Arcimowicz

Arcimowicz h. Prawdzic, wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty okręgu białostockiego z herbem Prawdzic, pomimo, że bliscy ich krewni używali herbu Szreniawa.
Z tej rodziny: Wiktor, tajny radca i senator rosyjski 1865 r., przez kilka lat wiceprezes Rady Stanu w Królestwie.

Andrzejkiewicz

Andrzejkiewicz h. Gryf, v. Andrzejkowicz, z przydomkiem Butowt (Butowd), podpisali pospolite ruszenie 1698 r.

Andrzejkowicz

Andrzejkowicz h. Lubicz, zostali wylegitymowani w Cesarstwie 1841 roku i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej.

Andronowicz

Andronowicz h. Kantakuzen, wylegitymowani w Cesarstwie 1861 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej.

Źródło: Urus. I 33.

Andronowicz h. Szreniawa, wylegitymowani w Cesarstwie 1842-1869 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej.

Źródło: Urus. I 33.

Anczyc

Anczyc h. Ancuta, lub von Anschütz, rodzina niemieckich emigrantów z Saksonii, którzy osiedli w Polsce na początku XVIII w. i zamieszkiwali początkowo w Wilnie. Zostali wylegitymowani w Cesarstwie 1862 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej.
Z tej rodziny: Zygmunt (zm. 1855), aktor teatru warszawskiego i krakowskiego, reżyser, tłumacz, dramaturg. - Władysław Ludwik, dramatopisarz, redaktor pism, tłumacz, drukarz (założyciel drukarni w Krakowie), powstaniec 1863/64.

Źródła: Bon.; Urus. I 33; PSB.

Anczewski

Anczewski h. Leliwa, vel Anczowski, Anszewski, Janczewski, zamieszkiwali w ziemi lwowskiej. Zostali wylegitymowani w Cesarstwie w 1853 r. i zapisani do ksiąg szlachty guberni kijowskiej. Zob. Janczewski, Bledzewski h. Lubicz

Ancyporowicz

Ancyporowicz h. Ostoja, cytowani w metryce litewskiej 1528 roku.
Wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty guberni wileńskiej 1845 r., gub. kowieńskiej 1849 r. i gub. mińskiej 1863.

Źródło: Urus. I 32.

Ancewicz

Ancewicz h. Wadwicz, na Żmudzi 1613 roku; wylegitymowani 1799 roku w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej.

Źródło: Urus. I 31.

Anasiński

Anasiński h. Jastrzębiec, vel Anasiński-Sokolnicki, Anasik.
N. Sokolnicki, pochodzący ze szlacheckiej rodziny, w woj. płockim osiadłej, a mającej przydomek Anasik, wnuk dziedzica wsi Opatowice, pozbawiony majątku, zmuszony był dla utrzymania życia oddać się

Ambroch

Ambroch h. Odrowąż, v. Ambrok, nobilitowani 1673 roku, zamieszkiwali w W. Ks. Litewskim i Inflantach. Podpisali elekcję Augusta II w 1697 roku z woj. witebskim.
Zostali wylegitymowani w Cesarstwie 1841 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej.

Źródło: Urus. I 29.