Hondorff

Hondorff h. Nabram odmienny, właściwie Hohendorff, w Prusach Zachodnich i w Małopolsce; jedna linia otrzymała tytuł baronów państwa rzymskiego w r. 1706.
 
Źródła: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Heycking

Heycking h. własnego v. Heucking, rodzina inflancka, jej tytuł baronowski zatwierdzony został w Cesarstwie Rosyjskim w r. 1833.
 
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Heydegg

Heydegg h. własnego, wygasła w r. 1750 baronowska rodzina w Prusach Zachodnich. Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Hauer

Hauer h. własnego, Franciszek baron Hauer gubernator galicyjski, otrzymał 1817 indygenat galicyjski.
 
Źródła: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Goczałkowski

Goczałkowski h. Szreniawa, na Śląsku, baronowie czescy od 1705. 

Źródło: Kos. I.

Gaffron

Gaffron h. Rogala, rodzina śląska pochodzenia polskiego, baronowie pruscy z przydomkiem von Kummern.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Frevort-Corry

Frevort-Corry, konsul angielski w Gdańsku, otrzymał tytuł baronowski od króla Stanisława Augusta w 1771 r. Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Fronville

de Fronville, Jan Franciszek Choinard de Fronville, otrzymał tytuł baronowski w 1702 od króla Augusta II. 

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Dorflinger

Dorflinger, Jerzy feldmarszałek wojsk elektora brandenburgskiego, został przez niego mianowany baronem, a indygenat polski otrzymał 1685; umarł bezpotomny. Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Dobrzeński

Dobrzeński von Dobrzeniec, od r. 1744 baronowie czescy, mieli indygenat w Prusach Zachodnich. 

Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.