Oechsner

Oechsner h. Lew, v. Eksner, baronowska rodzina niemiecka; z niej Jerzy tajny radca austriacki, prezes sądu szlacheckiego we Lwowie, otrzymał indygenat galicyjski 1819.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Nowak

Nowak h. własnego, v. Nowaghk, na Śląsku, pochodzenia polskiego; mieli tytuł baronów polskich.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Mustasza

Mustasza, rodzina bukowińska posiadająca indygenat galicyjski, nobilitowana a zarazem obdarzona tytułem baronowskim w Austrii w 1817 r.

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

de Miris

de Miris, Sylwester otrzymał tytuł baronowski od króla Stanisława Augusta 1788.

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

de Metrocharite

de Metrocharite, Helena i jej dzieci, otrzymali w 1780 tytuł baronowski od króla Stanisława Augusta.

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Melling

Melling, indygenowani w Polsce 1775, tytuł baronowski nadał im król August II w 1720.

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Margelik

Margelik, baronowie austriaccy; z nich Jan Wacław, wiceprezes sądu krajowego w Galicji otrzymał indygenat galicyjski 1788.

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Maydel

Maydel h. własnego, rodzina inflancka, baronowie szwedzcy w r. 1693.

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

a Ludevig

a Ludevig, Jan Fryderyk kapitan artylerii wojsk rosyjskich, otrzymał tytuł baronowski od króla Stanisława Augusta w 1774 r. Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Lestwitz

Lestwitz h. Nowina, rodzina śląska pochodzenia polskiego, otrzymała tytuł baronowski czeski w r. 1687, wygasła w 1803.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Korzbok

Korzbok h. Korzbok, vel Korzbog, Korczbok, właściwie Kurtzbach, wygasła rodzina śląska, kilkakrotnie spokrewniona z Piastami śląskimi, tytułowała się baronami na Miliczu (Militsch) i Trachenbergu; pochodzą od niej m. in. polskie rodziny Łąckich i Zawadzkich h. Korzbok. 

Krieg von Hochfelden

Krieg von Hochfelden, z tej rodziny baron Franciszek tajny radca austriacki, prezes sądów krajowych w Galicji, otrzymał w 1820 indygenat galicyjski.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Krauz

Krauz h. Krauzen, vel Krauze, Krause, rodzina baronowska inflancka.  

Źródła: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, t. 1.

Kraus

Kraus h. własnego, baron Karol, tajny radca i minister austriacki, otrzymał indygenat galicyjski w r. 1833.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Kotwicz

Kotwicz h. własnego, vel Kotficz, rodzina śląska, posiadała indygenat polski; z niej Adam i Henryk bracia z bratankiem Adamem Henrykiem, otrzymali tytuł baronowski czeski w r. 1718, a ich krewni Zygmunt i Adam Mikołaj w 1724.

Koschkul

Koschkul (Koszkul), rodzina baronowska inflancka.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Knobelsdorf

Knobelsdorf h. własnego, vel Knobelsdorff, Knobelzdorf, w Prusach Zachodnich. Rodzina wywodząca się z Bawarii, z okolic Norymbergi, skąd zawędrowała najpierw do Saksonii, potem na Śląsk i do Prus.

Kloch

Kloch h. Kornic, rodzina śląska pochodzenia polskiego, otrzymała w r. 1805 zatwierdzenie w Prusach tytułu baronowskiego, którego już używała w XVII stuleciu.
Źródło: Kos. I.

Klingstädt

Klingstädt baron Ditrich, Tymoteusz, radca rosyjski, otrzymał indygenat polski w r. 1775, a tytuł baronowski uzyskał od króla Stanisława Augusta 1772.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Kampenhausen

Kampenhausen h. własnego, nobilitowani w Szwecji w r. 1665 i 1675; jedna linia otrzymała tytuł baronowski szwedzki 1744; posiadali indygenat polski.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.