Januszkiewicz

Januszkiewicz h. Lubicz, vel Januszkowicz, rodzina żmudzka, cytowana w Metryce litewskiej od 1528 r. 

Jaruzelski

Jaruzelski h. Ślepowron, vel Jarużelski, Jaruzalski, Jeruzalski, rodzina podlaska pochodząca ze wsi Jaruzale (in. Jarużale, dzisiaj Jeruzale) w ziemi drohickiej, z której jedna gałąź osiedliła się na Rusi Czerwonej. Z tej rodziny Wacław chorąży bielski, poseł na sejm 1703. Tomasz cześnik

Ambroziewicz

Ambroziewicz h. Poraj, rodzina litewska, z której Stanisław i Marcin wylegitymowani ze szlachectwa w halickim sądzie grodzkim 1782 r.

Bełza

Bełza h. Jastrzębiec odm., stara mieszczańska rodzina krakowska, wymieniana w aktach krakowskich od r. 1456; nobilitowana przez króla Zygmunta III w 1591. Z tej rodziny: Marcin, konsul krakowski, przyjaciel Mikołaja Kopernika, ojca astronoma, ok. 1458 r.; Erazm, nobilitowany

Borejsza

Borejsza h. Wadwicz, vel Boreysza, rodzina białoruska w W. Ks. Litewskim, głównie w pow. starodubowskim. 

Borysławski

Borysławski h. Szreniawa, vel Borzysławski, rodzina małopolska, pisząca się z Miłkowic, pochodząca od Mierosława z Nakła; później osiedliła się na Rusi Czerwonej i na Podolu.

Choiński

Choiński h. Korczak, v. Chojeński, rodzina pochodząca z ziemi bielskiej, później przeniosła się do Wielkopolski. 

Chołodecki

Chołodecki h. Białynia, rodzina wołyńska, z której jedna linia osiedliła się na Rusi Czerwonej, wylegitymowana ze szlachectwa w sądzie ziemskim lwowskim 1783 r.

Darowski

Darowski h. Ślepowron, vel Weryha-Darowski, rodzina czerwonoruska, używająca przydomku Weryha. Podobno wywodzi się od Wojsiełka czyli Wasyla, syna Mendowsa, pochwyconego przez Tatarów, którego po powrocie z niewoli nazwano Weryhą. Z nich Zygmunt sławny rębacz za

Dolaczko

Dolaczko h. własnego, rodzina siedmiogrodzka, przybyła do Polski wraz z królem Stefanem Batorym. Polski indygenat, wraz z nadaną przez króla wsią Puszkarze w woj. grodzieńskim, otrzymała 9 II 1580 r. Nadania oraz indygeant potwierdził król Stanisław August 20 XII 1794 r.
Herb ich przedstawia — w polu czerwonym, zwróconego w lewo rycerza w bogatym płaszczu, opartego o działo, w prawej ręce lont zapalony trzymającego; w hełmie pięć piór strusich.