Achinger h. własnego, v. Aichinger, Ajchinger, przybyli do Polski za panowania Zygmunta I.
W XVI w. dziedziczyli dobra Radocza. Z Księstwem Zatorskim i Oświęcimskim podpisali elekcję Stanisława Augusta w 1764 r.
Herb — przedstawia w polu złotym wiewiórkę na murawie. W szczycie hełmu takaż wiewiórka, między dwiema trąbami słoniowymi.
W 1577 r. cesarz Rudolf herb ten w następujący sposób odmienił: tarcza w połowie ścięta, w górnej części dwudzielnej, w polu prawym czerwonym baszta srebrna, w której brama i dwa okna czarne, w lewym złotym na zielonym pagórku, o trzech wierzchołkach, wiewiórka, czerwona. W części zaś dolnej, cztery pasy ukośne prawe: czarny, złoty, czerwony i srebrny. W szczycie hełmu pomiędzy dwoma orlimi skrzydłami, prawym w połowie srebrnym, w połowie czerwonym, a lewym w połowie czarnym, w połowie złotym, pół męża zbrojnego, z mieczem wzniesionym w prawej, a z jabłkiem złotym w lewej ręce.
Genealogia
(12 osób)
• STANISŁAW Achinger (ok. 1650-po 1677), chorąży roty pancernej 1673, dziedzic wsi Kobylany w woj. sandomierskim (Akta krakowskie); 1ż. (1675) Marianna Kożuchowska (ok. 1655-ok. 1676); 2ż. (1677) Anna Mijakowska (ok. 1655-po 1677), skarbniczanka nowogrodzka.
Źródło: Bon. I 21-22.
czwartek, 19 marca 2009
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz