabris, Oktawiusz szlachcic włoski z Tolmezzo, mianowany margrabią ze zmianą herbową, przez króla Jana III w 1676 r. Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.
Corbolli de Brunori
Corbolli hrabia de Brunori, szlachcic włoski z Urbino, otrzymał w 1673 r. od króla Michała Wiśniowieckiego tytuł margrabiowski z odmianą w herbie. Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.
Cioja
de Cioja, Fortunat szlachcic rzymski, mianowany margrabią przez króla Stanisława Augusta 1775 r.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.
Subskrybuj:
Posty (Atom)