Kopeć h. Kroje odm. (oraz h. Lubicz), vel Kopot, Kopet’, Koptiewicz, Koptewicz, rodzina bojarów litewsko-ruskich, do połowy XVI stulecia pisali się z ruska Kopot. Już w XV wieku rozdzielili się na dwie gałęzie. Jedna z nich zamieszkiwała w granicach późniejszego woj. smoleńskiego, druga – witebskiego.
Kondradzki h. Ossoria, na Mazowszu; z nich 2 kasztelanów 1490—1501. Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.
Koniński h. Łabędź, rodzina małopolska; z niej 1 kasztelan 1478. Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.
Kołątaj h. własnego (in. Kotwica, Stumberg), vel Kołłątaj, Kołłontaj, Kołontaj, Kołontajew, Kołontajewicz, rodzina pochodząca od bojarów litewsko-ruskich. Pisali się, nie wiadomo czemu, „ze Sztumbergu”.
Kołaczkowski h. Abdank (in. Habdank), stara rodzina wielkopolska, wzięła nazwisko od wsi Kołaczkowice (zwanej dawniej także Kołaczkowem), w pow. kościańskim. Pisali się zaś z Konar, obok leżących. Kołaczkowscy, Konarscy, Ireccy, Golejowscy i Dupińscy, stanowią jedną rodzinę, piszącą się w XIII i XIV wieku z Dupina (dziś Dubin), w pow. kościańskim (Bon.).
Kolnicki h. Trąby odmienne, w Małopolsce; z nich 1 kasztelan 1431—1440. Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.
Ślepowron
Korwin
Kochanowski h. Ślepowron (później h. Korwin), vel Korwin-Kochanowski, stara, zamożna i zasłużona rodzina małopolska. Ich gniazdem rodowym jest Kochanów, w dawnym woj. sandomierskim, w pow. radomskim, w parafii Wieniawa, gdzie są notowani jako dziedzice tych dóbr w latach 1411-1569.
Kobylański h. Grzymała, v. Kobyliński, stara rodzina małopolska, wygasła już w XVI wieku; z niej 1 kasztelan 1415 — 1436.
Posty
Komentarze
