Augustowski

Augustowski h. Prus III, wyszli zapewne ze wsi Augustowo, w gminie i powiecie Bielsk Podlaski. Wielu z nich przeniosło się na Litwę; zamieszki- wali w pow. grodzieńskim w XVII i XVIII stuleciu. Byli właścicielami Jacznik w 1692. Podpisali z powiatem grodzieńskim elekcję Stanisława

Augustynowicz

Augustynowicz h. Odrowąż, rodzina pochodzenia ormiańskiego; z niej dwóch biskupów obrządku ormiańskiego. Byli właścicielami dóbr Szeptyc w pow. rudeńskim, Uherzec (1792), Kniaży w pow. złoczowskim (ok. 1830), Woszczaniec i Konofost (1838-76), Mikłaszowa i Sokolnik (ok. 1880).

• BENEDYKT Augustynowicz, sekretarz nadw. król. w 1757 r.

• BENEDYKT Augustynowicz, syn Krzysztofa (prezesa sądów ormiańskich we Lwowie), szambelan Stanisława Augusta 1792 r.

• JAKUB Stefan Augustynowicz (zm. 1783), s. Grzegorza i Anny Minasowicz, w 1736 r. kształcił się w Rzymie, gdzie został doktorem teologii i filozofii. Następnie biskup egineński i koadiutor arcybiskupa Jana Tobiasza, po którym w 1751 r. wstąpił na tron arcybiskupi. Był także asystentem tronu papieskiego, umarł we Lwowie.

• JAN Tobiasz Augustynowicz (1664-1751), s. Grzegorza i Anny Jakubowicz, biskup himerieński 1713 r., został następnego roku koadiutorem arcybiskupa lwowskiego obrządku ormiańskiego. Stolicę arcybiskupią objął w 1715 roku, a 1719 r., udawszy się do Rzymu z hołdem, otrzymał tamże tytuł hrabiego państwa rzymskiego, został asystentem tronu papieskiego i prałatem nadwornym. Urodzony we Lwowie, zmarł tamże.

Źródło: Bon. I 56-57.

Augustynowski

Augustynowski h. Ogończyk, jeden z nich piastował urząd burgrabiego malborskiego 1635. Tenże podpisał z woj. malborskim elekcję Jana Kazimierza 1648.

Azulewicz

Azulewicz h. własnego (in. Strzała), vel Aziulewicz, rodzina tatarska na Litwie osiadła, w woj. wileńskim, pow. trockim, gdzie posiadali majątek Ponary (6 km na zachód od Wilna), w latach 1768-1777. 

Babecki

Babecki h. Cholewa, z Babca in. Babcza w pow. sierpskim. W XVI wieku licznie rozrodzeni, przybierali różne przezwiska: Kręcirej, Kiercz, Januszkowicz, Chucina. Byli dziedzicami dóbr Babcza Piasecznego 1540, Babcza Rszały albo Rżały 1540/64, Babcza Wiączanki 1542/64, Zdanówka 1543, Babcza Rezedy 1544, Kiełbowa 1630/59.

Babicki

Babicki h. Dołęga, pochodzą z Babic w pow. warszawskim. Pierwotnie nosili nazwisko Babica. Marcin Babica z Babic, był podkomorzym warszawskim w 1400.

Babiński

Babiński h. Bojcza (in. Boycza, Modzele), vel Babinowski, na Podlasiu, w ziemi bielskiej.

Bacciarelli

Bacciarelli h. własnego (in. Bacciarelli), rodzina pochodzenia włoskiego, osiedlona w Polsce. Wywodzili się z umbryjskiej szlachty osiadłej w Rzymie.

Bechcicki

Bechcicki h. Lis, vel Bechczycki, Bachcicki, wiodą się z Bachcic in. Bechcic (Bechczyc), w powiecie szadkowskim, ale zdaje się i z Bechczyc w woj. sieradzkim. Są chyba jednego pochodzenia z Bechczyc-Rudnickimi herbu Lis, a ich pierwotnym nazwiskiem było Bechcic vel Bechczyc. Świętopełk, Klemens i Stefan, dziedzice Bachcic, synowie Stefana z lrządz, podkomorzego sieradzkiego, procesowali się 1422 z braćmi stryjecznymi, synami Przybka. W XV i XVI w. sprawowali urzędy powiatowe w woj. sieradzkim i łęczyckim. Dziedziczyli majątek ziemski Żabice w pow. łęczyckim 1576.

Źródła: Bon. t.1/64.

Bachmiński

Bachmiński h. Jastrzębiec, v. Bolesta-Bachmiński, wieś gniazdowa prawdopodobnie znajdowała się na Mazowszu lub Podlasiu (wg Uruskiegow w okolicach Chełma Lubelskiego).
Piastowali urzędy powiatowe w pow. latyczowskim 1773 i bydgoskim 1792. W 1782 otrzymali dzierżawę Rumianek w woj. poznańskim, a w 1786 dzierżawę Drugnia w pow. wiślickim. W 1791 posiadali starostwo potumsickie, w tymże roku nabyli Krośniczą Wolę.
W 1784 posłowali na sejm z woj. płockiego, a jeden z nich był pisarzem Rady Nieustającej w 1785.
Jako członkowie Stanów galicyjskich udowodnili pochodzenie szlacheckie w 1782 w sądzie ziemskim lwowskim.

Źródła: Bon. I 64; Urus. I 59.