Babiański

Babiański h. Dębno, zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1799 r., wylegitymowani w Cesarstwie w latach 1836-1865. Obecnie (2012) Babiańscy zamieszkują powiaty: gdański, malborski i olsztyński. 

• ALEKSANDER Babiański (1853-1931), działacz polityczny, społeczny i narodowy, adwokat, generał w służbie rosyjskiej, zdymisjonowany 1899, poseł do III Dumy rosyjskiej z gub. permskiej, jako tamtejszy właściciel ziemski, działacz partii kadeckiej, mecenas i wydawca gazety polskiej Dziennik Petersburski 1909, członek i prezes kilku organizacji polskich, działacz w kręgu kościoła św. Katarzyny w Petersburgu (LB).
 

• BRONISŁAW Babiański (1862-1939?), generał dywizji WP, odznaczony KW; ur. na Grodzieńszczyźnie. Od marca 1921 w stanie spoczynku. Osiadł w Warszawie. We wrześniu 1939 udał się w okolice Grodna. W październiku aresztowany przez NKWD, zaginął bez śladu (GPN).

Źródła: Urus. I 56; L. Bazylow, Polacy w Petersburgu (LB); Generałowie Polski Niepodległej (GPN).

Arynek

Arynek h. Lubicz, vel Harynek, także Arynka, dawna i zamożna, lecz już wygasła rodzina mazowiecka; w ziemi czerskiej 1564. Według Milewskiego byli herbu Lubicz, według Bonieckiego - herbu Abdank. Dziedziczyli dobra Mijanowo 1472, Niedziałka i Chrośle w ziemi czerskiej

Arcimowicz

Arcimowicz h. Prawdzic, wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty okręgu białostockiego z herbem Prawdzic, pomimo, że bliscy ich krewni używali herbu Szreniawa.
Z tej rodziny: Wiktor, tajny radca i senator rosyjski 1865 r., przez kilka lat wiceprezes Rady Stanu w Królestwie.

Andrzejkiewicz

Andrzejkiewicz h. Gryf, v. Andrzejkowicz, z przydomkiem Butowt (Butowd), podpisali pospolite ruszenie 1698 r.

Andrzejkowicz

Andrzejkowicz h. Lubicz, zostali wylegitymowani w Cesarstwie 1841 roku i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej.

Andronowicz

Andronowicz h. Kantakuzen, wylegitymowani w Cesarstwie 1861 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej.

Źródło: Urus. I 33.

Andronowicz h. Szreniawa, wylegitymowani w Cesarstwie 1842-1869 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej.

Źródło: Urus. I 33.

Anczyc

Anczyc h. Ancuta, lub von Anschütz, rodzina niemieckich emigrantów z Saksonii, którzy osiedli w Polsce na początku XVIII w. i zamieszkiwali początkowo w Wilnie. Zostali wylegitymowani w Cesarstwie 1862 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej.
Z tej rodziny: Zygmunt (zm. 1855), aktor teatru warszawskiego i krakowskiego, reżyser, tłumacz, dramaturg. - Władysław Ludwik, dramatopisarz, redaktor pism, tłumacz, drukarz (założyciel drukarni w Krakowie), powstaniec 1863/64.

Źródła: Bon.; Urus. I 33; PSB.

Anczewski

Anczewski h. Leliwa, vel Anczowski, Anszewski, Janczewski, zamieszkiwali w ziemi lwowskiej. Zostali wylegitymowani w Cesarstwie w 1853 r. i zapisani do ksiąg szlachty guberni kijowskiej. Zob. Janczewski, Bledzewski h. Lubicz

Ancyporowicz

Ancyporowicz h. Ostoja, cytowani w metryce litewskiej 1528 roku.
Wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty guberni wileńskiej 1845 r., gub. kowieńskiej 1849 r. i gub. mińskiej 1863.

Źródło: Urus. I 32.

Ancewicz

Ancewicz h. Wadwicz, na Żmudzi 1613 roku; wylegitymowani 1799 roku w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej.

Źródło: Urus. I 31.