Andrzejkiewicz

Andrzejkiewicz h. Gryf, v. Andrzejkowicz, z przydomkiem Butowt (Butowd), podpisali pospolite ruszenie 1698 r.

Andrzejkowicz

Andrzejkowicz h. Lubicz, zostali wylegitymowani w Cesarstwie 1841 roku i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej.

Andronowicz

Andronowicz h. Kantakuzen, wylegitymowani w Cesarstwie 1861 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej.

Źródło: Urus. I 33.

Andronowicz h. Szreniawa, wylegitymowani w Cesarstwie 1842-1869 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej.

Źródło: Urus. I 33.

Anczyc

Anczyc h. Ancuta, lub von Anschütz, rodzina niemieckich emigrantów z Saksonii, którzy osiedli w Polsce na początku XVIII w. i zamieszkiwali początkowo w Wilnie. Zostali wylegitymowani w Cesarstwie 1862 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej.
Z tej rodziny: Zygmunt (zm. 1855), aktor teatru warszawskiego i krakowskiego, reżyser, tłumacz, dramaturg. - Władysław Ludwik, dramatopisarz, redaktor pism, tłumacz, drukarz (założyciel drukarni w Krakowie), powstaniec 1863/64.

Źródła: Bon.; Urus. I 33; PSB.

Anczewski

Anczewski h. Leliwa, vel Anczowski, Anszewski, Janczewski, zamieszkiwali w ziemi lwowskiej. Zostali wylegitymowani w Cesarstwie w 1853 r. i zapisani do ksiąg szlachty guberni kijowskiej. Zob. Janczewski, Bledzewski h. Lubicz

Ancyporowicz

Ancyporowicz h. Ostoja, cytowani w metryce litewskiej 1528 roku.
Wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty guberni wileńskiej 1845 r., gub. kowieńskiej 1849 r. i gub. mińskiej 1863.

Źródło: Urus. I 32.

Ancewicz

Ancewicz h. Wadwicz, na Żmudzi 1613 roku; wylegitymowani 1799 roku w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej.

Źródło: Urus. I 31.

Anasiński

Anasiński h. Jastrzębiec, vel Anasiński-Sokolnicki, Anasik.
N. Sokolnicki, pochodzący ze szlacheckiej rodziny, w woj. płockim osiadłej, a mającej przydomek Anasik, wnuk dziedzica wsi Opatowice, pozbawiony majątku, zmuszony był dla utrzymania życia oddać się

Ambroch

Ambroch h. Odrowąż, v. Ambrok, nobilitowani 1673 roku, zamieszkiwali w W. Ks. Litewskim i Inflantach. Podpisali elekcję Augusta II w 1697 roku z woj. witebskim.
Zostali wylegitymowani w Cesarstwie 1841 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej.

Źródło: Urus. I 29.

Agopsowicz

Agopsowicz de Hasso, lub Agopszowicz. Właściwym nazwiskiem tej ormiańskiej rodziny było Hasso; niektórzy z jej członków otrzymali szlachectwo bukowińskie. Z tych około roku 1740, żył Walerian, po którym byli synowie: Agops i Manug. Potomkowie pierwszego wzięli po ojcu nazwisko Agopsowicz, a drugiego Manugiewicz, dawne nazwisko rodziny „Hasso" zachowując jako przydomek.
Agopsowiczowie de Hasso, w początkach XIX-go stulecia znaczne nabyli majątki w Galicji i w końcu 1814 r. zostali wpisani do ksiąg szlachty tego kraju. W 1855 posiadali w Galicji majątek Kropowiznę, Krymidów i Trofanówkę. Jeden z nich był posłem na Sejm lwowski i deputowanym do Rady państwa 1874.

Źródło: Urus. I 17-18.