SERWIS GENEALOGICZNY - GENEALOGICAL RESEARCH
gromadzenie oraz analiza danych
dostęp do aktualnej bazy - kontakt
pobierz pliki za darmo
- download files for free



Materiały do Polskiego Słownika Biograficzno-Genealogicznego

Materials for Polish Biographical and Genealogical Dictionary


poniedziałek, 11 sierpnia 2008

Hryniewiecki

Hryniewiecki h. Przeginia (in. Przegonia), vel Hryniewicki, rodzina podlaska, pisali się „z Hryniewic”, w ziemi bielskiej. Z nich: 1 senator, kasztelan, następnie wojewoda, w latach 1768 — 1796.

Hozjusz

Hozjusz h. własnego, vel Hozyusz, Hoziusz, Hosius, Hosen, pierwotnie Hosz, Hoż (niem. Hosch), rodzina miejska krakowska, której właściwym nazwiskiem było Hosen.

Hoscki

Hoscki h. Kierdeja, v. Hojski, Hośćcki, Hostski, na Wołyniu i Ukrainie, wygaśli w XVII stuleciu; z nich 2 kasztelanów 1623 1633.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Drucki-Horski

Drucki-Horski h. Druck, rodzina książęca szczepu Ruryka na Litwie, gałąź książąt Druckich, wygaśli w pierwszej połowie XVIII stulecia; z niej 1 kasztelan 1652.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Hornostaj

Hornostaj h. Hipocentaurus z odmianą, wygasła rodzina kijowska; z niej 2 wojewodów i 1 minister 1542 — 1578.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

Hołowczyński

Hołowczyński h. Łabędź, rodzina książęca szczepu Ruryka na Litwie, gałąź książąt Starodubowskich, linii ks. Rapałowskich. Używali przydomków Mikitynicz, Rapałowski. Wygaśli w połowie XVII stulecia. Z nich: 1 wojewoda i 2 kasztelanów 1607 — 1622.

Źródła: Bon. VII 309-310; Nies.; Józef Wolff, Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku, Warszawa 1895.

Hołowczyc

Hołowczyc h. Kolumna, rodzina rusko-litewska; z niej 1 arcybiskup warszawski 1818 — 1823. Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik Heraldyczny, T.1.

Holzschuer

Holzschuer h. Trepka, rodzina inflancka; z niej 1 kasztelan 1613 — 1627. Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik Heraldyczny, T.1.

Hincza

Hincza h. Działosza, v. Hińcza, w Małopolsce i na Podlasiu, pisali się z „Rogowa"; z nich 1 kasztelan i 2 ministrów 1400 — 1474.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik Heraldyczny, T.1.

Hilzen

Hilzen h. własnego, v. Hylzen, właśc. Hülsen von Eckel, rodzina inflancka, w Polsce wygasła 1792; linie osiedlone w Prusach otrzymały tytuł hrabiowski w 1800 i 1840, lecz także wygasły; z tej rodziny 1 biskup i 2 wojewodów 1745 — 1786.
Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik Heraldyczny, T.1.