Babicki

Babicki h. Dołęga, pochodzą z Babic w pow. warszawskim. Pierwotnie nosili nazwisko Babica. Marcin Babica z Babic, był podkomorzym warszawskim w 1400.

Babiński

Babiński h. Bojcza (in. Boycza, Modzele), vel Babinowski, na Podlasiu, w ziemi bielskiej.

Bacciarelli

Bacciarelli h. własnego (in. Bacciarelli), rodzina pochodzenia włoskiego, osiedlona w Polsce. Wywodzili się z umbryjskiej szlachty osiadłej w Rzymie.

Bechcicki

Bechcicki h. Lis, vel Bechczycki, Bachcicki, wiodą się z Bachcic in. Bechcic (Bechczyc), w powiecie szadkowskim, ale zdaje się i z Bechczyc w woj. sieradzkim. Są chyba jednego pochodzenia z Bechczyc-Rudnickimi herbu Lis, a ich pierwotnym nazwiskiem było Bechcic vel Bechczyc. Świętopełk, Klemens i Stefan, dziedzice Bachcic, synowie Stefana z lrządz, podkomorzego sieradzkiego, procesowali się 1422 z braćmi stryjecznymi, synami Przybka. W XV i XVI w. sprawowali urzędy powiatowe w woj. sieradzkim i łęczyckim. Dziedziczyli majątek ziemski Żabice w pow. łęczyckim 1576.

Źródła: Bon. t.1/64.

Bachmiński

Bachmiński h. Jastrzębiec, v. Bolesta-Bachmiński, wieś gniazdowa prawdopodobnie znajdowała się na Mazowszu lub Podlasiu (wg Uruskiegow w okolicach Chełma Lubelskiego).
Piastowali urzędy powiatowe w pow. latyczowskim 1773 i bydgoskim 1792. W 1782 otrzymali dzierżawę Rumianek w woj. poznańskim, a w 1786 dzierżawę Drugnia w pow. wiślickim. W 1791 posiadali starostwo potumsickie, w tymże roku nabyli Krośniczą Wolę.
W 1784 posłowali na sejm z woj. płockiego, a jeden z nich był pisarzem Rady Nieustającej w 1785.
Jako członkowie Stanów galicyjskich udowodnili pochodzenie szlacheckie w 1782 w sądzie ziemskim lwowskim.

Źródła: Bon. I 64; Urus. I 59.

Baczewski

Baczewski h. Dołęga, ze wsi Bacze Mokre, Bacze Suche i Bacze Zbrzeźnica w powiecie łomżyńskim. Jan, książę mazowiecki, wynagradzając zasługi Stanisława z Bacz i jego bratanka Pawła, nadał im 1398 r. dziesięć włók ziemi pod Nowogrodem. Akta łomżyńskie z 1462

Baczyński

Baczyński h. Sas, wywodzą się z Baczyna, w pow. samborskim, gdzie dziedziczyli w 1580 r. 

Badowski

Badowski h. Bończa, vel Badoski, prawdopodobnie wyszli z Badowa Mściszki, gdyż imię Mścisław w rodzie tym jest znane; dziedziczyli na tej wsi w 1579 r. 

Badyński

Badyński h. Jelita odm., dziedziczyli w ks. warmińskim 1712/54, piastowali urzędy w Wielkopolsce 1775/85.
Wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie w 1843.

Bajbuza

Bajbuza h. własnego, v. Baybuza, rodzina pochodzenia tatarskiego.
Jej przodek, Michał Hrybunowicz, za zasługi rycerskie, wobec ks. Michała Wiśniowieckiego, otrzymał od Stefana Batorego różne ziemie nad Sułą, Udajem, Sołonicą i Łużkiem, o czym wspomina konstytucja z 1590.
Posiadali m. in. dobra Rudewiec i Buszyniec 1622, Dubkowce, Ihrowice i Berezowicę 1718, starostwo rawskie 1721 i inne królewszczyzny.
W XVII i XVIII stuleciu sprawowali powiatowe urzędy grodzkie i ziemskie w powiatach: winnickim, bracławskim, latyczowskim i dźwinogrodzkim.
Pisali się z woj. bracławskim na elekcję Jana Kazimierza w 1648, z woj. ruskim na elekcję Augusta II w 1697.
Herb — w polu czerwonym, strzała żeleźcem na dół, utkwiona między trzema grzybami, przeszywająca głowę węża, wokoło niej skręconego. Nad hełmem korona.

Źródło: Bon. I 79-80.