Taube

Taube h. własnego, rodzina inflancka, otrzymała tytuł baronowski od króla Zygmunta Augusta w 1572, indygenowani w Polsce 1676.
 
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Szylling

Szylling właściwie Szilling, rodzina baronowska inflancka.  

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Szybilski

Szybilski, v. Sybilski; Jan Paweł syn włościanina polskiego, generał-lejtnant wojsk saskich, otrzymał w roku 1738 tytuł baronowski państwa niemieckiego z przydomkiem von Wolfsberg. Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Strucki

Strucki h. własnego, v. Strutzki, rodzina baronowska śląska, pochodzenia polskiego w XVI stuleciu.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Strumieniecki

Strumieniecki, Franciszek Ksawery baron de Brückmann-Renstrom, intendent policji departamentu bydgoskiego w Księstwie Warszawskim, zmienił nazwisko na Strumieniecki i przyjął obywatelstwo polskie ok. r. 1810 (zobacz baronowie Bryng). Źródło: Kos. T.1.

Stein

Stein, baron Emeryk von Stein, generał major wojsk austriackich, otrzymał indygenat w Galicji 1828 r. 

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Skroński

Skroński h. Taczała, na Śląsku, otrzymali tytuł baronowski czeski 1730 r. 

Simolin

Simolin h. własnego, otrzymali w 1758 r. szlachectwo niemieckie, w 1768 r. indygenat polski, a 1776 tytuł baronowski nadany przez króla Stanisława Augusta. 

Źródła: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Schöpping

Schöpping (Szeping), rodzina baronowska inflancka. 

Źródła: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Scheffler

Scheffler, Jan Piotr znakomity uczony, członek towarzystw naukowych londyńskiego, berlińskiego i innych, otrzymał w 1784 r. od króla Stanisława Augusta nobilitację, tytuł baronowski i herb, w którym między innymi godłami umieszczona została rodzina zwana Scheffleria w Nowej Zelandii odkryta i na cześć tego uczonego nazwana. 

Źródła: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Roumiański

Roumiański, Helena Roumiańska i jej córka Anastazja, otrzymały szlachectwo, herb i tytuł baronowski od króla Stanisława Augusta w 1780 r. (zobacz Tetrumiański: Anastazja Tetrumiańska).  

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Rossan

Rossan, rodzina miejska gdańska; z niej Wawrzyniec, konsul polski i saski w Bordeaux we Francji, otrzymał od króla Augusta III tytuł baronowski z przydomkiem de Delldenheim. 

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

de Riaucour

de Riaucour (Riokur), rodzina baronowska w Prusach, francuskiego pochodzenia; otrzymała indygenat polski 1764. 

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

von Reibnitz

von Reibnitz, stara rodzina śląska, posiadała tytuł baronowski; otrzymała w 1768 indygenat polski. 

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Puttkamer

Puttkamer h. własnego (in. Bradacice odmienne), v. Putkamer, Potkamer etc., rodzina pomorska w Prusach Zachodnich. Jedna linia otrzymała tytuł baronowski państwa rzymskiego w 1681, a inna baronów pruskich 1737 (Kos.).
Istnieje hipoteza, iż Puttkamerowie są potomkami pomorskiego rodu Święców, którzy przestali być notowani w aktach mniej więcej wówczas, gdy pojawiło się nazwisko Puttkamer, stanowiące zniemczoną formę słowa „podkomorzy”. Za tą hipotezą przemawia także fakt, iż Święcowie piastowali także stanowisko podkomorzych. Warto też wspomnieć, że zarówno Święcowie, jak i Puttkamerowie mieli w swoim herbie rybogryfa.
Główna linia rodu Święców wygasła wkrótce po 1357 roku. Boczna ich gałąź o przydomku Podkomorzy znana była później pod nazwiskiem von Puttkamer.
Z czasem Puttkamerowie stali się jedną z najbogatszych rodzin możnowładztwa pomorskiego. Ich majątki rodowe znajdowały się głównie na terenie ziemi miasteckiej i słupskiej, a ośrodkiem ich włości było Barnowo leżące 2 km od Kołczygłów (Wikipedia).

Źródła: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1; Wikipedia.

Petrino

Petrino h. własnego, rodzina wołoska indygenowana w Galicji; z niej Jan został baronem austriackim w 1836 r.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Palubicki

Palubicki v. Palbitzki, Pałubicki?, rodzina kaszubska, uzyskała tytuł baronowski szwedzki 1675 r.
 
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Paul-Sellonf

Paul-Sellonf, v. de Paul-Sellonf; Paweł rodem Szwajcar, otrzymał tytuł baronowski z dodatkiem herbowym od króla Stanisława Augusta 1772.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Omanzoff

Omanzoff h. własnego, Piotr Aleksander i Bogdan Andrzej bracia i ich siostra Anna Ludwika, otrzymali w 1773 tytuł baronowski od króla Stanisława Augusta.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Offenberg

Offenberg h. własnego, rodzina kurlandzka, otrzymała przyznanie tytułu baronowskiego w Cesarstwie Rosyjskim.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.