Przeradowski

Przeradowski h. Półkozic, stara rodzina mazowiecka; z niej 1 kasztelan 1434.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Przebendowski

Przebendowski h. własnego (in. Kuna), v. Przebędowski, rodzina kaszubska, według tradycji rodzinnej pochodząca od śląskiego rodu von Wilhelmsdorff vel Wilmsdorf (pol. Wilmowski), która za czasów krzyżackich, osiadłszy w Prusach i nabywszy majątek Prebendau (Prebendow), od niego pisała się von Prebendau, i to nazwisko spolszczyła na Prebendowski i Przebendowski. Pisano ją też niekiedy Prependowski i Przependowski. Jej pruska linia pisała się Przebendow von Przebendowski. Przebendowscy uzyskali tytuł hrabiowski Państwa Rzymskiego 1711. Z nich: 1 biskup, 3 wojewodów, z których 1 minister, i 2 kasztelanów 1696 — 1779.Senatorowie w rodzinie: Jan Jerzy (zm. 1729), kasztelan chełmiński 1691, wojewoda malborski 1697, podskarbi wielki koronny 1702. - Joachim, biskup łucki 1714. - Piotr Jerzy (zm. 1755), wojewoda inflancki 1713, malborski 1722. - Jakub, kasztelan elbląski 1716. - Jakub, kasztelan elbląski 1772. - Ignacy Franciszek, wojewoda pomorski 1772.

• JAN Jerzy Przebendowski (ok. 1660-po 1711), s. Piotra i Katarzyny Krokowskiej, podskarbi wielki koronny, otrzymał w r. 1711 tytuł hrabiowski Państwa Rzymskiego; ż. Marianna Elżbieta Fleming (ok. 1670-po 1700), c. Henryka i NN.; dzieci: Piotr, Henryka.

Źródła: Kos. I; Urus. XV 2-4.

Pruszak

Pruszak h. Leliwa, w Prusach Zachodnich i na Mazowszu; z nich 2 kasztelanów 1766 — 1793. 

Źródła: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Protasowicz

Protasowicz h. Drzewica, v. Protasewicz, rodzina litewska; z niej 1 biskup 1554 — 1580.

Proski

Proski h. Samson, rodzina wielkopolska; z niej 1 kasztelan 1680 — 1699.
 
Źródło: Kos. I.

Proński

Proński h. Święty Jerzy i własny, v. Pruński, wygasła rodzina książęca szczepu Ruryka, gałąź w. ks. Riazańskich, wygaśli 1595 na Aleksandrze kasztelanie trockim; z niej 3 wojewodów i 1 kasztelan? 1543 — 1595.
 
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Próchnicki

Próchnicki h. Korczak, stara rodzina czerwonoruska; z niej 1 arcybiskup lwowski, 2 biskupów i 1 kasztelan 1451 — 1493.
 
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Pretficz

Pretficz h. Wczele vel Pretfic, Pretfitz, rodzina śląska, baronowie czescy; jedna linia osiedliła się w Polsce w XVI stuleciu, lecz w XVII wygasła; z niej 1 wojewoda 1596 — 1613. 

Źródła: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Praźmowski

Praźmowski h. Belina, stara i znakomita rodzina mazowiecka, której gniazdem są dobra Prażmów, w ziemi czerskiej, w pow. grójeckim.

Powała

Powała h. Ogończyk, rodzina kujawska; z niej 3 biskupów 1325 — 1471.

Potkański

Potkański h. Brochwicz (in. Brochwicz II), vel Podkański, w dawnym woj. sandomierskim. Są jednego pochodzenia z Gościszewskimi i Trawnickimi. Pisali się „z Potkany”.

Porębski

Porębski h. Bogoria, vel Porembski, w ziemi chełmskiej, pisali się z Poręby in. Poremby. Pochodzą prawdopodobnie ze wsi Poręba w powiecie sandomierskim, parafii Bogoria, obecnie w gminie Łoniów.

Popielski

Popielski h. Nałęcz, rodzina mazowiecka; z niej 1 kasztelan 1435.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Poniecki

Poniecki h. Ostoja, rodzina wielkopolska, używała za Piastów tytułu hrabiowskiego (comes); z niej 1 kasztelan 1360.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Ponętowski

Ponętowski h. Leszczyc, stara rodzina wielkopolska; z niej 1 kasztelan 1586.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Połubiński

Jastrzębiec

Połubiński h. Jastrzębiec odmienny, na Litwie, rodzina książęca niewiadomego pochodzenia; z niej 3 wojewodów, 1 minister i 1 kasztelan 1540 — 1679. Pochodzenie tej rodziny bardziej jeszcze niepewne niż rodziny Łukomskich. Są nawet heraldycy utrzymujący, że obydwa te domy

Pokroszyński

Pokroszyński h. Ostoja odmienna, uchodźcy z Moskwy, osiedleni na Litwie i Podlasiu; z nich 1 kasztelan 1680.
 
Źródła: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Podłęski

Podłęski h. Bogoria, rodzina małopolska, jednego pochodzenia z Podlewskimi i Skotnickimi herbu Bogoria; z niej 1 kasztelan 1670.
 
Źródła: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Podlodowski

Podlodowski h. Janina, w woj. sandomierskim, pisali się „z Przytyka"; z nich 4 kasztelanów 1460 — 1674.

Podhorodeński

Podhorodeński h. Korczak, vel Podchorodeński, Podhorodyński, Podchorodyński, Podhorodyjski, na Wołyniu, używali przydomku Bożydar. Są obecni w ziemi chełmskiej w 1500 r.