Golanczewski h. Topór (in. Pałuka), v. Gołaniecki, Golaniecki, z tego samego rodu Pałuków co Danaborscy. Obie rodziny pochodziły od Zbilutów Toporczyków hrabiów (Comes) na Golanczy (dziś Gołańcz w pow. wągrowieckim) i Danaborzu. Wygaśli w początkach XV stulecia. Z nich: 2 biskupów i 2 kasztelanów 1290-1383.
Gocłowski h. Rola, rodzina wielkopolska; z niej 1 kasztelan 1688. Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik Heraldyczny, T.1.
Gniński h. Trach, wygasła rodzina wielkopolska; z niej 1 biskup, 2 wojewodów i 1 minister 1681—1715. Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik Heraldyczny, T.1.
Głuski h. Ciołek, w woj. lubelskim, pisali się „z Drzewicy”. Są jednego pochodzenia z Drzewickimi i Żelechowskimi.
Głowiński h. Godziemba, na Kujawach; z nich 1 kasztelan 1597. Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik Heraldyczny, T.1.
Gliszczyński h. Jastrzębiec odmienny, w Prusach Zachodnich i w Wielkopolsce; z nich 1 kasztelan i 1 wojewoda a zarazem minister 1783—1831. 
Gliński h. Gliński (in. herb własny), vel Hliński, książęca rodzina na Litwie, pochodzenia tatarskiego. Z nich: 1 minister i 1 wojewoda 1499—1508.
Giedygold h. Łabędź, stara wygasła rodzina litewska; z niej 3 wojewodów 1413—1498. Źródło: A.A. Kosiński, Przewodnik Heraldyczny, T.1.
Posty
Komentarze
